Ἰδὼν δὲ ὁ Ἅγιος ὅτι ἐφανερώθη ἡ ἀρετή του, λέγει πρὸς αὐτόν· «Διὰ τὴν καλωσύνην τὴν ὁποίαν ἔκαμα εἰς σὲ δὲν θέλω νὰ εἴπῃς εἰς οὐδένα τίποτε ἐν ὅσῳ ζῶ. Διὰ τοῦτο σὲ καθιστῶ ὑπεύθυνον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ». Ταῦτα δὲ εἰπὼν ὁ Ἅγιος ἀνεχώρησεν ἀμέσως ἀπ᾽ αὐτοῦ. Τὴν ἐπαύριον ὁ πατὴρ ἐκεῖνος ἐνύμφευσε καὶ τὴν τρίτην θυγατέρα του καλῶς καὶ διῆλθε τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς του ἐν εἰρήνῃ δοξάζων τὸν Θεόν. Τοῦτο τὸ μέγα καλόν, τὸ ὁποῖον ἐποίησεν ὁ Ἅγιος, γενόμενον γνωστόν, παρακινεῖ ἡμᾶς εἰς τὸ νὰ τὸν θαυμάζωμεν, τὰ ἄλλα ὅμως τὰ ἐν τῷ κρυπτῷ τὰ ὁποῖα οὐδεὶς ἔμαθεν, τὰς ἐλεημοσύνας, λέγω, τὰς ἀγρυπνίας, τὰς νηστείας, καὶ ὅλας τὰς ἄλλας ἀρετάς, αὐτὰ μόνος ὁ Θεὸς γνωρίζει. Ἡμεῖς ὅμως ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνον δυνάμεθα νὰ ἐννοήσωμεν καὶ τὰ ἄλλα αὐτοῦ κατορθώματα, τὰ ὁποῖα ἐποίει ἐν τῷ κρυπτῷ, ἀποφεύγων τὸν ἔπαινον τῶν ἀνθρώπων καὶ μόνον τὴν τοῦ Θεοῦ ζητῶν δόξαν· ἀλλ’ ὅσον αὐτὸς ἐκρύπτετο, τόσον ὁ Θεὸς τὸν ἐφανέρωνε διὰ νὰ τὸν τιμήσῃ, διότι διὰ τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἐτίμα τὸν Θεόν.

Θέλων δέ ποτε ὁ Ἅγιος νὰ ὑπάγῃ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ νὰ προσκυνήσῃ τὸν Πανάγιον Τάφον τοῦ Κυρίου καὶ νὰ εὕρῃ καὶ τόπον ἡσυχαστικὸν διὰ νὰ μείνῃ κατὰ μόνας, εὗρε πλοῖον Αἰγυπτιακὸν καὶ εἰσελθὼν εἰς αὐτὸ μετ’ ἄλλων Χριστιανῶν, βλέπει καθ’ ὕπνον ὅτι ὁ διάβολος ὁ ἐχθρὸς τῆς ἀληθείας ἔκοπτε τὰ εἰς τὸ κατάρτιον σχοινία. Ἐξυπνήσας δὲ τὴν πρωΐαν λέγει εἰς τοὺς ναύτας, ὅτι «Σήμερον μεγάλη τρικυμία θέλει μᾶς εὕρει, διότι εἶδον εἰς τὸν ὕπνον μου ὅτι θὰ ὑποφέρωμεν. Ὅμως μὴ φοβηθῆτε, ἀλλ’ ἐλπίζετε εἰς τὸν Θεὸν καὶ αὐτὸς θὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ ἐκ τοῦ θανάτου». Ἐνῷ δὲ ἔλεγεν ὁ Ἅγιος τοὺς λόγους τούτους, παρουσιάσθη παρευθὺς νέφος μέγα καὶ σκοτεινὸν καὶ μετὰ τὸ νέφος ἄνεμος καὶ ταραχὴ τῆς θαλάσσης μεγάλη, τόσον ὥστε ἀπελπισθέντες ἅπαντες ἀνέμενον τὸν θάνατον καὶ ἅπαντες οἱ ἐν τῷ πλοίῳ ἀτενίζοντες τὸν Ἅγιον παρεκάλουν αὐτὸν μετὰ δακρύων, ἵνα δεηθῇ τοῦ Θεοῦ νὰ καταπαύσῃ ὁ ἄνεμος. Σταθεὶς δὲ εἰς προσευχὴν ὁ Ἅγιος εὐθὺς ὁ ἄνεμος ἔπαυσεν, ἡ θάλασσα ἡσύχασε καὶ οἱ ἐν τῷ πλοίῳ ἐχάρησαν.

Κατὰ δὲ τὴν ὥραν τῆς τρικυμίας ναύτης τις ἀναβὰς εἰς τὸ κατάρτιον διὰ νὰ διορθώσῃ τὰ σχοινία τοῦ πανίου καὶ καταβαίνων, ἐκ τοῦ φόβου τῆς τρικυμίας ἐκρημνίσθη εἰς τὸ κατάστρωμα τοῦ πλοίου καὶ ἀπέθανεν· ὁ δὲ Ἅγιος, ἰδὼν ὅτι διὰ μὲν τὴν κατάπαυσιν τοῦ ἀνέμου ἐχάρησαν ὅλοι οἱ ἐν τῷ πλοίῳ, ἐλυποῦντο ὅμως διὰ τὸν θάνατον τοῦ ναύτου, παρεκάλεσε τὸν Θεὸν καὶ ἀνέστησεν αὐτὸν ὡς ἐξ ὕπνου.