Φθάσαντες δὲ εἰς τὴν ξηρὰν διηγοῦντο τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου· τότε πολλοὶ ἀσθενεῖς ἐνοχλούμενοι ὑπὸ διαφόρων ἀσθενειῶν προσέτρεχον εἰς αὐτὸν καὶ ἐθεραπεύοντο. Ἂς συλλογισθῇ δὲ ἕκαστος πόσοι προσέτρεχον εἰς τὸν Ἅγιον διὰ τὴν θεραπείαν των, καὶ ὅμως ἅπαντας τοὺς εἰς αὐτὸν προστρέχοντας ἐθεράπευσε τὴν ἡμέραν ἐκείνην. Εἰσελθὼν δὲ εἰς Ἱεροσόλυμα προσεκύνησε τοὺς Ἁγίους Τόπους, τὸν Πανάγιον Τάφον τοῦ Κυρίου, τὸν Γολγοθᾶν, τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ ὅλα τὰ σεβάσμια μέρη. Θέλων δὲ νὰ μείνῃ ἐκεῖ νὰ ἡσυχάσῃ, Ἄγγελος Κυρίου τὸν προσέταξε τὴν νύκτα νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν πατρίδα του. Ἀκούσατε δὲ τὶ συνέβη κατὰ τὴν ἐπιστροφήν.
Ἑτοιμαζόμενος ὁ Ἅγιος νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν πατρίδα του, ἐπῆγεν εἰς τὸν λιμένα, καὶ ἠρώτησεν εἰς ἓν πλοῖον ποῦ θὰ ὑπάγῃ· εἶπον δὲ οἱ ναῦται· «Ὅπου εὕρωμεν ναῦλον, ἐκεῖ θὰ ὑπάγωμεν». Λέγει ὁ Ἅγιος· «Νὰ σᾶς δώσω τὸν ναῦλον νὰ μὲ ὑπάγετε εἰς τὰ Πάταρα τῆς Λυκίας». Ἔσπευσαν λοιπὸν οἱ ναῦται μετὰ τοῦ πλοιάρχου νὰ ἀναχωρήσωσι· βλέποντες δὲ ὅτι εἶχον καλὸν ἄνεμον ὕψωσαν τὰ ἱστία καὶ ἀνεχώρησαν· θέλοντες δὲ νὰ διέλθωσιν ἀπὸ τὴν πατρίδα των ἔστρεψαν τὸ πλοῖον πρὸς τὴν κατεύθυσιν αὐτῆς, ἀλλ’ ὁ Θεός, διὰ νὰ μὴ λυπήσῃ τὸν Ἅγιον, ἐξήγειρε μεγάλην τρικυμίαν, ὥστε συνετρίβη τὸ πηδάλιον καὶ ἀπελπισθέντες οἱ ναῦται ἀνέμενον τὸν θάνατον, ἀλλ’ ὁ Ἅγιος διὰ προσευχῆς του κατεπράϋνε τὴν ταραχὴν τῆς θαλάσσης. Οἱ δὲ ναῦται μετὰ τοῦ πλοιάρχου παρ’ ἐλπίδα εἶδον ὅτι ἔφθασαν εἰς τὰ Πάταρα καὶ πεσόντες εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου τοῦ ἐζήτουν συγχώρησιν· ὁ δὲ Ἅγιος διδάξας καὶ παραινέσας αὐτοὺς τοὺς εἶπε νὰ μὴ ἐπαναλάβωσι τοιοῦτον εἰς ἄλλον τινά, ἔπειτα εὐχηθεὶς νὰ ὑπάγωσι κατευώδιον εἰς τὸν τόπον των τοὺς ἀπέλυσεν.
Μὲ τοιοῦτον τρόπον ἐπέστρεψεν ὁ Ἅγιος εἰς τὴν πατρίδα του· πόσην δὲ χαρὰν ᾐσθάνθησαν οἱ συμπατριῶται αὐτοῦ, ὅτε εἶδον τὸν Ἅγιον, δὲν δύναμαι νὰ σᾶς διηγηθῶ. Νέοι καὶ γέροντες, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἀκόμη καὶ οἱ Μοναχοὶ οἱ ὄντες εἰς τὸ Μοναστήριον, εἰς τὸ ὁποῖον τὸν εἶχεν ἀφήσει ὁ θεῖος του ἐπίτροπον, ὅλοι ἐξῆλθον εἰς συνάντησίν του καὶ ἐφιλοξένησεν αὐτοὺς μὲ λόγον Θεοῦ, διδάξας τὰ ἀνήκοντα εἰς Χριστιανικὰς ψυχὰς τὰς ἐπιθυμούσας τὴν σωτηρίαν των. Οὕτω πολιτευόμενος ὁ Ἅγιος ἠγαπᾶτο παρ’ ὅλων καὶ ἐπῃνεῖτο καὶ βλέποντες τὰς ἀρετὰς του, πολλοὶ ἐμιμοῦντο αὐτὸν καὶ ἐκ τῆς διδασκαλίας του ὠφελούμενοι, κατεφρόνουν τὰ φθαρτὰ καὶ ἐπεθύμουν τὰ οὐράνια. Μέγας δὲ ὢν εἰς τὴν ἀρετὴν ὁ Ἅγιος καὶ εἰς τὴν κατὰ Θεὸν πολιτείαν, δὲν ἠδύνατο νὰ κρυφθῇ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἂν καὶ ἀπέφευγε τὸν τούτων ἔπαινον, διότι ἐφανερώνετο παρὰ Θεοῦ πρὸς ὠφέλειαν πολλῶν ψυχῶν καὶ ἀκούσατε.