Ἐγκώμιον ἐπὶ τῇ εὑρέσει τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Προδρόμου. Τοῦ Ἱεροδιδάσκάλου καὶ Ἱεροκήρυκος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας Μακαρίου τοῦ Χριστιανοπούλου.

Αὐτοὺς τοὺς λόγους ἔλεγεν ὁ Ἰωάννης εἰς τοὺς Ἑβραίους, ἀλλὰ δὲν τοὺς ἐπίστευσαν ἐκεῖνοι, καὶ καθ’ ἑκάστην ἐζήτουν να λιθοβολήσουν τὸν Χριστὸν ἢ νὰ τὸν κατασυντρίψουν. Ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἰωάννου τοὺς λόγους ἐμίσουν, ἂν καὶ τοῦ εἶχον τόσον σεβασμόν. Τὸν Ἰωάννην ὑπερβολικῶς εὐλαβεῖσθε καὶ τοὺς λόγους του δὲν δέχεσθε;

Ὅπως ὅμως καὶ ἂν ἔχουν τὰ πράγματα, δὲν ἔπαυσαν οἱ Ἑβραῖοι, ἀπὸ εὐλάβειαν παρακινούμενοι, νὰ λέγουν, ὅτι δι’ ἀγάπην τοῦ Ἰωάννου θαυματουργῶν ὁ Θεὸς ἐξεδικήθη τὸν Ἡρῴδην ἀποδεκατίζων τὸν στρατόν του.

Ὤ! πόσον ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ ἐπαινεῖται ὁ πιστότατος δοῦλος καὶ θεράπων τοῦ Χριστοῦ, ὁ Βαπτιστὴς καὶ Πρόδρομος τοῦ Κυρίου. Ὤ! πόσον καὶ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς αἱ λάμψεις τῶν ἀρετῶν τοῦ Προδρόμου Ἰωάννου ἐπαινοῦνται. Οἶδε γὰρ καὶ πολέμιος ἐπαινεῖν ἀνδρὸς ἀρετήν.

Μὴ λογίζεσθε, πὼς ἐπειδὴ οἱ Ἑβραῖοι νομίζουν ὅτι ὁ ἀφανισμὸς ἐκεῖνος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἡρῴδου ἔγινεν οὐρανόθεν δι’ ἀγάπην τοῦ Ἰωάννου καὶ αἰσχύνην καὶ τιμωρίαν τοῦ Ἡρῴδου, ἐγὼ θέλω ἀρνηθῆ τὴν ἀλήθειαν ταύτην; Ἐπειδὴ τὴν εἶπον αὐτοί; Ἀλλὰ μήπως δὲν ἐθανατώθησαν ἀπὸ τὸ γένος τῶν Ἑβραίων ὅλοι οἱ Προφῆται καὶ μ’ ὅλον τοῦτο ἅπαντες οἱ Ἑβραῖοι ὁμολογοῦσιν Ἁγίους τοὺς Προφήτας; Λοιπόν, ἐπειδὴ οἱ Προφῆται ἀποκαλοῦνται ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους Ἅγιοι, θὰ ἀρνηθῶ ἐγὼ τὴν ἁγιότητα τῶν Προφητῶν; Διότι λοιπὸν εἶπον οἱ Ἑβραῖοι τὸν ἀφανισμὸν ἐκεῖνον τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἡρῴδου οὐρανόθεν τιμωρίαν, δι’ ἀγάπην τοῦ Ἰωάννου, ἐγὼ θὰ τὸ ἀρνηθῶ;

Ἀνοίγει πολλάκις ὁ Θεὸς τῶν μιαρῶν ἀνθρώπων τὰ βδελυρὰ στόματα καὶ λέγουν πράγματα, τὰ ὁποῖα ἀληθῶς ὁ Θεὸς ἔκαμε ἢ μέλλει νὰ κάμῃ. Ὡς τοῦ Βαλαὰμ τοῦ μάντεως, ὅταν ἔλεγεν ὅτι μέλλει νὰ ἀνατείλῃ ἄστρον ἐξ οὐρανοῦ. Ὡς, ὅταν ὁ Λάβαν ηὐχήθη εἰς τὴν Ρεβέκκαν νὰ πολλαπλασιασθῇ τὸ γένος της εἰς χιλιάδας μυριάδων καὶ ὡς τοῦ Καϊάφα ὅταν ἔλεγεν, ὅτι εἶναι συμφέρον καὶ ὠφέλιμον νὰ ἀποθάνῃ εἰς ὑπὲρ τοῦ λαοῦ, διὰ νὰ μὴ χαθῇ ὅλον τὸ πλῆθος. Ὅλα δὲ ταῦτα ἔγιναν. Ἂς εἶναι λοιπὸν τὸ στόμα τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν ἱστορικῶν των βδελυρόν. Ἐκεῖνο ὅπου λέγουν διὰ τὸν ἀφανισμὸν τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἡρῴδου συνάγεται καὶ εἶναι ἀληθέστατον. Οἱ Ἑβραῖοι ὁμολογοῦν τὴν ἀσύγκριτον τοῦ Ἰωάννου ἀρετήν. Παραδέχεσαι τοῦτο; Ναί. Δέξου λοιπὸν καὶ ὅταν λέγουσιν, ὅτι δι’ ἀγάπην τοῦ Ἰωάννου καὶ εἰς αἰσχύνην καὶ τιμωρίαν τοῦ Ἡρῴδου ἐπροξένησεν ὁ Θεὸς τὸν ἀφανισμὸν ἐκεῖνον εἰς ὅλον τοῦ Ἡρῴδου τὸ στράτευμα. Δικαίως.


Ὑποσημειώσεις

[1] Ὁ πολυγραφώτατος Ἑβραῖος ἱστορικὸς συγγραφεὺς Φλάβιος Ἰώσηπος, συγγράψας τὰς Ἑβραϊκὰς Θρηνῳδίας, εἰς τὸ ἕβδομον Κεφάλαιον τοῦ δεκάτου ὀγδόου λόγου τῆς «Ἀρχαιολογίας», περιγράφει τὴν καταστροφὴν τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἡρῴδου ὑπὸ τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἀρέθα, ἀναφέρων ἐπὶ λέξει τὰ ἑξῆς: «…Ἔδοξε δὲ τοῖς Ἰουδαίοις ὀλωλέναι τὸν Ἡρῴδου στρατὸν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ μάλα δικαίως, τιννυμένου κατὰ ποινὴν Ἰωάννου τοῦ ἐπικαλουμένου Βαπτιστοῦ. Κτείνει μὲν γὰρ τοῦτον ὁ Ἡρῴδης ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ τοῖς Ἰουδαίοις ἀρετὴν κελεύοντα καὶ τὰ πρὸς ἀλλήλους δικαιοσύνην». Ὅπερ ἑρμηνευόμενον λέγει· «Ἐφάνη δὲ εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι κατεστράφη ὁ στρατὸς τοῦ Ἡρῴδου ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἀποδίδοντος τὴν κατὰ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ ἀδικοπραγίαν. Διότι ἐφόνευσε τοῦτον ὁ Ἡρῴδης, ἐνῷ ἦτο ἀνὴρ ἐνάρετος καὶ τοὺς Ἰουδαίους προτρέπων εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν δικαιοσύνην πρὸς ἀλλήλους». Ἐπιβεβαιοῖ, δηλαδή, ὁ Ἑβραῖος συγγραφεὺς τὴν ἀπόλυτον εὐλάβειαν καὶ τὸν σεβασμὸν τὸν ὁποῖον εἶχον οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς τὸν θεῖον Ἰωάννην. Ἀλλὰ καὶ ἀλλαχοῦ ὁμοίως ἐκφράζεται ὁ Ἰώσηπος.