διέταξε νὰ δείρουν δυνατὰ τὸν Ἅγιον, ὅταν δὲ ἐτελείωσαν τὸ πρόσταγμά του λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Πούπλιος· «Διὰ νὰ σοῦ φανῶ γλυκόλογος, διὰ τοῦτο ὑπερηφανεύεσαι τόσον· ἀλλὰ ἐὰν σὲ δοκιμάσω μὲ βάσανα καὶ μὲ πολλὰς τιμωρίας, τότε, καὶ μὴ θέλων, θὰ ὑποταχθῇ εἰς τὰ βασιλικὰ προστάγματα. Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Καθὼς δὲν δέχεσαι σὺ τοὺς ἰδικούς μου λόγους, ἔτσι καὶ οἱ ἰδικοί σου φοβερισμοὶ δὲν μὲ φοβίζουν· αἱ ἰδικαί σου ἀπειλαὶ μόνον τὰ μικρὰ παιδία φοβίζουν, ἀλλ’ ἐγὼ ἔχω τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ μου, ἥτις μοὶ εἶναι χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις. Οὔτε λαμβάνω κατὰ νοῦν τὰς τιμωρίας μὲ τὰς ὁποίας μὲ ἀπειλεῖς, διότι ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ μου θὰ τὰς ἐλαφρώσῃ». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ ἡγεμών· «Θεόδωρε, θυσίασε εἰς τοὺς θεοὺς νὰ ἐλευθερωθῇς ἀπὸ τὰς τιμωρίας». Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Ὅ,τι θέλεις κάμε εἰς ἐμέ· ἐγὼ τὸν Χριστόν μου δὲν ἀρνοῦμαι».

Ὅταν ἤκουσε ταῦτα ὁ ἡγεμών, ἔτριξε τοὺς ὀδόντας του ὡς λέων καὶ μετὰ θυμοῦ πολλοῦ εἶπε πρὸς τοὺς ὑπηρέτας του· «Λάβετε τὸν μιαρὸν τοῦτον, ὁ ὁποῖος μᾶς θεωρεῖ ὡς οὐδὲν καὶ θέσατε αὐτὸν εἰς τὴν φυλακήν, κλείσατε δὲ καλῶς τὰς θύρας καὶ σφραγίσατε αὐτὰς μὲ τὴν σφραγῖδα μου· μὴ τοῦ δώσητε δὲ ἄρτον, οὔτε ὕδωρ, οὔτε ἄλλο τίποτε ἕως ὅτου ἀποθάνῃ κακὴν κακῶς!». Ἔλαβον λοιπὸν ἀμέσως οἱ στρατιῶται τὸν Ἅγιον καὶ μεταφέραντες αὐτὸν εἰς τὴν φυλακὴν τὸν ἔθεσαν εἰς τὰ δεσμά. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ταῦτα πάντα ὑπέμεινεν ὁ Ἅγιος διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦτο οὔτε καὶ ὁ Χριστὸς τὸν ἐγκατέλειψεν, ἀλλὰ κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην νύκτα ἐφάνη ὁ ἴδιος πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ λέγει· «Χαῖρε Θεόδωρε, στρατιῶτα μου, μὴ λυπεῖσαι οὐδόλως, οὔτε νὰ θλίβεσαι διὰ τὸν δαρμὸν τὸν ὁποῖον ἔλαβες διὰ τὴν ἀγάπην μου· ἐγώ, καθὼς πάντοτε, εἶμαι μετὰ σοῦ· εἰς ὀλίγας δὲ ἡμέρας θέλεις ἔλθει εἰς τὴν Βασιλείαν μου, μὴ λάβῃς δὲ τροφὴν ἀπὸ τὰς χεῖρας αὐτῶν! Ἡ Χάρις μου θὰ σὲ τρέφῃ. Χαῖρε λοιπὸν καὶ εὐφραίνου». Καὶ ὁ μὲν Κύριος, οὕτως εἰπών, ἀνελήφθη. Ὁ δὲ Ἅγιος ὑπέμεινεν εἰς τὴν φυλακήν, χαίρων καὶ ψάλλων· ἔψαλλον δὲ μετ’ αὐτοῦ καὶ Ἄγγελοι Θεοῦ τόσον, ὥστε οἱ φύλακες ἐνόμιζον, ὅτι εἶναι εἰς τὴν φυλακὴν Χριστιανοὶ καὶ ψάλλουν μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιον! Μετέβησαν λοιπὸν καὶ παρατηρήσαντες εἶδον, ὅτι ἡ φυλακὴ ἦτο κλειστή, ἡ δὲ σφραγὶς τοῦ ἡγεμόνος ἦτο ἀκριβὴς καὶ ἀβλαβής. Ἀπεσύρθησαν τότε ἀλλὰ καὶ πάλιν ἤκουον φωνὴν ἀνδρῶν πολλῶν, ὅθεν παρατηρήσαντες ἀπὸ θυρίδα τινὰ εἶδον ὅτι ἦτο πλῆθος ἀνδρῶν λευκοφόρων, οἵτινες ἔψαλλον μετὰ τοῦ Ἁγίου! Εὐθὺς τότε μετέβησαν καὶ εἶπον εἰς τὸν ἡγεμόνα Πούπλιον, ὅτι μέσα εἰς τὴν φυλακὴν εἶναι πολλοὶ Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουσι πόθεν εἰσῆλθον!