Ὁ δὲ προειρημένος Ἱερομόναχος Γαβριὴλ μετὰ τὴν ἀνακομιδὴν ἔλαβε μέρη τινὰ τοῦ Ἁγίου Λειψάνου, τοὺς πόδας, τὰς χεῖρας καὶ τὴν σαγόνα, ἐκ τῆς θεωρίας τῶν ὁποίων ἔντρομος γίνεται ὁ ἄνθρωπος. Διότι φαίνονται εἰσέτι αἱ συνθλάσεις καὶ αἱ πληγαὶ τῶν μαχαιρῶν ὑπὸ τῶν ἀσεβῶν κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ Μαρτυρίου, ἅτινα λαβὼν μετεκόμισεν εἰς τὸ Ἱερὸν Μοναστήριον τοῦ Καρακάλλου τὸ κατὰ τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος κείμενον. Οἱ δὲ Πατέρες δεξάμενοι αὐτὰ χαίροντες, ἀνέπεμψαν εὐχαριστήριον εἰς τὸν Θεόν, διότι ἠξιώθησαν καὶ εἰς τοὺς ἐσχάτους αὐτῶν χρόνους νὰ ἴδουν τοιοῦτον ἐξαίσιον καὶ θαυμαστὸν Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου νέου Ὁσιομάρτυρος Γεδεών. Οὗ ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις ρυσθείημεν καὶ ἡμεῖς τῶν ψυχικῶν καὶ σωματικῶν παθῶν καὶ ἀξιωθείημεν τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, μετὰ τῶν ἀπ’ αἰῶνος τῷ Θεῷ εὐαρεστησάντων. Ἀμήν.