Πεῖνα μεγάλη ἐγένετό ποτε εἰς τὴν Λυκίαν, ὁμοίαν τῆς ὁποίας δὲν ἐνεθυμοῦντο ποτὲ οἱ ἄνθρωποι καὶ πολὺ ἐστενοχωροῦντο· τὰ δὲ Μύρα, ἡ ἐπαρχία τοῦ Ἁγίου, ἐκινδύνευε νὰ καταστραφῇ. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, λυπούμενος τὸ ποίμνιόν του, τί ἐνήργησε; Πλοίαρχος τις ἐφόρτωσε τὸ πλοῖόν του σῖτον διὰ τὴν Γαλλίαν, κατὰ δὲ τὴν νύκτα φαίνεται εἰς αὐτὸν ὁ Ἅγιος Νικόλαος καθ’ ὕπνον καὶ τοῦ λέγει· «Τὸν σῖτον νὰ τὸν ὑπάγῃς εἰς τὰ Μύρα τῆς Λυκίας καὶ ὄχι είς τὴν Γαλλίαν, διότι ἐκεῖ εἶναι πεῖνα μεγάλη καὶ θὰ τὸν ἐξοδεύσῃς μὲ μεγάλην τιμὴν καὶ γρήγορα· λάβε δὲ καὶ ὡς ἀρραβῶνα τρία φλωρία καὶ ὅταν φθάσῃς, λαμβάνεις καὶ τὰ ὑπόλοιπα χρήματα». Ἐξυπνήσας τὴν πρωΐαν ὁ πλοίαρχος εὗρεν εἰς τὰς χεῖράς του τὰ νομίσματα καὶ διηγηθεὶς τοῦτο εἰς τοὺς ναύτας, ἔδειξε καὶ τὰ νομίσματα. Ὅθεν ἀνεχώρησαν διὰ τὰ Μύρα τῆς Λυκίας, διότι ἠννόησεν ὁ πλοίαρχος ὅτι ἦτο ἐκ Θεοῦ τοῦτο καὶ ὅτι ἤθελον ὠφεληθῆ. Φθάσαντες δὲ εἰς τὰ Μύρα ἐπώλησαν τὸν σῖτον μὲ μεγάλην ὠφέλειαν, οἱ δὲ ἄνθρωποι τοῦ τόπου ἐκείνου ἐδόξαζον τὸν Θεόν, ὅστις φροντίζει διὰ τοὺς εἰς αὐτὸν ἐλπίζοντας.
Ἤθελον παύσει ἕως ἐδῶ τὸν λόγον μου διηγούμενος τὰ τοῦ Ἁγίου κατορθώματα, ἐπειδὴ καὶ ἡ ὥρα παρῆλθε. Σᾶς παρακαλῶ ὅμως νὰ ἀκούσητε μετὰ προσοχῆς καὶ τὰ ἐπίλοιπα τῆς διηγήσεως καὶ νὰ τελειώσω τὸ λόγο μου. Εἰς τὴν Μικρὰν Ἀσίαν ὑπῆρχε χώρα, ἥτις ὠνομάζετο Μεγάλη Φρυγία, ἦτο δὲ καὶ ἄλλη Μικρὰ Φρυγία, ἥτις παρέκειτο τοῦ Ἑλλησπόντου, καὶ τὴν ὁποίαν οἱ Ἕλληνες ὠνόμαζον Τρῳάδα. Εἰς τὴν Μεγάλην Φρυγίαν κατῴκουν ἄνθρωποι ἀλλόφυλοι καὶ ξένοι, οἱ ὁποῖοι, ὠνομάζοντο Ταϊφάλοι [4]. Ἐπαναστατήσαντες δὲ οὗτοι ἔκαμον ἰδικήν των βασιλείαν, χωρισθέντες ἐκ τῆς βασιλείας τοῦ Κωνσταντίνου. Ἀκούσας ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος τὴν ἐπανάστασιν τῶν Φρυγῶν, ἔπεμψε τρεῖς στρατηγοὺς μὲ ἱκανὸν στρατόν, ὅπως εἰρηνεύσωσωσιν αὐτούς· ὠνομάζοντο δὲ οἱ στρατηγοί, ὁ εἷς Νεπωτιανός, ὁ δεύτερος Οὗρσος καὶ ὁ τρίτος Ἑρπυλίων. Πλέοντες δὲ καὶ οἱ τρεῖς, ἔφθασαν εἰς τὸν λιμένα τῶν Μυραίων, καλούμενον Ἀνδριάκην καὶ ἐπειδὴ ἦτο κακοκαιρία, ἔμενον ἐκεῖ, ἕως νὰ ἔλθῃ καιρὸς κατάλληλος· οἱ δὲ στρατιῶται, ἔχοντες συνήθειαν εἰς τὴν ἁρπαγήν, εἰσῆλθον εἰς τὴν πόλιν, ὅπως ἀγοράσωσι δῆθεν ἄρτους, ἐκ τούτου δὲ ἐγένετο μεγάλη σύγχυσις εἰς τὴν ἀγορὰν τῶν Μυραίων, διότι ἥρπαζον ὅ,τι εὕρισκον.