Ὅθεν καὶ ἀοράτως φαίνεται μετ’ εὐσπλαγχνίας ταύτῃ τῇ ὥρᾳ, ἵνα ἀνοίγῃ τὸ πανάγιον αὐτῆς στόμα, ἀναζητοῦσα ἡμᾶς τὰ κατὰ Χάριν τέκνα αὐτῆς καὶ λέγουσα· «Ὦ τέκνα μου Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἐβαπτίσθητε καὶ ἐπιστεύσατε εἰς τοῦτο τὸ βρέφος Ἰησοῦν, τὸν ὁποῖον ἐγέννησα ἀπὸ τὴν κάμινον τῆς καθαρωτάτης μου κοιλίας, ὅλον Θεὸν καὶ ὅλον ἄνθρωπον, φέροντα εἰς μίαν ὑπόστασιν τὴν φύσιν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων, διατὶ ἀπεμακρύνθητε τόσον πολὺ καὶ ἐξ ἐμοῦ τῆς Μητρός σας, καὶ ἐκ τούτου μου τοῦ ἠγαπημένου Υἱοῦ διὰ τῶν ἔργων τῆς ἁμαρτίας; Ἐὰν ὁ Υἱός μου κατεδέχθη, ἵνα γεννηθῇ ἐκ τῆς μήτρας μου, ὅλος Θεὸς καὶ ὅλος ἄνθρωπος, μόνον ἵνα πυρώσῃ τὸν κατάψυχρον σίδηρον τῆς σαρκὸς ὑμῶν μὲ τὴν φλόγα τῆς Θεότητος αὐτοῦ, διατὶ ὑμεῖς ἵστασθε εἰσέτι εἰς τὸ ψῦχος καὶ τὸν παγετὸν τῶν πονηρῶν ἔργων καὶ πράξεων; Ἐὰν ὁ Μονογενής μου Υἱός, δι’ ἄκραν αὐτοῦ εὐσπλαγχνίαν ἐφόρεσε τὸ ἔνδυμα τῆς σαρκός σας, ἵνα στολίσῃ ὑμᾶς μὲ τὴν βασιλικὴν αὐτοῦ ἁλουργίδα τῆς Θεότητος, διατί σεῖς εἶσθε γυμνοὶ καὶ ἐστερημένοι ἀπὸ τὴν θείαν αὐτοῦ καὶ παντοδύναμον Χάριν; Ἐὰν ὁ ἠγαπημένος μου Υἱὸς ἠθέλησεν, ἵνα ἑνώσῃ τὴν ἰδικήν σας φθαρτὴν φύσιν μετὰ τῆς ἀφθάρτου καὶ ἀϊδίου αὐτοῦ θείας φύσεως, ἵνα ἀφθαρτίσῃ ὑμᾶς καὶ πάλιν, καθὼς καὶ πρὸ τῆς παρακοῆς, χαρίσῃ εἰς ὑμᾶς τὴν οὐράνιον αὐτοῦ Βασιλείαν, διατὶ σεῖς «χωλανεῖτε ἐπ’ ἀμφοτέραις ταῖς ἰγνύαις»; (Γ’ Βασ. ιη’ 21) διατί σεῖς σκοντάπτετε εἰς τὰ σκότη τῶν ἁμαρτιῶν καὶ δὲν ἐγείρεσθε πλέον ἐκ τοῦ πηλοῦ καὶ τοῦ βορβόρου τοῦ διαβόλου»;
«Ὄχι, ὄχι, δὲν ὑποφέρω ἐγώ, ἵνα βλέπω ὑμᾶς, τὰ κατὰ Χάριν τέκνα μου, κεχωρισμένα ἀπὸ τὸν Μονογενῆ μου Υἱόν, ἀπὸ τὴν φύσιν τῆς αὐτοῦ Θεότητος ἐπειδή, ὡς Μήτηρ Θεοῦ φυσικὴ καὶ Μήτηρ κατὰ Χάριν ὑμῶν τῶν Χριστιανῶν, θέλω ἵνα εἶσθε καὶ πάντοτε ἡνωμένοι μετὰ τοῦ Υἱοῦ μου διὰ τῆς ἐργασίας τῶν θείων αὐτοῦ ἐντολῶν· θέλω ὅπως γενῆτε κατὰ Χάριν Θεοί, ἐγερθέντες ἀπὸ τὰ βάθη τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν, ἵνα θέσω ὑμᾶς ἐπάνω εἰς αὐτὰς τὰς ἀγκάλας ὅπου βαστάζω τὸν γλυκύτατόν μου Υἱόν, ἵνα μεθέξητε πάλιν τῆς θείας Χάριτος, τῆς προτέρας τιμῆς καὶ προτέρας βασιλείας καὶ τῆς προτέρας ἀθανασίας καὶ δόξης τοῦ Υἱοῦ μου. Ἔλθετε λοιπόν, ὅσοι ἐβαπτίσθητε εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος, ὅσοι ἐπιστεύσατε τὴν σάρκωσιν τοῦ Μονογενοῦς μου Υἱοῦ καὶ κηρύττετε αὐτὸν ὅλον Θεὸν καὶ ὅλον ἄνθρωπον, εἰς μίαν μόνην ὑπόστασιν, ὅσοι ὁμολογεῖτε ἐμὲ τὴν Μητέρα αὐτοῦ Παρθένον καὶ Θεοτόκον. Ἔλθετε, διότι ὡς Μήτηρ Θεοῦ ἔχω καὶ μεγάλην τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ Παντοδυνάμου Υἱοῦ μου, ἵνα ποιήσω ὑμᾶς κατὰ Χάριν θεούς. «Ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ Ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ» (Λουκ. α’ 49).