ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν κατήγετο ἐκ Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης [1], ἦτο δὲ κατὰ τοὺς χρόνους Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ ἔτη υη’-υν’ (408-450). Τὴν ἀσκητικὴν αὐτοῦ ζωὴν ἤρχισεν ὁ Ὅσιος, ὅταν ἦτο εἰς τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ἐγκαταλείψας τότε κόσμον καὶ τὰ τοῦ κόσμου ἀνεχώρησεν εἰς τὰς ἐρήμους καὶ εἰς τὰ ὄρη, εἰς τὰ ὁποῖα διέτριψεν ἐπὶ πολλὰ ἔτη σκληρῶς ἀγωνιζόμενος. Ἀκούσατε ὅμως μετὰ προσοχῆς τὴν κατὰ πλάτος περὶ αὐτοῦ διήγησιν καθὼς εἶναι γεγραμμένη εἰς τὸν χειρόγραφον αὐτοῦ Βίον, ἵνα πολλὴν τὴν ὠφέλειαν λάβητε.
Καθὼς αἱ προλαβοῦσαι ἀσθένειαι δύνανται νὰ δώσουν εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὠφέλειαν, εἰς ἐκείνους μὲν οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε ἠσθένησαν, λαμβάνοντες γνῶσιν τοῦ κινδύνου, νὰ φυλάγωνται εἰς ἀσφάλειαν, ἀποφεύγοντες τὰς αἰτίας καὶ τὰς ἀφορμάς, αἱ ὁποῖαι φέρουσι τὴν ἀσθένειαν, διὰ νὰ μὴ πάθουν καὶ αὐτοὶ τὰ ὅμοια, εἰς ἐκείνους δὲ πάλιν οἱ ὁποῖοι ἠσθένησαν πολὺν καιρόν, νὰ γνωρίζουν τὰ βότανα καὶ τὰ θεραπευτικὰ φάρμακα, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ ἄλλοτε ὠφελήθησαν καὶ θέτοντες αὐτὰ εἰς χρῆσιν εὐκόλως καὶ ταχέως νὰ θεραπεύωνται, οὕτω καὶ εἰς τὰ πάθη τῆς ψυχῆς ὠφελεῖται πᾶς τις μὲ τὰς νίκας καὶ τὰ ἀγωνίσματα τῶν προγενεστέρων καὶ ἐξόχως μὲ τὸ ὑπόδειγμα ἐκείνων τῶν ἐναρέτων, οἱ ὁποῖοι οὐδόλως ἐνικήθησαν, ἀλλ’ ἐφύλαξαν ἕως τέλους τὴν ψυχὴν καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον, καθὼς καὶ ὁ Μαρτινιανὸς οὗτος ὁ θαυμάσιος, τοῦ ὁποίου διηγούμεθα ἐνταῦθα τὴν διαγωγὴν πρὸς μίμησιν τοῦ Ὁσίου καὶ ὑπὸ ἄλλων καὶ νουθεσίαν τῶν ἀναγινωσκόντων, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ θαυμασία καὶ ἀξιέραστος.
Πλησίον τῆς πόλεως Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης εἶναι ὄρος καλούμενον Κιβωτός. Πλησίον τοῦ ὄρους ἐκείνου εἶναι ἔρημος κατάλληλος δι’ ἡσυχαστὰς καὶ ἐναρέτους ἀνθρώπους, οἵτινες ποθοῦσι νὰ εὐαρεστήσωσι τὸν Θεὸν δι’ ἀσκήσεως. Εἰς ταύτην τὴν ἔρημον κατῴκησεν ὁ Ὅσιος οὗτος Μαρτινιανὸς ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας, ἀγαπήσας δὲ τὸν Θεὸν ἐδούλευεν εἰς αὐτὸν μὲ πολλὴν σκληραγωγίαν καὶ ἄσκησιν καὶ πολλοὺς πολέμους ὑπὸ τῶν δεινῶν δαιμόνων ὑπέμεινε. Δὲν ἐνικήθη ὅμως, μὲ τὴν θείαν βοήθειαν, ἀλλὰ πληγεὶς ἀντέπληξεν ἰσχυρότερον, καθὼς καὶ εἰς τοὺς σωματικοὺς πολέμους συμβαίνει καὶ καθὼς θὰ ἴδωμεν ἀπὸ τὴν συνέχειαν τῆς διηγήσεως τῶν ἀνδραγαθημάτων αὐτοῦ, μὲ τὰ ὁποῖα ἐνίκησε τὸν πειράζοντα, λαβὼν κατ’ αὐτοῦ περιφανέστατον τρόπαιον. Ὁ θαυμάσιος οὗτος εἶχεν ἀπέλθει εἰς τὴν ἔρημον παιδιόθεν, ὡς εἴπομεν, ὅταν ἦτο ἐτῶν δέκα ὀκτώ, ἔκαμε δὲ εἰκοσιὲξ χρόνους