Κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο καὶ πρὸ τοῦ θανάτου τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου, ἀποθανόντος τοῦ Πάπα Ἀδριανοῦ, ὁ τούτου διάδοχος Ἰωάννης ὁ Η’ ἔγραψε καὶ ἅπαξ καὶ δὶς πρὸς τὸν ἱερὸν Ἰγνάτιον, παραγγέλλων ὅπως παραχωρήσῃ εἰς τὸν θρόνον τῆς Ρώμης τὴν Βουλγαρίαν, ὡς ἐδογμάτισεν ἡ Παπικὴ Καθέδρα, καὶ πρῶτος ὁ Ἰσάγγελος Πάπας Νικόλαος! Ἀλλ’ ὁ μακάριος Ἰγνάτιος μόλις ἀπεκρίθη συντόμως καὶ καλῶς, ὅτι «τοῦτο οὐ δίκαιον». Τελευταῖον ἀγανακτήσας ὁ Ἰωάννης ἀπέστειλεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν πληρεξουσίους πρέσβεις (λεγάτους), διὰ τῶν ὁποίων παρήγγελλεν ἀπειλητικῶς ὅτι ἐὰν δὲν παραδώσωσιν οἱ Ἀνατολικοὶ τὴν Βουλγαρίαν, θέλουσιν ἀφορίσει τὸν Ἰγνάτιον. Ἀλλ’ ἐπέπρωτο πρὶν ἢ φθάσωσιν εἰς Κωνσταντινούπολιν οὗτοι οἱ τοῦ Πάπα τοποτηρηταί, νὰ ἔχῃ ἤδη ἀπέλθει πρὸς Κύριον καὶ ὁ θεῖος Ἰγνάτιος βίον ὅσιον διαγαγών, καὶ κοσμήσας θαυμαστῶς τὸν θρόνον τὸν Πατριαρχικόν, κἂν ἄλλως ἐφάνη κατ’ ἀρχῆς μικρόψυχος πρὸς ἐκδίκησιν κατὰ τοῦ θείου Φωτίου, καὶ πρὸς τὴν Παπικὴν δεσποτείαν ἀναξίως ἑαυτοῦ ὑποχωρήσας ἄχρι καιροῦ, ἀλλ’ ὕστερον μετανοήσας ἀποκατέστησε τὰ πράγματα εἰς τὴν ἐμπρέπουσαν θέσιν.

Κατὰ δὲ τὴν τρίτην ἡμέραν ἀπὸ τοῦ θανάτου τοῦ μακαρίου Ἰγνατίου, ἤτοι την 26ην Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους ωοη’ (878), ἡ Ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία ὁμόψηφος καὶ ὁμογνώμων ἐγκαθιδρύει καὶ πάλιν τὸν λαμπρότατον τῆς Οἰκουμένης φωστῆρα, τὸν ἱερώτατον Φώτιον ἐπὶ τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου. Ἀναλαβὼν ἤδη τὸ δεύτερον τὴν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας ὁ θεῖος Φώτιος ζωηρὸν ἐπέδειξεν ἐνδιαφέρον διὰ τὴν ἀληθινὴν ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας, ἀρθείσης ἤδη ἐκ μέσου τῆς ἀμειλίκτου ἀλαζονείας τοῦ Πάπα Νικολάου. Τῇ προτροπῇ λοιπὸν τοῦ θείου Φωτίου ἀποστέλλει ὁ αὐτοκράτωρ πρέσβεις πρὸς τὸν Πάπαν Ἰωάννην, καὶ ὁ Φώτιος ὁμοίως, καλοῦντες αὐτὸν διὰ τοποτηρητῶν εἰς Σύνοδον, τὴν ὁποίαν μετ’ ὀλίγον ἔμελλον ἵνα συγκροτήσωσιν ἐν Κωνσταντινουπόλει.

Δέχεται τοὺς πρέσβεις ὁ Ἰωάννης, συμφωνεῖ μὲ τὴν γνώμην τοῦ αὐτοκράτορος, διότι μεγάλην εἶχε τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ διά τινας περιστάσεις, αἵτινες ἠκολούθουν τότε εἰς τὴν Δυτικὴν Ἐκκλησίαν καὶ γράφει πρὸς τὸν αὐτοκράτορα ὅτι ἀποδέχεται τὸν θαυμασιώτατον καὶ εὐλαβέστατον Φώτιον ὡς νόμιμον Πατριάρχην καθὸ ὁμοφώνως παρὰ πάντων τῶν Ἀνατολικῶν ἀναγορευθέντα. Εἰς τὴν ἐπιστολήν του ταύτην