Οἱ δὲ Ἀγαρηνοὶ συνάξαντες ξύλα πολλὰ καὶ ποιήσαντες στιβάδα μεγάλην, ἤρχισαν πάλιν νὰ τὸν κολακεύουν καὶ νὰ τοῦ ὑπόσχωνται δῶρα πολλά· ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτούς· «Ἐγὼ σᾶς εἶπα καὶ μίαν καὶ δύο καὶ πολλάκις, ὅτι τὴν πίστιν μου ποτὲ δὲν τὴν ἀρνοῦμαι, ἐὰν καὶ χίλια κολαστήρια κάμετε εἰς ἐμέ».
Τότε ἐκεῖνοι, ὡς ἤκουσαν καὶ τοὺς λόγους τούτους ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Μάρτυρος, ἐπρόσταξαν νὰ φέρουν σύντομα πῦρ καὶ οὕτως ἔτρεξαν πολλοὶ εἰς τοὺς οἴκους καὶ ἄλλος ἔφερε δαυλόν, ἄλλος ἄνθρακας ἀνημμένους καὶ μεταξύ των συνηγωνίζοντο ποῖος νὰ ἀνάψῃ πρῶτος τὴν πυράν, νομίζοντες, οἱ ἀσύνετοι, ὅτι προσφέρουν μεγάλην λατρείαν εἰς τὸν Θεόν καὶ οὕτως ἤναψαν τὴν στιβάδα καὶ γυμνώσαντες τὸν Μάρτυρα, τὸν ἀφῆκαν μόνον μὲ τὸ ὑποκάμισον καὶ τὸν ἔσπρωξαν εἰς τὴν πυρὰν καὶ πάλιν τὸν ἔσυραν ἔξω καὶ εἶπον· «Ὦ ταλαίπωρε, διατί δωρεὰν χάνεις τὴν ζωήν σου; ἰδὲ πὼς ἡμεῖς θέλομεν τὸ καλόν σου καὶ ὄχι καθὼς ἔλαβες κακὴν συμβουλὴν ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν παπᾶν τὸν φιλάργυρον· δὲν ἠξεύρεις ὅτι αὐτὸς θέλει τὸν θάνατόν σου διὰ νὰ κληρονομήσῃ ὅ,τι καὶ ἄν ἔχῃς, συγχρόνως δὲ νὰ ἐπαινεθῇ εἰς τοὺς φίλους του; Ἀλλ’ ἡμεῖς φοβούμεθα τὸν θεὸν καὶ δὲν θέλομεν ν’ ἀποθάνῃς κακῶς εἰς τὴν πυρὰν καὶ νὰ διαλυθῇς ὡς τὸ κηρίον, ἀλλ’ ἄκουσόν μας καὶ ἀρνήσου σήμερον τὸν Χριστόν, κάμε τὸ θέλημά μας καὶ θὰ σοῦ δώσωμεν ὅλα τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα σοῦ ὑπεσχέθημεν, καὶ ἔπειτα, ἄν σοῦ ἀρέσῃ νὰ εἶσαι μὲ ἡμᾶς, μεῖνε μαζί μας κατὰ τὸν νόμον μας· εἰδὲ μή, ἡ γῆ τοῦ βασιλέως μας εἶναι ἐκτεταμένη, ὁμοίως καὶ τῶν ἄλλων βασιλέων καὶ ὅπου θέλεις ὕπαγε καὶ κάμε τὸ θέλημά σου· ἀλλὰ τώρα λυπήσου τὴν νεότητά σου καὶ μὴ χάνῃς τὸν ἑαυτόν σου οὕτως ἄγνωστα».
Ὁ γενναῖος, ὅμως Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, μηδόλως ἐκ τούτων πτοούμενος, εἶπε πρὸς αὐτούς· «Γνωρίζετε ὅτι ὁ Χριστὸς ἔχει νὰ κρίνῃ κατὰ τὴν ἐσχάτην ἡμέραν ὅλους τοὺς ἀπὸ Ἀδὰμ γεγενημένους καὶ νὰ χωρίσῃ τοὺς δικαίους ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς, ἀποστέλλων τοὺς ἁμαρτωλοὺς εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν, διὰ νὰ κολάζωνται αἰωνίως, διὰ παραμικρὰν ἡδονὴν τοῦ κόσμου τούτου τὴν ὁποίαν ἀπήλαυσαν· τοὺς δὲ δικαίους νὰ βάλῃ εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν διὰ νὰ χαίρωνται αἰωνίως διὰ παραμικρὰν στενοχωρίαν, τὴν ὁποίαν ἐδοκίμασαν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον. Ὁμοίως καὶ ὅσους ἐμαρτύρησαν διὰ τὴν ἀγάπην του, ἔβαλεν ὅλους εἰς τὴν Βασιλείαν Του. Λοιπὸν διατί μὲ πειράζετε, ὡς ἀμαθῆ καὶ ἰδιώτην; Ὁ Χριστός μου εἶπεν, ὅτι «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν