προτερήματα εἶχε, διὰ τῶν ὁποίων ἐπροτιμήθη ἀπὸ τοὺς συναποστόλους του, καὶ ἀντὶ Κηφᾶς, ὅπως ὠνομάζετο πρότερον, μετωνομάσθη Πέτρος καὶ ἠξιώθη νὰ λάβῃ τὸν μακαρισμὸν ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ ἤκουσεν ὅτι εἶναι ἡ πέτρα τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἀσάλευτος, καὶ τοῦ ἐνεπιστεύθη τὰς κλεῖδας τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ τὴν ποιμαντικὴν προστασίαν τῶν λογικῶν τοῦ Χριστοῦ προβάτων.
Διότι ποῖος Χριστιανὸς ἀκούων τὸ θεῖον Εὐαγγέλιον καὶ ἀναγινώσκων τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων δὲν γνωρίζει ἀπὸ αὐτὰ τὸν Πέτρον; Πότε μὲν περιπατεῖ πεζὸς ὁμοῦ μὲ τὸν Διδάσκαλόν του ἐπάνω εἰς τὰ κύματα τῆς θαλάσσης· πότε δὲ μεγαλοφώνως θεολογεῖ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ Χριστόν. Ἄλλοτε πάλιν ἀναβαίνει μαζὶ μὲ τὸν Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην εἰς τὸ ὄρος Θαβώρ, καὶ ἐλλάμπεται μὲ τὸ Φῶς τῆς Θείας Μεταμορφώσεως· καὶ ἐδῶ μὲν ὅτι δὲν στέργει νὰ νιφθῇ τοὺς πόδας ἀπὸ τὰς ἀχράντους χεῖρας τοῦ Διδασκάλου του· καὶ ἐκεῖ πάλιν, ὃτι μάχεται διὰ τὸν προδιδόμενον Χριστὸν ἕως καὶ εἰς χεῖρας καὶ εἰς μάχαιραν, καὶ ὅτι προσκαλεῖται κατ’ ὄνομα εἰς τὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας· καὶ ὅτι τρέχει ὁμοῦ μὲ τὸν συναπόστολον Ἰωάννην διὰ νὰ θεωρήσῃ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου, καὶ ἐμβαίνει πρωτύτερα ἀπὸ τὸν Ἰωάννην μέσα εἰς τὸν τάφον. Καί, ὤ! πόσον ἄλλον πλοῦτον τῆς ἱστορίας τοῦ Πέτρου ζημιώνομαι σιωπῶν θεληματικῶς διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς συντομίας! τὴν χειροτονίαν τοῦ Ματθία, τοῦ δωδεκάτου Ἀποστόλου, ἀντὶ τοῦ προδότου Ἰούδα, τὴν φοβερὰν τιμωρίαν τοῦ Ἀνανίου καὶ τῆς Σαπφείρας, τὸ ἀργύριον τὸ ὁποῖον τοῦ ἔδιδεν ὁ Σίμων ὁ μάγος διὰ νὰ τὸν χειροτονήσῃ, τὸν ὁποῖον ἀπεδίωξεν ὁ Ἀπόστολος καὶ κατηράσθη, τὰς διδασκαλίας τὰς ὁποίας ἔκαμνε καὶ τὰς κατηχήσεις, τὰς μακρινὰς περιηγήσεις κατὰ τὸ κήρυγμα, ἀκόμη καὶ τὰς διαφόρους ἰατρείας τῶν ἀρρώστων, τὰς ὁποίας ἡ σκιὰ μόνη τοῦ Ἀποστόλον πολλάκις ἐνήργει ὡς καὶ τὸ σουδάριον, τὸν χωλὸν ἐκεῖνον ἐπαίτην τὸν ὄντα ἐν τῷ ἱερῷ ὅστις ἰατρεύθη διὰ τοῦ λόγου τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καὶ ἐπεριπάτει μὲ ὑγιεῖς πόδας, τὸν ἐν Λύδᾳ Αἰνέαν τὸν παράλυτον, ὅστις ἐλύθη ἀπὸ τὴν παράλυσιν καὶ ἐθεραπεύθη, τὴν ἐν Ἰόππῃ τῇ πόλει Ταβιθά, ἣτις ἀνεστήθη ἐκ νεκρῶν μὲ τὸν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου.