περισσότεροι ἐσώθησαν δι’ αὐτῆς, παρὰ μὲ τὸν πλοῦτον, καθὼς τὸ μαρτυροῦσιν αἱ θεῖαι Γραφαί. Τότε δὲ δύναται ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθῇ καὶ μὲ τὸν πλοῦτον, ὅταν ποιήσῃ κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ Χριστοῦ, ὅστις ὁρίζει εἰς τὸ δωδέκατον κεφάλαιον τοῦ κατὰ Λουκᾶν Ἁγίου Εὐαγγελίου· «Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν, καὶ δότε ἐλεημοσύνην· ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Τότε δὲ ποιεῖ ὁ ἄνθρωπος θησαυρὸν ἀνεξάλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅταν καταφρονήσῃ μὲν τῶν φθαρτῶν πραγμάτων, ἀγαπήσῃ δὲ τὰ μέλλοντα καὶ αἰώνια, τὴν δὲ εὐγένειαν τοῦ κόσμου τούτου ἀπορρίψῃ, ἀγαπήσῃ δὲ τὴν κατὰ Θεὸν πτωχείαν καὶ ταπείνωσιν.
Τοῦτο δὲ καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ τῶν Ἁγίων ἐποίησαν, ἐξόχως δὲ ὁ σήμερον παρ’ ἡμῶν ἐπαινούμενος Μέγας Ἀθανάσιος· διότι καὶ οὗτος, ἂν καὶ ἦτο ἐκ γένους ἐντίμου καὶ ἐνδόξου καὶ εἶχε γονεῖς πλουσίους καὶ περιφήμους, ἀλλά, κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ Χριστοῦ, πάντων καταφρονήσας, πάντα τὰ ὑπάρχοντα διανείμας εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ πολλοὺς διωγμοὺς καὶ ἐξορίας ὑπομείνας ὑπὲρ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ἐκέρδισε τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Τούτου λοιπὸν τοῦ μακαρίου Πατρὸς τὸ γένος, τὴν ἀνατροφήν, τὰς πράξεις καὶ τὴν τελευτὴν βούλομαι νὰ διηγηθῶ σήμερον πρὸς τὴν ἀγάπην ὑμῶν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, καὶ μὴ νομίσητε ὅτι θέλω εἴπει ἀφ’ ἑαυτοῦ μου τίποτε, ἀλλὰ ὅσα ἔγραψαν περὶ αὐτοῦ ὅ τε Θεολόγος Γρηγόριος καὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, μᾶλλον δὲ καὶ πρὸ αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος, Ἐπίσκοπος Κύρου, καὶ Σωκράτης ὁ Σχολαστικός, καὶ ἄλλοι πολλοὶ χρονογράφοι. Τοσαῦτα θέλω νὰ διηγηθῶ καὶ ἐγὼ εἰς ἁπλῆν καὶ ἰδιωτικὴν φράσιν. Ὑμεῖς δὲ ἀκούσατε ταῦτα προθύμως καὶ μὴ ἀμελῆτε, ἵνα λάβητε τὴν πρέπουσαν ἀντιμισθίαν παρὰ τοῦ δοξάσαντος αὐτὸν Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Οὗτος λοιπὸν ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν καὶ Μέγας Ἀθανάσιος πατρίδα μὲν εἶχε τὴν εἰς Αἴγυπτον ὀνομαστοτάτην πόλιν Ἀλεξάνδρειαν, γεννήτορας δὲ Ὀρθοδόξους καὶ εὐσεβεῖς Χριστιανούς, πλούτῳ καὶ εὐγενείᾳ τοὺς ἄλλους ὑπερβαίνοντας. Εὐθὺς ἐκ πρώτης ἡλικίας ἐδείκνυεν ὁ Ἅγιος ὁποῖος ἤθελε κατασταθῆ εἰς τὸ ὕστερον· διότι παιδίον ὤν, δὲν ἔπαιζεν ἀτάκτως ὡς οἱ ἄλλοι παῖδες, οὐδὲ εἰς ἄπρεπα παιγνίδια ἠσχολεῖτο, ἀλλὰ καθήμενος ἔνδον τοῦ οἴκου του μετὰ πολλῆς συνέσεως ἠκροᾶτο τὰς νουθεσίας τῶν γονέων αὐτοῦ. Μίαν τῶν ἡμερῶν μετέβη καὶ αὐτὸς μὲ τὰ ἄλλα παιδία