Αὐτὸς δὲν εἶναι ὃστις ἐκ νεότητος ἔδειξε θαυμαστὴν καὶ ἄγνωστον πρότερον τέχνην, μὲ τὴν ὁποίαν δύναται ὁ πλούσιος νὰ μεταφέρῃ τὸν πλοῦτόν του εἰς τὸν οὐρανόν; Τόσας εὑρέσεις, τόσα νέα πράγματα, ὅλα οὐράνια, ὅλα ψυχωφελῆ, ὅλα θεάρεστα, ἐπενόησε ποῶτος, εὑρῆκε πρῶτος, μᾶς ἔδειξε πρῶτος ὁ Μέγας Ἀντώνιος μὲ τὴν ἰδικήν του ζωήν, ὄχι μὲ τὸ χαρτὶ καὶ μελάνι, ἀλλὰ μὲ ἱδρῶτας καὶ πόνους· καὶ ὅμως, ποῦ εἶναι οἱ ἔπαινοί του; ποῦ τὰ ἐγκώμιά του; ποῦ ἡ αἴσθησις τῶν ἀνθρώπων ἐκείνη, τὴν ὁποίαν ἔχουν εἰς τὰς σωματικὰς εὐεργεσίας; Ἀλλ’ ἔστω δεδοξασμένον τὸ ὄνομα τοῦ γλυκυτάτου μας Ἰησοῦ, ἐκείνου ὃστις ἠξεύρει ὄχι μόνον νὰ τιμᾷ ἀλλὰ καὶ νὰ ἐπαινῇ τὰ καλά. Αὐτὸς ἐπάρας σήμερον τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, εἶδε τὴν ἑκούσιον πτωχείαν τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου καὶ τὴν ἐπήνεσε· «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ» λέγων, «ὃτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Εἶδε τὰς νηστείας καὶ τὰς ἐμακάρισε· «Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε». Εἶδε τὰς προσευχάς, τὰ δάκρυα καὶ τὰ ἐκαλοτύχησε· «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε». Ὦ ἔπαινοι, ὦ στέφανα λαμπρὰ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, καὶ ὄχι μόνον λαμπρά, ἀλλὰ καὶ πολλά, ὥστε δὲν ἤθελον εἰπεῖ πρᾶγμα ἔξω τῆς ἀληθείας σήμερον, ἀνίσως καὶ ὀνομάσω τὸν Ἅγιον Ἀντώνιον ἓν λαμπρότατον καὶ ἔμψυχον κάτοπτρον τῆς Οὐρανίου Πολιτείας, ἐπειδὴ μέσα εἰς τὴν μακαρίαν αὐτοῦ ψυχὴν εὑρίσκω τὴν λαμπρότητα τῶν Ἁγίων Πάντων.

Καὶ δι’ ἄλλα μὲν ἀξιοθαύμαστος εἶναι ὁ οὐρανός, ὅτι καθέδρα Θεοῦ ἐστιν, ὅτι διαφανὲς σῶμα καὶ λαμπρότατος ὑπὲρ τὸν ἥλιον, ὅτι γαληνιαῖος καὶ ἀτάραχος κατὰ πάντα τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ πρὸς τούτοις λαμπρός, ἀξιοθέατος καὶ ἄξιος διὰ νὰ ἁρπάζῃ κάθε ὀφθαλμὸν εἰς τὴν θεωρίαν του, καθὼς ἀκριβῶς ἔλεγεν ὁ παλαιὸς ἐκεῖνος Ἀναξαγόρας, ὅτι δὲν ἐγεννήθη δι’ ἄλλο εἰμὴ διὰ νὰ βλέπῃ τὸν οὐρανόν, ἐπειδὴ ἠξιώθη νὰ εἶναι περιδιάβασις τῶν Ἀγγέλων, οἶκος τῶν μακαρίων, σκηνὴ καὶ παλάτιον τῶν Μαρτύρων καὶ νὰ εἴπω μὲ ἕνα λόγον, αὐτὸς ὁ οὐρανὸς εἶναι τὸ μυριοχαριτωμένον παλάτιον, ὁ γαληνότατος λιμήν, ὁ εὐωδέστατος κῆπος μέσα εἰς τὸν ὁποῖον χαίρονται, ἀναπαύονται καὶ ὑμνολογοῦσι τὸν τῶν πάντων Θεὸν τὰ μακάρια πνεύματα τῶν Δικαίων, Ὁσίων, Μαρτύρων, ἐλεημόνων καὶ ἁπλῶς πᾶσαι αἱ ψυχαὶ τῶν ἐγγεγραμμένων ἐν βίβλῳ ζωῆς. Τοιοῦτος ἔνδοξος, τοιοῦτος περιβόητος ὁ φαινόμενος οὗτος καὶ ἄψυχος οὐρανός, μάλιστα διὰ τοὺς οἰκήτοράς του.