Καὶ ἄλλη τρίτη γυνὴ εἶχεν εἰς τὸ πρόσωπόν της πάθος ἀθεράπευτον, ἤτοι καρκίνον, ὁ ὁποῖος τῆς προεκάλει πόνους ἀφορήτους καὶ πολλὴν ἀσχημίαν. Ἀφοῦ λοιπὸν ἔλαβεν ἀπὸ τοὺς ἰατροὺς πολλὰ φάρμακα καὶ ὄχι μόνον δὲν ὠφελήθη ποσῶς, ἀλλὰ καὶ τὸν καιρὸν ἔχασε καὶ τὸν πλοῦτον της ἐδαπάνησε, προσέτρεξεν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ὁσίου καὶ μὲ πολλὰ δάκρυα τὸν παρεκάλεσε νὰ τῆς δώσῃ τὴν θεραπείαν, ἀλείψασα δὲ τὸ ἀσθενὲς μέρος μὲ τὸ ἔλαιον τῆς κανδήλας τοῦ τάφου τοῦ Ὁσίου ἠλευθερώθη ἀπὸ τὸ πάθος χωρὶς νὰ μείνῃ εἰς τὸ πρόσωπόν της οὐδὲν σημεῖον τῆς ἀσθενείας.
Καὶ ἄλλη γυνὴ γερόντισσα κατὰ τὴν ἡλικίαν, πλουσία καὶ ἔνδοξος, ἀπὸ τὴν Βοιωτίαν, εἶχε πάθος εἰς τὸν ὀφθαλμόν της, τὸ ὁποῖον ὄχι μόνον τῆς ἐπροξένει πόνους δριμεῖς καὶ πολλούς, ἀλλὰ τῆς ἔκαμε καὶ τὸν ὀφθαλμὸν σκοτεινὸν καὶ ἔρρεεν ἀκαταπαύστως ἀπὸ αὐτὸν πυῶδες ὑγρόν, ὡσὰν ἀπὸ πηγὴν πονηράν. Ἀφοῦ δὲ ἔκαμεν ἰατρικὰ πολλὰ καὶ δὲν εἶδε κανὲν ὄφελος, ἐπῆγεν εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Ὁσίου καὶ προσέπεσεν εἰς τὸν τάφον του μετὰ θερμῆς πίστεως καὶ χρίσασα τὸν ὀφθαλμόν της μὲ ἔλαιον τῆς κανδήλας, ἀναμεμιγμένον μὲ ὑγρασίαν τοῦ τάφου, εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἐφωτίσθη καὶ ἐκαθαρίσθη καὶ οὔτε σημεῖον κἂν τοῦ πάθους ἔμεινεν, ἀλλ’ ἔλαβε τελείαν τὴν ὑγείαν, καθὼς ἦτο ὑγιὴς καὶ ὁ ἄλλος ὀφθαλμός της.
Ἄνθρωπός τις ὀνόματι Νικόλαος, πάσχων ἀπὸ τὸ ἀθεράπευτον πάθος τῆς λώβης, ἦτο πληγωμένος ἀπὸ κεφαλῆς ἕως ποδῶν καὶ ἔρρεεν ἀπὸ τὰς πληγάς του πύον δυσῶδες, ὥστε ὅλοι τὸν ἐσιχαίνοντο· ὅθεν ἀπελπισθεὶς ἀπὸ κάθε ἀνθρωπίνην βοήθειαν προστρέχει εἰς τὸν τάφον τοῦ Ὁσίου μετὰ πίστεως καὶ μεταχειρίζεται ἰατρικὸν τὸ ἔλαιον τῆς κανδήλας τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν ὑγρασίαν τοῦ τάφου του. Μίαν ἡμέραν, καθήμενος πλησίον εἰς τὴν δεξαμενήν, ἥτις ἦτο γεμάτη ἀπὸ τὸ θεῖον μύρον του καὶ προσέχων μὲ χαρὰν εἰς τὸ μύρον, τὸ ὁποῖον ἔρρεεν, ἔπεσεν ἐντὸς αὐτῆς χωρὶς νὰ θέλῃ, ὄχι ὅμως καὶ χωρὶς θείαν βούλησιν· εὐθὺς δὲ ὡς ἔπεσεν, ὤ! καὶ τὶς νὰ μὴ χαρῇ ἢ τίς νὰ μὴ θαυμάσῃ εἰς τὸ καινὸν αὐτὸ θαῦμα! εὐθὺς ἠλευθερώθη καὶ ἐκαθαρίσθη ἀπὸ τὸ πάθος τῆς λώβης μὲ τόσην εὐκολίαν, ὡσὰν νὰ ἐκαθαρίσθη ἀπὸ ρύπον τοῦ σώματος.
Καὶ ἄλλος ὅστις ἔπασχεν ἀπὸ δαιμόνιον χρόνους πολλοὺς καὶ ἐβασανίζετο μὲ πολλὰ καὶ δεινὰ βάσανα, κρημνιζόμενος καὶ σπαραττόμενος πολλάκις, ἐπῆγεν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ὁσίου καὶ ἐπρόσμενεν ἡμέρας πολλάς. Βλέπων δὲ ὅτι ὁ Ἅγιος ἀργοποροῦσε