Ὅθεν κλαίων ἔλεγεν· «Οὐαί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀναξίῳ ὅτι δὲν ἠξιώθην καὶ ἐγὼ μὲ τὸν λοιπὸν χορὸν τῶν Ὁσίων Μαρτύρων τῆς αἰωνίου μακαριότητος, μόνον τὸν λιμένα εἶδον τῆς Βασιλείας σου, Κύριε, καὶ εἰς αὐτὸν δὲν εἰσῆλθον ὡς ἀνάξιος, ἀλλὰ δέομαί σου, Θεὲ Παντοκράτορ, Σὺ ὅστις ἀπέστειλας τὸν Μονογενῆ σου Υἱὸν διὰ τὴν σωτηρίαν μας, μὴ μὲ χωρίσῃς ἀπὸ τοὺς προαπελθόντας Ἁγίους Πατέρας, ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, ἀλλὰ ἂς τελειωθῇ εἰς ἐμὲ ὁ ἀριθμὸς τῶν τεσσαράκοντα δούλων σου. Ναί, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, εὐδόκησον νὰ γίνῃ εἰς ἐμὲ αὕτη ἡ αἴτησις, ὅτι ἐκ μήτρας Σὲ ἠκολούθησα, καὶ πολὺ σὲ ἐπεπόθησα ὁ ἁμαρτωλὸς καὶ ἀκάθαρτος». Ταῦτα εὐξάμενος ὁ μακάριος, παρέδωκε καὶ αὐτὸς τὴν ἁγίαν του ψυχὴν τὴν τετάρτην ἡμέραν μετὰ τὴν τῶν Ὁσίων τελείωσιν.
Ἐνῷ δὲ ἀκόμη εἴχομεν τὴν λύπην εἰς τὴν ψυχήν μας διὰ τοὺς Ὁσίους, καὶ εἰς τοὺς ὀφθαλμούς μας τὰ δάκρυα, ἦλθε τις Ἰσμαηλίτης καὶ λέγει εἰς ἡμᾶς, ὅτι όλοι οἱ Ἀσκηταί, οἵτινες ἦσαν εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον, ἥτις ὀνομάζεται Ραϊθῶ, ἀπέθανον. Οὗτος ὁ τόπος τῆς Ραϊθῶ εὑρίσκεται εἰς ἀπόστασιν δύο περίπου ἡμερῶν ἀπὸ τὸ Σίναιον ὄρος καὶ εἰς τοὺς παραθαλασσίους τόπους τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, εἰς τοὺς ὁποίους εἶναι αἱ δώδεκα πηγαὶ τῶν ὑδάτων κατὰ τὴν Γραφήν, καὶ οἱ ἑβδομήκοντα φοίνικες, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν πολυκαιρίαν ἐπληθύνθησαν. Ἠρωτήσαμεν λοιπὸν τὸν ἄνθρωπον νὰ μᾶς εἴπῃ τὸν τρόπον, διὰ τοῦ ὁποίου ἐμαρτύρησαν οἱ Ὅσιοι καὶ πόσοι ἦσαν. Αὐτὸς δὲ μᾶς εἶπεν, ὃτι δὲν ἤξευρε, μόνον ἡ φήμη ἔδραμε πανταχοῦ, ὅτι οἱ ἐκεῖσε Πατέρες ἐσφάγησαν. Μετά τινας δὲ ἡμέρας ἦλθεν ἀπὸ τὴν Ραϊθῶ εἰς τὸ Σίναιον ὄρος εἷς Μοναχός, διὰ νὰ μένῃ ἐκεῖ μαζί μας, ὅστις μᾶς εἶπεν, ὅτι ὁ τόπος των ἠφανίσθη ἀπὸ τοὺς Βλέμμυας. Ὁ δὲ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Δουλᾶς τὸν ἐδεξιώθη ἀσμένως καὶ τὸν παρεκάλεσε νὰ μᾶς εἴπῃ ἀκριβῶς ὅλην τὴν ὑπόθεσιν διὰ τοὺς Ὁσίους Πατέρας, πῶς ἐπολιτεύοντο καὶ μὲ ποίας ἀρετὰς ἐστολίζοντο, καὶ μὲ τί τρόπον ἐφονεύθησαν.
Ὁ δὲ Μοναχὸς ἀπεκρίνατο λέγων· «Ἐγώ, τίμιε πάτερ, ἔχω ἐκεῖ μόνον εἴκοσι χρόνους, εἶναι ὅμως ἄλλοι, οἷτινες ἦσαν τεσσαράκοντα, πεντήκοντα καὶ ἑξήκοντα χρόνους, ὁ τόπος αὐτὸς εἶναι ὅλος ὁμαλὸς καὶ πεδινὸς πολὺ μακρὺς εἰς τὸ νότιον μέρος, εἰς δὲ τὸ πλάτος μίλια δώδεκα· κατὰ τὴν ἀνατολὴν ἔχει βουνὰ ὡς τειχόκαστρον, τὰ ὁποῖα κάμνουν ὅλον τὸν τόπον ἐκεῖνον ἀδιάβατον εἰς τοὺς μὴ γνωρίζοντας· εἰς δὲ τὸ