Ἀλλὰ παρακαλῶ τὴν ἀγάπην σας, ὅπως ἐντείνητε τὴν προσοχήν σας, ἵνα πληροφορηθῆτε τὴν ὑπεράγαθον εὐσπλαγχνίαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀμνησίκακον βοήθειαν του καὶ πῶς προστατεύει πολλάκις τοὺς Χριστιανούς, ἵνα μὴ ἐμπέσουν εἰς ὀλισθηρὸν βόθρον ἀπωλείας, ἡτοιμασμένον ὑπὸ τοῦ ἀρχεκάκου δαίμονος καὶ τῶν ὁμοφρόνων αὐτοῦ, ἀλλὰ προνοεῖ περὶ αὐτῶν καὶ ἐπισκέπτεται αὐτούς.

Ὅταν ἐβασίλευσεν ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης ὁ μιαρὸς καὶ ἀποστάτης, ὁ ὁποῖος ἐξέφερεν ἐντόνως πολλὰς καὶ διαφόρους βλασφημίας κατὰ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, κινούμενος ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, τοῦ σατανᾶ, ἐσήκωσε θεομάχον χεῖρα ἐναντίον τῆς εὐσεβοῦς πίστεως τῶν Χριστιανῶν, ἵνα ἀπομακρύνῃ αὐτοὺς ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ καταφρονηθῇ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ πίστις, χάριν τῆς τιμῆς καὶ τῆς λατρείας τῶν δαιμόνων. Ὤ τῆς συμφορᾶς! ὤ τῆς μανίας καὶ λύσσης! Ἤθελεν ὁ ἄθλιος νὰ τιμῶνται μὲν τὰ εἴδωλα, ὁ δὲ Θεὸς νὰ ὑβρίζεται! Ἐπειδὴ λοιπὸν εἶχε τὴν λύσσαν ταύτην καὶ τὴν μεγάλην ἀσέβειαν, δὲν παρέλειπε καθ’ ἡμέραν νὰ τιμωρῇ τοὺς Χριστιανούς. Ἄλλους μὲν διὰ τρυπημάτων τῆς κοιλίας, ἄλλους δι’ ἐξορύξεως τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἐκριζώσεως τῶν ὀδόντων, ἄλλους δι’ ἀποκοπῆς τῆς γλώσσης, καὶ ἄλλους μὲ σούβλας καὶ τήγανα καὶ ὅσα ἄλλα ὄργανα θανατηφόρα ἐφεύρισκον διὰ τὸν βασανισμὸν τῶν Χριστιανῶν. Τοιουτοτρόπως λοιπὸν ἐκμανεὶς ὁ μιαρός, δὲν ἠδύνατο νὰ δώσῃ τέρμα εἰς τὴν ἀσέβειάν του, οἱ δὲ Χριστιανοὶ ἐδέχοντο τὸ πλῆθος τῶν βασάνων μὲ ὑπομονήν. Οὕτως εἶχον τὰ πράγματα, ὅτε ὁ ἀσεβὴς Ἰουλιανός, φλογιζόμενος ἀπὸ τὴν κακίαν, σκέπτεται καὶ ἀποφασίζει φοβερὰν καὶ ἀπάνθρωπον βουλήν, οὔτε νὰ μαστιγώνῃ, οὔτε νὰ θανατώνῃ κανένα, ἐκτὸς ἐὰν δὲν κατώρθωνε προηγουμένως νὰ παραδώσῃ ὅλους διὰ τῆς ἀπογνώσεως καὶ τῆς ἀπελπισίας εἰς τὴν εἰδωλολατρίαν. Ἐὰν δὲ ὁ Θεὸς δὲν ἤθελε βοηθήσει τοὺς Χριστιανοὺς καὶ διαλύσει καὶ τὸ μηχάνημα τοῦτο, ἀσφαλῶς θὰ ἐπετύγχανεν ἡ πονηρὰ καὶ ἀνοσία ἀπόφασίς του.

Εἶναι δὲ τὸ τέχνασμα, τὸ ὁποῖον ἠθέλησε νὰ μεταχειρισθῇ ὁ Ἰουλιανός, τὸ ἑξῆς: βλέπων ὁ ἄθλιος, ὅτι οἱ Χριστιανοι κατὰ τὴν πρώτην ἑβδομάδα τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ἐξαγνίζονται διὰ τῆς νηστείας καὶ τῆς ἐκτενοῦς προσευχῆς, προσκαλεῖ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τὸν ἔπαρχον τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁμόφρων καὶ ὅμοιος μὲ αὐτόν, ὡς πρὸς τὴν ἀπιστίαν, καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐπειδή, ὦ ἔπαρχε, ἀφοῦ μετεχειρίσθην πολλὰ καὶ ποικίλα μηχανήματα, δὲν κατώρθωσα νὰ σβύσω τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν καὶ ἕνεκα τούτου εὑρίσκομαι εἰς μεγάλην φροντίδα,