Γυνὴ δέ τις παρθένος, ἀπὸ τὴν χώραν Βούσυριν τῆς Τριπόλεως, εἶχε πάθος πολλὰ φοβερὸν καὶ σικχαμερώτατον, διότι τὰ δάκρυά της, ἡ βλέννα της καὶ τὰ ὑγρὰ τῶν ὤτων αὐτῆς ἔπιπτον χαμαὶ καὶ εὐθὺς ἐγίνοντο σκώληκες. Ἦτο δὲ καὶ καθ’ ὅλον τὸ σῶμα παράλυτος καὶ οἱ ὀφθαλμοί της ἔτρεμον. Μαθόντες δὲ οἱ γονεῖς αὐτῆς, ὃτι ἐπήγαινον Μοναχοί τινες πρὸς τὸν Μέγαν Ἀντώνιον καὶ πιστεύοντες εἰς τὸν Κύριον ὅτι θέλει τὴν θεραπεύσει, καθὼς καὶ τὴν αἱμορροοῦσαν ἰάτρευσεν, ἐσήκωσαν αὐτὴν καὶ ἐπῆγαν μὲ τοὺς Μοναχούς, βαδίσαντες μετὰ μεγάλου κόπου καὶ πολλῶν βασάνων. Ἔμειναν λοιπὸν ἔξωθεν τοῦ ὄρους μὲ τὴν κόρην εἰς ἕνα Ἅγιον Γέροντα, ὅστις ἦτο ὁ Ὁμολογητὴς Παφνούτιος. Οἱ δὲ Μοναχοὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν Ὅσιον Ἀντώνιον καὶ προτοῦ νὰ εἴπωσι λόγον αὐτοί, τοὺς εἶπεν ἐκεῖνος διὰ τὴν δεινὴν τῆς κόρης ἀσθένειαν καὶ ὅτι τὴν ὡδήγουν πρὸς αὐτὸν οἱ γονεῖς της καὶ τὰ λοιπὰ ἅπαντα. Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἔφριξαν· ὅθεν ἠρώτησαν ἐὰν ἤθελε νὰ τοῦ τὴν φέρωσιν ἐνώπιόν του. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ὑπάγετε καὶ ἐὰν δὲν ἀπέθανεν, θὰ τὴν εὕρητε τεθεραπευμένην, δὲν εἶναι δὲ τὸ κατόρθωμα τοῦτο ἰδικόν μου, ἐπειδὴ ἦλθεν αὕτη πρὸς ἐμὲ τὸν ἐλεεινὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὅστις ἐθεράπευσεν αὐτὴν καὶ ὅστις πέμπει τὸ ἔλεός του εἰς ὅσους τὸν ἐπικαλεσθοῦν μετὰ πίστεως, καθὼς ἐπήκουσε καὶ τὴν δέησιν αὐτῆς· ἐφανέρωσε δὲ καὶ εἰς ἐμὲ ἡ φιλανθρωπία του, ὅτι τὸ πάθος αὐτῆς θέλει τὸ θεραπεύσει ἐκεῖ ὅπου τώρα αὕτη εὑρίσκεται». Ἀπελθόντες λοιπὸν οἱ Μοναχοὶ εὗρον τὴν παρθένον τεθεραπευμένην καὶ ἐπέστρεψαν μὲ τοὺς γονεῖς αὐτῆς εἰς τὴν πατρίδα των ἀγαλλιώμενοι.
Καιρὸν δέ τινα ἤρχοντο εἰς τὸ ὄρος δύο Μοναχοὶ, διὰ νὰ ἴδουν τὸν Ἅγιον, καθ’ ὁδὸν δὲ τους ἔλειψε τὸ ὕδωρ καὶ ὁ μὲν εἷς τελείως ἀπέθανεν ἀπὸ τὴν δίψαν, ὁ δὲ ἄλλος, μὴ δυνάμενος νὰ περιπατῇ ἐκείτετο καὶ αὐτὸς εἰς τὴν γῆν, ἀναμένων τὸν θάνατον. Ὁ δὲ Ἅγιος, καλέσας δύο ἑτέρους Μοναχούς, οἵτινες ἔτυχον παρ’ αὐτῷ εἶπεν εἰς αὐτούς· «Λάβετε ἓν σταμνίον ὕδωρ καὶ δράμετε εἰς τὴν ὁδὸν τῆς Αἰγύπτου, ἐπειδὴ δύο ἀδελφοὶ ἐρχόμενοι πρὸς ἡμᾶς ἐστερήθησαν ὕδατος καὶ ὡς ἐκ, τούτου ὁ μὲν εἷς ἐτελεύτησεν, ὁ δὲ ἕτερος, ἐὰν δὲν προφθάσητε γρήγορα, κινδυνεύει, καθὼς τώρα ὁ Κύριος μοῦ ἐφανέρωσε. Βαδίσαντες λοιπὸν εἰς τὴν ὁδὸν ἐπὶ μίαν ἡμέραν ὁλόκληρον, εὗρον τὸν μὲν ἕνα νεκρὸν καὶ τὸν ἔθαψαν, τὸν δὲ ἕτερον κινδυνεύοντα καὶ ἀναζωογονήσαντες αὐτὸν μὲ τὸ ὕδωρ τὸν ἔφεραν εἰς τὸν Ἅγιον. Ἐὰν δὲ ἐρωτήσῃ τις