Ἀκούσας ὁ Ἱερεὺς ὅλην τὴν ἐλεεινὴν συμφορὰν τοῦ Ἁγίου, στενάξας ὡς ἔπρεπε καὶ δακρύσας, εἶπε· «Παῦσον, τέκνον μου, καὶ μὴ θρηνῇς· ἐπειδὴ δὲ ἐγὼ εἶχον υἱὸν μονογενῆ, ὅστις πρὸ πέντε ἡμερῶν ἀπέθανε, διὰ τοῦτο, ἄν ἀγαπᾷς, θέλω σὲ υἱοθετήσει διὰ παραμυθίαν». Ὁ Ἅγιος, ἀκούσας ταῦτα παρ’ ἐλπίδα, ἐχάρη, ὡς ἀξιωθεὶς θεόθεν νὰ εὕρῃ τοιοῦτον Ἱερέα ψυχοπατέρα. Ἀφοῦ λοιπὸν ἐδέχθη, λαμβάνει αὐτὸν ὁ θεοφιλέστατος ἐκεῖνος Ἱερεὺς καὶ δώσας εἰς τὰς χεῖράς του τὰ ἱερά του, ἦλθον ὁμοῦ εἰς τὴν οἰκίαν του, ὅπου καὶ ἡ πρεσβυτέρα αὐτοῦ ἐναγκαλισαμένη αὐτὸν καὶ κλαίουσα τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ της, ὑπεδέχθη αὐτὸν ὡς ἄλλον υἱόν της, ἔκτοτε δὲ ἠγάπα αὐτὸν καὶ τὸν περιεποιεῖτο. Ἡσυχάσας δὲ ἐκεῖ, μετ’ ὀλίγας ἡμέρας ἤρχισε νὰ μανθάνῃ καὶ τὴν ὑφαντικὴν τέχνην, τὴν ὁποίαν ὁ Ἱερεὺς ἐκεῖνος ἐγνώριζεν. Ἀλλ’ ἐπειδὴ μετὰ τρεῖς χρόνους ἐτελεύτησεν ἐν Κυρίῳ ὁ χριστομίμητος ἐκεῖνος Ἱερεύς, συμφωνήσας μεθ’ ἑτέρου τινὸς νέου εἰσῆλθον εἰς πλοῖον καὶ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Κρήτην καὶ μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, Θεοῦ βοηθείᾳ κατευωδόθησαν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, εἰς τὸν λιμένα τὸν καλούμενον Δάφνην, ἐκεῖθεν δὲ ἀνέβησαν εἰς τὴν Σκήτην τῶν Καρυῶν, ὅπου ὁ Ἅγιος, διαχωρισθεὶς ἀπὸ τοῦ συνοδοιπόρου του καὶ περιερχόμενος ὅλον τὸ Ἅγιον Ὄρος εἰς προσκύνησιν τῶν εἴκοσιν ἱερῶν Μοναστηρίων καὶ τῶν λοιπῶν Ἀσκητηρίων, ἀνεζήτει πανταχοῦ ἐπιμελῶς νὰ εὕρῃ Πνευματικόν τινα ἔμπειρον διὰ τὴν ἐξομολόγησίν του καὶ μετάληψιν τῶν ἀχράντων καὶ ζωοποιῶν Μυστηρίων.
Περιερχόμενος λοιπὸν τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔφθασε καὶ εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τῶν Ἁγίων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τὴν καλουμένην τοῦ Καρακάλλου· ἐκεῖ δὲ θεωρήσας τὸ ἥσυχον τοῦ τόπου καὶ τὸ κατανυκτικὸν καὶ τὴν καλλονὴν τοῦ Μοναστηρίου, ἔμεινεν εἰς τὴν συνοδείαν τῶν ἐκεῖσε Πατέρων, ὅπου καὶ τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, κατὰ τὸν πόθον του, ἀξιωθείς, μετὰ ἕνα μῆνα ἔλαβε καὶ τὸ μέγα καὶ Ἀγγελικὸν Σχῆμα πρὸς περισσοτέραν προθυμίαν καὶ ἄσκησιν τῶν πνευματικῶν ἀγώνων, μετονομασθεὶς Γεδεών, ἐφησυχάζων καὶ κλαίων διὰ παντὸς τὴν προτέραν ἀνομίαν μετ’ ἄκρας ὑποταγῆς καὶ ἀσκήσεως. Βλέποντες δὲ οἱ πατέρες τοῦ Μοναστηρίου τὴν εὐλάβειαν αὐτοῦ καὶ ὑπακοὴν εἰς πάντα τὰ προστάγματα τοῦ Προεστῶτος καὶ τῆς λοιπῆς ἀδελφότητος, ἀποκατέστησαν αὐτὸν νεωκόρον, ἤτοι ἐκκλησιάρχην, πρὸς ὑπηρεσίαν καὶ φιλοκαλίαν τοῦ πανσέπτου Ναοῦ.