Αὐτοὶ δὲ εἶπον· «Κανεὶς ἀπὸ τοῦτο δὲν σὲ ἐμποδίζει». Κατόπιν τούτου ἐπῆγεν ὁ εὐλογημένος Ἱερεὺς εἰς τὸν δεσμοφύλακα καὶ τὸν παρεκάλει νὰ ἐκβάλῃ τὸν Γεώργιον ἀπὸ τὴν φυλακὴν διὰ νὰ ὁμιλήσουν καταμόνας εἰς τὴν κατοικίαν τοῦ δεσμοφύλακος. Ἐπειδὴ δὲ ὁ φύλαξ ἠγάπα κατὰ πολλὰ τὸν Ἱερέα, ἔκαμεν εὐθὺς κατὰ τὸ θέλημά του καὶ τὸν ἔφερεν εἰς τὴν κατοικίαν του.

Τότε ὁ Ἱερεὺς ἤρχισε νὰ ἀσπάζηται τὸν Ἅγιον, λέγων· «Χαίροις, τιμία κεφαλὴ Γεώργιε· σὺ σήμερον ἐδόξασες τὸν Χριστόν, καθώς ποτε ὁ Πρωτομάρτυς Στέφανος καὶ ὁ νέος Στέφανος εἰς τὸν καιρὸν τῶν Εἰκονομάχων καὶ ἄλλοι πολλοὶ Ἅγιοι, διότι παρόμοιον ἔργον καὶ σὺ ἐποίησας· ἀλλ’ ἀνδρίζου καὶ στηρίζου· καὶ μετὰ τὴν ὁμολογίαν αὐτὴν πρέπει καὶ νὰ ἀθλήσῃς, καθὼς καὶ οἱ ἄλλοι Μάρτυρες πρῶτον ὡμολόγησαν, ἔπειτα ἐμαρτύρησαν· ὅθεν καὶ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην δοξάζονται· ἐὰν δὲ αὐτοὶ λαμβάνουν ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους τοιαύτην καὶ τοσαύτην δόξαν, καίτοι δὲν ἠγωνίσθησαν δι’ ἡμᾶς, ἆρά γε πόσας δόξας καὶ τιμὰς θέλουν λάβει εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίαν ἀπὸ τὸν Χριστόν, διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ ὁποίου ἠγωνίσθησαν καὶ ἔχυσαν τὰ αἵματά των; Διότι αὐτὸς ὁ ἀψευδὴς ὑπόσχεται, ὅτι ὅποιος τὸν ὁμολογήσῃ ἔμπροσθεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, θέλει τὸν ὁμολογήσει καὶ αὐτὸς ἔμπροσθεν τοῦ οὐρανίου Πατρός του. Ἀλλὰ καὶ ὅστις ἀγωνισθῇ μέχρις αἵματος διὰ τὸν ἐπίγειον βασιλέα, λαμβάνει ἀπὸ αὐτὸν τιμὰς καὶ δωρήματα· ἆραγε τί εἴδους τιμὰς καὶ δῶρα θέλουν λάβει ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται διὰ τὸν ἐπουράνιον Βασιλέα; Βέβαια τοιαύτην δόξαν καὶ τοσαῦτα ἀγαθὰ θέλουν λάβει, κατὰ τὸν θεῖον Παῦλον, τὰ ὁποῖα νοῦς ἀνθρώπου δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἐννοήσῃ ποτέ». Ὁ δὲ Μάρτυς εἶπε· «Πιστεύω, ὅτι ταῦτα πάντα εἶναι καθὼς τὰ λέγεις, ὅμως πολλὰ φοβοῦμαι τὸ πῦρ καὶ δὲν ἐλπίζω ὅτι ἠμπορῶ νὰ τὸ ὑποφέρω».

Τότε ὁ Ἱερεὺς Πέτρος, ἵνα ἐνισχύσῃ τὸν Ἅγιον, λέγει πρὸς αὐτόν· «Τί φοβεῖσαι το πῦρ, το ὁποῖον ἡμίσειαν ὥραν ἔχει νὰ σὲ πονέσῃ καὶ ἔπειτα νὰ σὲ κατατάξῃ εἰς τοὺς χοροὺς τῶν Ἁγίων; Ἐὰν ὅμως δὲν ὑπομείνῃς εἰς τὴν ἡμίσειαν ὥραν, ἔχεις νὰ καίεσαι αἰωνίως εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός· δὲν πιστεύεις τὸν διδάσκαλόν μας Παῦλον ὅστις λέγει, «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ· θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;» (Ρωμ. η’ 35). Κανὲν πρᾶγμα δὲν δύναται νὰ χωρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, διότι καθὼς ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος Παῦλος λέγει· «Οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς» (Ρωμ. η’ 18). Διατί λοιπὸν δὲν χαίρεσαι, ὅτι ἔχεις