ἡσυχάσω». Τοῦ λέγει πάλιν ἡ φωνή· «Κἂν εἰς Θηβαΐδα ἀπέλθῃς, κἂν εἰς τὰ Βουκόλια κατέλθῃς, ἔρχονται νὰ σοῦ δίδουν περισσοτέραν ἐνόχλησιν· εἰ δὲ καὶ θέλῃς νὰ ἡσυχάσῃς, πήγαινε εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον». Λέγει ὁ Ὅσιος· «Καὶ ποῖος θὰ μὲ καθοδηγήσῃ εἰς τὴν ὁδόν, ἐφ’ ὅσον ἐγὼ δὲν τὴν γνωρίζω;». Τότε τοῦ ὑπέδειξεν ἡ φωνὴ ἐκείνη Σαρακηνούς τινας, οἵτινες ἐπήγαινον εἰς αὐτὴν τὴν ὁδόν, αὐτοὶ δὲ μετὰ χαρᾶς τὸν ἐδέχθησαν καὶ περιπατήσας μετ’ αὐτῶν τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, ἦλθεν εἰς ἓν ὄρος πολὺ ὑψηλόν, κάτωθεν δὲ τούτου ἦτο ὕδωρ ψυχρὸν καὶ γλυκύτατον, ὑπῆρχε δὲ παρ’ αὐτὸ καὶ τόπος ἰσόπεδος μὲ φοίνικας ἀκαλλιεργήτους.
Ὁ δὲ Ὄσιος, τοιοῦτον τόπον ὡραιότατον ὀρεγόμενος, ἐγνώρισεν ὅτι ἐκεῖ τὸν ἀπέστειλεν ὁ Κύριος. Λαβὼν λοιπὸν ἄρτους ἀπὸ τοὺς Σαρακηνοὺς ἔμεινεν εἰς τὸ ὄρος μόνος μόνῳ τῷ Θεῷ προσευχόμενος. Οἱ δὲ Σαρακηνοί, ἰδόντες αὐτοῦ τὸ πρόθυμον, διέβαινον ἐκεῖθεν ἐπίτηδες καὶ τοῦ ἐκόμιζον ἄρτους. Εἶχε δὲ ὀλίγην παραμυθίαν ἀπὸ τοὺς φοίνικας καὶ διῆλθε πολὺν καιρὸν εἰς τὴν ἡσυχίαν, καθὼς ἠγάπα. Ὕστερον δὲ μαθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸν τόπον, ἐφρόντιζον νὰ τοῦ στέλλουν τὰ ἀπαιτούμενα. Ὁ δὲ Ἅγιος ἐλυπήθη τὸν πολὺν αὐτῶν κόπον, τὸν ὁποῖον ἐλάμβανον διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀποστάσεως καὶ τῆς ὁδοῦ τὴν δυσχέρειαν καὶ ἐζήτησε νὰ τοῦ φέρουν ἀξίνην, δίκελλαν καὶ ὀλίγον σῖτον διὰ νὰ σπέρνῃ καὶ νὰ τρέφεται ἐξ αὐτοῦ. Ἀφοῦ τοῦ ἔφερον λοιπὸν αὐτά, ἐκαθάρισε τὸν τόπον καὶ ἐγεώργησε, ποτίζων τὰ σπέρματα μὲ τὸ ὕδωρ, τὸ ὁποῖον ἔτρεχεν. Ὅθεν ἔκαμνε καρπὸν πολυπλάσιον, καθότι ἡ γῆ ἦτο καλὴ καὶ κατ’ ἔτος ἐξησφάλιζε τὴν ζωοτροφίαν του χαίρων, ἐπειδὴ δὲν ἠνώχλει τινὰ ἀλλὰ μὲ τὸν κόπον του ἐπορεύετο.
Mετὰ ταῦτα ἰδὼν ὁ Ἅγιος, ὅτι ἤρχοντο καὶ ἐκεῖ τινες διὰ νὰ τὸν βλέπωσιν, ἐγεώργησε καὶ λάχανα, διὰ νὰ ἔχουν ὀλίγην παραμυθίαν τῆς τοιαύτης ὁδοιπορίας οἱ προσερχόμενοι· τὰ δὲ θηρία, ἐρχόμενα εἰς τὴν βρύσιν νὰ ποτισθοῦν, ἐζημίωναν τὸ σπαρτὸν πολλάκις· ὅθεν ὁ Ὅσιος, κρατήσας ἓν ἐξ αὐτῶν, εἶπε ταῦτα πρὸς τὰ ἐπίλοιπα. «Διατὶ μὲ ζημιώνετε, ἐν ὅσῳ ἐγὼ δὲν σᾶς ἔβλαψα; ὑπάγετε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ πλέον ἐδῶ μὴ πλησιάσητε»· καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας, ὢ τοῦ θαύματος! ὥσπερ νὰ ἐφοβήθησαν τὴν παραγγελίαν, πλέον ποσῶς δὲν ἐφάνησαν. Ἔμεινε λοιπὸν εἰς τὸ ὄρος ἐκεῖνο σχολάζων εἰς τὰς εὐχὰς καὶ τὴν ἄσκησιν. Οἱ δὲ ἀδελφοὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν ὅπως τοὺς ἐπιτρέψῃ νὰ τοῦ φέρωσιν ἐλαίας καὶ ὄσπρια