Ἄλλος δέ τις στρατιώτης ἐπορεύθη καὶ αὐτὸς διὰ νὰ προσκυνήσῃ τὸ ἱερὸν λείψανον τοῦ Ἁγίου, διότι ἦτο ἐξακουστὸς ὁ Ἅγιος εἰς ὅλους τοὺς τόπους διὰ τὰ θαύματά του, ἰδὼν δὲ τὸ ξίφος ἐκεῖνο τὸ ὡραιότατον καὶ κεκοσμημένον ἐπεθύμησε σφοδρῶς αὐτὸ καὶ ἠθέλησε νὰ τὸ ἀφαιρέσῃ, λέγων ἐν τῇ διανοίᾳ του· «Τοῦτο δὲν χρειάζεται καθόλου εἰς τὸν Ἅγιον, καλλίτερον δὲ ἁρμόζει νὰ τὸ κρατῶ ἐγώ, ὁ ὁποῖος εἶμαι στρατιώτης, νὰ τὸ ἔχω εὐλογίαν τοῦ Ἁγίου καὶ βοήθειαν εἰς τὸν πόλεμον». Ἀφοῦ λοιπὸν ἔλαβε τὸ ξίφος ἀπὸ τὴν λάρνακα τοῦ Ἁγίου, τὸ ἐφόρεσε καὶ προσκυνήσας ἔφευγε μὲ χαράν. Ὅταν ὅμως ἐξήρχετο ἀπὸ τὴν Ἑκκλησίαν, τὸν ἐτύφλωσεν ὁ Ἅγιος καὶ δὲν ἐγνώριζε ποῦ ἐπορεύετο. Μετανοήσας λοιπὸν τότε ὁ στρατιώτης, ἐπέστρεψε πάλιν τὸ ξίφος εἰς τὴν λάρνακα τοῦ Ἁγίου καὶ ἀμέσως ἀνέβλεψε· παρατηρήσας δὲ ἐκ νέου τὸ κάλλος τοῦ ξίφους, ἐνόμισεν ὅτι ἡ τύφλωσίς του δὲν προήρχετο ἀπὸ τὸν Ἅγιον καὶ λαμβάνει πάλιν αὐτὸ καὶ τὸ φορεῖ. Εὐθὺς ὅμως ὡς ἐξήρχετο ἀπὸ τὸν Ναὸν ἔμεινε τυφλός. Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἱερεὺς ὁ ἐφημερεύων εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου καὶ ἰδὼν τὸν στρατιώτην τυφλόν, ἤρχισε νὰ ἐρωτᾷ αὐτὸν τί πρᾶγμα τοῦ συνέβη· καὶ αὐτὸς διηγήθη λεπτομερῶς τὴν αἰτίαν. Ἀφοῦ λοιπὸν παρεκάλεσε τὸν Ἱερέα νὰ κάμῃ παράκλησιν πρὸς τὸν Ἅγιον, ὅπως συμπαθήσῃ καὶ συγχωρήσῃ αὐτόν, ἐπέστρεψε τὸ ξίφος εἰς τὸν Ἅγιον καὶ ἄλλα ἑκατὸν νομίσματα, μόνον διὰ νὰ ἀναβλέψῃ. Τότε ἔλαβεν ὁ Ἱερεὺς ἔλαιον ἀπὸ τὴν κανδήλαν τοῦ Ἁγίου, ἤλειψε τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ στρατιώτου καὶ εὐθὺς ἀναβλέψας ἔφυγε μετὰ πολλῆς χαρᾶς, δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ τὸν Ἅγιον αὐτοῦ Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρον.

Ἕτερον θαῦμα τοῦ Ἁγίου εἶναι τὸ ἀναφερόμεενον εἰς τὸ τροπάριον αὐτοῦ τὸ λέγον· «Μάταιον δρασμὸν ἐπέχεις οἰκετῶν». Εἶναι δὲ τοῦτο τὸ ἑξῆς: Ὁ Ἅγιος ἦτο, ὡς εἴπομεν, γνωστὸς εἰς ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς ἀπὸ τὰ πολλὰ τέρατα καὶ σημεῖα, τὰ ὁποῖα ἔκαμνε φανερά, μὲ τὴν φανέρωσιν τῆς κάθε ζημίας καὶ δραπετεύσεως τῶν ὑπηρετῶν. Πῶς καὶ κατὰ τίνα τρόπον; Ἀκούσατε. Οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἤρχοντο εἰς τὸν ἱερὸν τάφον αὐτοῦ μετὰ πίστεως, παρεκάλουν αὐτὸν θερμῶς περὶ τοῦ πράγματος, τὸ ὁποῖον τοὺς ἐνδιέφερεν ἢ δηλονότι διὰ θεραπείαν ἀσθενείας ἢ δι’ ἐπανόρθωσιν ζημίας ἢ ὅ,τι ἄλλο, ἔπειτα δὲ ἐτελεῖτο ἡ θεία λειτουργία. Διέμενε δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ζητῶν καὶ παρακαλῶν καὶ διανυκτερεύων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ἐφανερώνετο δὲ εἰς αὐτὸν καθ’ ὕπνον ὁ Ἅγιος καὶ ἀπεκάλυπτε τὸ πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον ἐζήτει. Ἄνθρωπος δέ τις εὐλαβής, ἔχων μεγάλην πίστιν εἰς τὸν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρον, εἶχεν ὑπηρέτην τινὰ καλὸν καὶ ἔντιμον, τὸν ὁποῖον, ἐπειδὴ ἔφυγε κρυφίως, ἐζήτει καὶ δὲν εὕρισκε καὶ ὡς ἐκ τούτου εὑρίσκετο εἰς μεγάλην ἀθυμίαν