Ἀλλὰ καιρὸς εἶναι νὰ εἴπω καὶ ἐκεῖνο τὸ θαῦμα, τὸ ὁποῖον ἔγινεν εἰς τοὺς σεμνοπρεπεῖς ἐκείνους Μοναχούς, διότι ὁ Ὅσιος τοὺς ἐφιλοξένει διὰ τῶν ἀναγκαίων μόνον φαγητῶν, δὲν εἶχε δὲ νὰ τοὺς φιλεύσῃ καὶ ἄλλο κανὲν φαγητόν, ἄξιον τῆς ἰδικῆς του φιλοτίμου προαιρέσεως καὶ μάλιστα αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἐπροξένησαν τόσον μεγάλον καλόν, ὅθεν ἐλυπεῖτο διὰ τοῦτο. Τὶ λοιπὸν ἐθαυματούργησεν ὁ Θεός, ὁ ἀνοίγων τὴν πλουσίαν αὐτοῦ δεξιὰν καὶ χορταίνων πᾶν ζῷον ἀπὸ ἀγαθωσύνην; Οἱ μὲν Μοναχοὶ ἐκάθηντο πλησίον εἰς τὸν αἰγιαλόν, ὅταν ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος καθαρὸς καὶ ἐτέρποντο παρατηροῦντες τὰ κύματα τῆς θαλάσσης, τὰ ὁποῖα ἐφέροντο ἥσυχα· ἕνα ὀψάριον δὲ μεγάλον ἐπήδησεν ἔξαφνα ἀπὸ τὴν θάλασσαν καὶ ἔπεσεν ἐμπρὸς εἰς τοὺς πόδας των καὶ ἐσπάραττεν ἥσυχα καί, τρόπον τινά, ὡσὰν νὰ τοὺς προσεκάλει νὰ τὸ πάρουν. Βλέποντες αὐτὸ οἱ Μοναχοὶ ἐθαύμαζον τὴν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ηὐχαρίστουν· ἀλλ’ ὁ μεγαλόδωρος Κύριος, ὡσὰν νὰ μὴ ἦτο ἀρκετὸν τὸ ἕνα ὀψάριον ἐκεῖνο, τοὺς στέλλει καὶ δεύτερον κοντὰ εἰς τὸ πρῶτον, παρευθὺς δὲ καὶ τρίτον ὀψάριον, ὡσὰν τὰ πρῶτα, τὰ ὁποῖα ὅλα ἐπήδησαν εἰς τὴν γῆν ἐμπρός των καὶ τρόπον τινὰ τοὺς ἐκάλουν νὰ τὰ πάρουν, καὶ νὰ εὐχαριστοῦν τὸν Θεὸν περισσότερον. Διὰ τοιούτου τρόπου ἐφανέρωσεν ὁ Θεὸς εἰς τοὺς Μοναχοὺς ἐκείνους ὁποῖος ἦτο ὁ Μέγας Λουκᾶς καὶ οὕτως ὠφεληθέντες περισσότερον παρὰ ὅ,τι ὠφέλησαν, ἀνεχώρησαν.
Λαβὼν ὁ Ὅσιος τὰ πνευματικὰ ἄρματα τοῦ μεγάλου καὶ Ἀγγελικοῦ σχήματος καὶ στοχαζόμενος, ὅτι τότε πρῶτον ἐγράφη στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ πολεμῇ τὸν διάβολον καὶ ὅτι ἔκτοτε ἐχρεώστει νὰ κάμῃ περισσοτέρους ἀγῶνας ἀπὸ τοὺς προηγουμένους, ἐπρόσθετε νηστείαν ἐπάνω εἰς τὴν νηστείαν, δάκρυα ἐπάνω εἰς τὰ δάκρυα, ἡσυχίαν περισσοτέραν καὶ προσευχὴν θερμοτέραν καὶ μακροτέραν, διὰ τὰ ὁποῖα ἔλαβε παρὰ Θεοῦ πολλὴν βοήθειαν καὶ Χάριν τῶν ἰαμάτων, ἀλλὰ καὶ τὴν γνῶσιν τῶν παρελθόντων καὶ τῶν μελλόντων καὶ τῶν κρυφίων καὶ ἐνεστώτων. Ὅθεν καὶ τοὺς Βουλγάρους, ὅλους σχεδόν, ὅτε ᾐχμαλώτισαν τὴν Ἤπειρον, τοὺς παρέδωκε μὲ τὰς προσευχάς του εἰς ἀφανισμὸν καὶ πρὸ πολλῶν ἡμερῶν προεῖπε δι’ αὐτούς, ὅτι ἔχουν νὰ κάμουν πολλὰ κακά, δὲν εἶπεν ὅμως τοῦτο καθαρά, διὰ νὰ μὴ δοξασθῇ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ὡς προορατικός· τὸν ἤκουσαν ὅμως μερικοί, ὅπου εἶπε ταῦτα τὰ προμηνύματα· «Ἑλλὰς ἐλαθήσεται, καὶ Πελοπόννησος πολεμηθήσεται».