ἡ ὁποία κατῴκει εἰς αὐτόν. Ἡ γυνὴ ὅμως ἠκολούθει μὲ μεγάλας κραυγάς, μᾶλλον δὲ τὸ πονηρὸν πνεῦμα, τὸ ὁποῖον διέμενεν εἰς αὐτήν, μαστιζόμενον ἀοράτως ἀπὸ τὴν θείαν Χάριν, ἔλεγεν· «Ἰδού, ἐξέρχομαι, ἐὰν μόνον μὲ διατάξῃ αὐτός». Ἐμαζεύθη δὲ γύρω ἀπὸ αὐτὸν πολὺ πλῆθος, ὥστε ἀφοῦ μὲ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς παρεκάλεσεν ὁ μακάριος τὸν Θεόν, εὐθὺς ἀπήλλαξε τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὸν δαίμονα. Ἐξίσταντο λοιπὸν ὅλοι θαυμάζοντες καὶ δοξάζοντες τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος τοιαύτην ἐξουσίαν ἔδωκεν εἰς τὸν δοῦλον του κατὰ τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων.
Τοιαῦτα θαύματα ἐτέλει ὁ Μέγας Αὐξέντιος, ὅταν ἀκόμη συνανεστρέφετο εἰς τὸν κόσμον. Κατόπιν, ἐπειδὴ ἀντελήφθη ὅτι ἔγινε γνωστὸς εἱς ὅλους καὶ θέλων νὰ ἀποφύγῃ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ ἐξ ἄλλου προεῖδε διὰ τῶν ψυχικῶν ὀφθαλμῶν του τὴν μέλλουσαν νὰ συνταράξῃ τὴν Ἁγίαν τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαν παράνομον αἵρεσιν τοῦ δυσσεβοῦς Νεστορίου καὶ τοῦ καταπτύστου καὶ πραγματικῶς δυστυχοῦς Εὐτυχοῦς, ἀφοῦ ἀπηρνήθη τὸν κόσμον καὶ τὰς βασιλικὰς αὐλὰς καὶ ἐγκατέλειψε τὸ πλῆθος τῶν φίλων, τοὺς ὁποίους εἶχε, τρέπεται πρὸς τὸν μοναχικὸν βίον.
Ἀφοῦ λοιπὸν ἔφθασεν εἰς τὰ ἐρημικώτερα μέρη τῆς Βιθυνίας καὶ ἀνέβη εἰς τὴν πλαγιὰν τοῦ ὄρους, τὸ ὁποῖον καλεῖται Ὀξεῖα καὶ τὸ ὁποῖον ἀπέχει δέκα μίλια ἀπὸ τὴν Χαλκηδόνα, διέμενεν εἰς κάποιαν πέτραν. Καὶ μετ’ ὀλίγον ἀνέβησαν ἐκεῖ μερικὰ παιδία, τὰ ὁποῖα ἔκλαιον μὲ πικρὰ δάκρυα, διότι ἔχασαν τὰ ζῷα των, καὶ ὅταν εἶδον τὸν δίκαιον ἐφοβήθησαν· διότι ἦτο ἐνδεδυμένος μὲ τρίχας καὶ δέρματα, μιμούμενος τὸν Βαπτιστὴν Ἰωάννην. Ὁ δὲ Αὐξέντιος λέγει εἰς αὐτὰ μὲ ἥσυχον φωνήν· «Μὴ φοβεῖσθε, τέκνα μου· πηγαίνετε πρὸς τὴν ἀριστερὰν πλευρὰν τοῦ βουνοῦ καὶ θὰ εὕρητε τὰ ζῷα σας». Ὅταν δὲ τὰ παιδία ἐπῆγαν καὶ τὰ εὑρῆκαν, ἐφανέρωσαν εἰς τοὺς γονεῖς των καὶ ἄλλους γείτονας τὰ κατὰ τὸν Μέγαν Αὐξέντιον. Ἐκεῖνοι δέ, ἀφοῦ ἀνέβησαν ἀμέσως εἰς τὸ ὄρος, τὸν παρεκάλουν νὰ προσευχηθῇ εἰς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν, καὶ πρὸς χάριν του ἔκτισαν μικρὸν κελλίον πλησίον εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους. Ἔξω δὲ ἀπὸ τὸ κελλίον ἔκτισαν ἄλλο μικρότερον, ὅσον ἕνα κλουβί, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἔκλεισε τὸν ἑαυτόν του, ψάλλων τὰ τοῦ Ψαλμοῦ· «Ἐγενήθην ὡσεὶ στρουθίον μονάζον ἐπὶ δώματι» (Ψαλμ. ρα’ 8).