Οὗτοι οἱ Ὅσιοι εἶχον τὰς καλύβας καὶ οἰκητήριά των μακρὰν ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον εἴκοσι στάδια, διὰ τὴν ἀγάπην τῆς ἡσυχίας, ὥστε νὰ μὴ συγχίζῃ ὁ εἷς τὸν ἕτερον, καὶ μόνον ἑκάστην Κυοιακὴν ἐσυνάζοντο εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐκοινώνουν τὰ Θεῖα Μυστήρια, ἔτρωγον δὲ τότε ὅλοι ὁμοῦ εἰς κοινὴν τράπεζαν. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ὁ πλέον ἐγγράμματος, ἔκαμνε διδαχὴν νουθετῶν αὐτοὺς νὰ προσέχουν ἀπὸ τὰς πανουργίας τῶν δαιμόνων, καὶ νὰ φυλάττωνται ἀπὸ τοὺς ψυχοβλαβεῖς διαλογισμούς. Ὅτι ὅσοι κάθονται εἰς τὴν ἔρημον, λυτρώνονται μὲν ἀπὸ τριῶν αἰσθήσεων ἁμαρτήματα, ἤτοι τῆς γλώσσης, τῆς ἀκοῆς καὶ τῆς ὁράσεως μὲ τὸ νὰ μὴ συνομιλῶσιν οὐδόλως καὶ νὰ μὴ βλέπωσι ψυχοβλαβῆ πράγματα, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς διαλογισμοὺς πολεμοῦνται μεγάλως καὶ πρέπει νὰ προσέχουν ἀκριβῶς οἱ ἀγωνιζόμενοι, καὶ οἱ ἐγγράμματοι νὰ νουθετῶσι τοὺς ἰδιώτας, διὰ νὰ μὴ τοὺς νικῶσιν οἱ δαίμονες. Ἐξόχως δὲ νὰ φυλάττουν ὅσον δύνανται τὴν ἐγκράτειαν, καὶ μάλιστα οἱ νεώτεροι, ὅτι ὅποιος χορταίνει τὴν κοιλίαν, εὔκολα πίπτει εἰς τὴν πορνείαν, περισσότερον δὲ ἀπὸ τὰ λοιπὰ ἁμαρτήματα νὰ φυλάττωνται ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειαν, ἥτις εἶναι χειροτέρα ἀπὸ τὰ λοιπὰ ἀνομήματα. Μὲ τοιούτους καὶ ἑτέρους ὠφελίμους λόγους ἐνουθέτουν ἀλλήλους οἱ πάνσοφοι, διάγοντες οὕτω πολιτείαν ἰσάγγελον.
Πράγματι, τοσοῦτον ἦσαν εἰς τὴν διαγωγὴν θαυμάσιοι, εἰς τὴν ὄψιν χλωμοὶ καὶ ἀδύνατοι ἀπὸ τὴν πολλὴν ἐγκράτειαν, καὶ εἰς τὸ εἰδος καὶ τὴν μορφὴν σεβάσμιοι, ὥστε ἔλαμπον ὡς οὐράνιοι Ἂγγελοι, ἐπειδὴ δὲν ἔτρωγον ἀπὸ τὰ συνήθη φαγητά, ἔλαιον ἢ οἶνον ποσῶς δὲν ἐγεύοντο οὔτε βρῶσιν ἐκλεκτήν, εἰμὴ μόνον φοίνικας καὶ ἀκρόδρυα, εἶχον δὲ εἰς τὸ κελλίον τοῦ προεστῶτος ὀλίγους ἄρτους διὰ τὴν ἱερὰν λειτουργίαν καὶ διὰ τοὺς ξένους νὰ τοὺς φιλεύουν, ὅταν ἤθελε τύχει νὰ ἔλθωσιν. Ὅταν λοιπὸν ἔκαμα ἐκεῖ ἡμέρας τινάς, ἔφθασεν ἐξαίφνης πλῆθος Σαρακηνῶν, ὅτι ὁ ἀρχηγός των ἀπέθανεν. Ἐφόνευσαν λοιπὸν ὅσους Ὁσίους οἱ ἀνόσιοι εὗρον εἰς τὰ ἐρημητήρια, ὅσοι δὲ εὑρέθησαν πλησίον εἰς τὸ Κυριακόν, εἰσῆλθον ἐντὸς τοῦ τειχοκάστρου καὶ ἐφυλάχθησαν μὲ τὸν προεστῶτα, ὅστις ὠνομάζετο Δουλᾶς, καὶ ὄντως δοῦλος ἦτο τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν ἐπωνυμίαν ἐκεῖνος ὁ Ὅσιος, ὅτι πολλὴν μακροθυμίαν εἶχεν ὡς ἄλλος οὐδείς, καὶ θαυμασίαν πρᾳότητα. Ὅθεν καὶ πολλοὶ Μωϋσῆν αὐτὸν ἐπωνόμαζον. Ἀπέκτειναν λοιπὸν οἱ βάρβαροι ὅσους Ὁσίους εὗρον εἰς Θραμβήν, εἰς Χωρήβ, εἰς Κοδὰρ καὶ εἰς τοὺς ἄλλους τόπους, οἵτινες ἦσαν ἐκεῖ πλησίον.