ἔκαμε μὲ αὐτὸν καθὼς ἤθελε καὶ σήμερον διὰ τὴν πίστιν μας ἀπέθανε, πρέπει λοιπὸν νὰ τὸν θάψωμεν ἡμεῖς καὶ ὄχι σεῖς». Ὁ δὲ κριτὴς εἶπεν· «Ὑπάγετε, θάψετέ τον, ἀλλὰ φροντίσατε νὰ πείσετε μὲ δῶρα ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐκεῖ, νὰ μὴ σᾶς ἐμποδίσωσιν». Ὁ δὲ Ἱερεὺς μετὰ τῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ἐπῆγαν εἰς τὸν τόπον τοῦ Μαρτυρίου φέροντες καὶ δῶρα πρὸς τοὺς τυράννους καὶ παρεκάλουν αὐτούς, ἀλλ’ ἐκεῖνοι, ἀντὶ νὰ καταπραϋνθοῦν, ἠγριώθησαν περισσότερον· ὅμως ἐπειδὴ τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος δὲν ἐκαίετο, ἐσύναξαν καὶ ἄλλα πολλὰ ξύλα καὶ ηὔξησαν τὸ πῦρ διὰ νὰ ἠμπορέσουν νὰ τὸ καύσουν· βλέποντες δὲ ὅτι δὲν ἐκαίετο, ἐπῆραν σώματα νεκρῶν ζῴων πολλὰ καὶ τὰ ἔρριψαν μέσα εἰς τὴν πυρὰν διὰ νὰ μὴ γνωρίζεται ποῖον εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος· ἀλλ’ ἐκεῖνα ὅλα ἐκαίοντο, τὸ δὲ μαρτυρικὸν λείψανον ἔμενε, σῷον καὶ ἀκέραιον, τόσον ὥστε ἐθαύμαζον καὶ δὲν ἐγνώριζον τί νὰ κάμουν· ὅθεν, ἀπὸ φθόνον κινούμενοι, εἶπον· «Ὁ παπᾶς οὗτος ἀναμένει νὰ πάρῃ τὸ σῶμα του νὰ τὸ δοξάσῃ ὡς ἅγιον, ἀλλ’ ἡμεῖς, ἂς τὸ καίωμεν ὡς αὔριον καὶ ἂν δὲν καῇ τὸ ρίπτομεν εἰς λάκκον γεμᾶτον ἀπὸ βόρβορον».
Ταῦτα μαθὼν ὁ Ἱερεὺς τὰ εἶπε καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Χριστιανούς, εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπεν· «Ὑπάγετε σεῖς ὅλοι εἰς τὰς οἰκίας σας καὶ ἐγὼ ἐλπίζω εἰς τὸν Θεὸν τὴν νύκτα ταύτην νὰ τὸ πάρω καὶ νὰ τὸ φέρω εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἱερέως». Κατὰ δὲ τὴν πρώτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ὁ Χριστιανὸς ἐκεῖνος, ἐπιτηδείως ἐνεργήσας, ἐπῆρε τὸ ἅγιον λείψανον καὶ τὸ ἐπῆγεν εἰς τὴν κεντρικὴν Ἐκκλησίαν. Τὸ πρωῒ ἐπῆγεν ὁ Ἱερεὺς Πέτρος εἰς τὸν κριτὴν καὶ εἶπεν· «Γνώριζε, αὐθέντα, ὅτι τὸ πρωῒ κατὰ τὴν τάξιν μας, ἐπῆγα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ εὗρον εἰς τὸ μέσον τοῦ Ναοῦ τὸ λείψανον τοῦ Γεωργίου· τί προστάζεις νὰ τὸ κάμωμεν;». Ὁ δὲ κριτὴς ἀκούσας ἐθαύμασε καὶ ὡμολόγησε παρρησίᾳ εἰς ὅλους λέγων· «Ἀληθῶς Ἅγιος εἶναι αὐτός, διότι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι τὸ ἐφύλαττον μοῦ εἶπον ὅτι ἔβαλαν ξύλα τὴν νύκτα διὰ νὰ τὸ καύσουν καὶ ἔγινεν ἄφαντον ἀπ’ ἔμπροσθέν των· καὶ λοιπὸν ὕπαγε καὶ ἔχεις τὴν ἄδειαν, νὰ τὸ θάψετε μὲ τιμήν, καθὼς γνωρίζετε». Λαβὼν λοιπὸν τὴν ἄδειαν ὁ Ἱερεὺς ἐσύναξεν ὅλον τὸν Κλῆρον καὶ τὸν λαὸν καὶ μὲ ὕμνους μαρτυρικοὺς καὶ δοξολογίας ἐνεταφίασαν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἁγίου Νέου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου λείψανον εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης, εἰς δόξαν Χριστοῦ καὶ τοῦ Μάρτυρος Αὐτοῦ Γεωργίου, οὗ ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἀμήν.