Ὅθεν ὄχι μόνον ἐβαπτίσθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐκουρεύθησαν μετὰ ταῦτα εἰς τὴν αὐτὴν Μονὴν τοῦ Ἁγίου δόκιμοι Μοναχοὶ γενόμενοι. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ ἀοίδιμος ἔφθασεν εἰς βαθύτατον γῆρας καὶ ἔμελλε νὰ ἐκδημήσῃ πρὸς τὸν ποθούμενον Χριστόν, προεῖδε τὴν ὥραν τῆς ὁσίας αὐτοῦ ἐκδημίας πρὸς Κύριον. Ὅθεν καλέσας τοὺς ἱεροὺς μαθητάς του τοὺς κατήχησε τὴν τελευταίαν αὐτοῦ κατήχησιν καὶ διδασκαλίαν καὶ λέγει πρὸς αὐτούς.
«Ἰδού, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ἐγὼ μέλλω νὰ χωρισθῶ ἀφ’ ἡμῶν. Ὑμεῖς δέ, ὡς φρόνιμοι, δὲν πρέπει νὰ λυπῆσθε διὰ τοῦτο, ἀφ’ ἑνὸς μὲν διότι ὀλίγος παρέρχεται καιρὸς καὶ πάλιν συναντώμεθα, ἐξ ἄλλου δὲ διότι, ἂν λάβω παρρησίαν τινὰ πρὸς τὸν Θεόν, θέλω σᾶς ἐπισκέπτομαι πάντοτε καὶ θὰ σᾶς φυλάττω ἀπὸ τοὺς ὁρατοὺς καὶ ἀοράτους πειρασμούς. Πλὴν ἂν καὶ σεῖς φυλάσσητε τὴν παράδοσιν τῆς κοινοβιακῆς ζωῆς καὶ πολιτείας, τὴν ὁποίαν εἴδετε καὶ ἐδιδάχθητε καὶ τὴν εὐταξίαν τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὅλα ὅσα ἐδίδαξα καὶ μὲ λόγον καὶ μὲ ἔργον, οὕτω θέλω ἔχει καὶ ἐγὼ τὴν ἰδικήν σας φροντίδα. Μὴ ἀγαπᾶτε πλοῦτον πρόσκαιρον, φεύγετε τὴν κενοδοξίαν, μὴ ἀπατᾶσθε εἰς τὴν χορτασίαν τῆς κοιλίας, διότι ἀναφέρεται εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ἰώβ, ὅτι ἡ δύναμις τοῦ σατανᾶ συνίσταται «ἐπ’ ὀμφαλοῦ γαστρός» (Ἰώβ μ’ 11)· μὴ φέρετε ἐδῶ εἰς τὸ Κοινόβιον ἀγένεια πρόσωπα, διότι εἴδετε τὶ ἔκαμεν ὁ μέγας Εὐθύμιος εἰς τὸν Ἅγιον Σάββαν, τὸν ὁποῖον μ’ ὅλον ὅτι ἐγνώριζεν, ὅτι ἦτο ἐκ κοιλίας μητρὸς ἡγιασμένος, δὲν τὸν ἐκράτησεν εἰς τὸ Κοινόβιόν του.
Γράφεται δὲ καὶ εἰς τὸ Γεροντικόν, ὅτι τὸν παλαιὸν καιρὸν τέσσαρες Λαῦραι ἠρημώθησαν ἐξ αἰτίας τῶν ἀγενείων (τῶν νέων δηλαδὴ ποὺ δὲν ἔχει ἀκόμη φυτρώσει τὸ γένειον εἰς τὸ πρόσωπον)· ὅθεν καὶ ὁ θεοφόρος Πατὴρ ἡμῶν Ἀθανάσιος ὁ κτίτωρ τῆς Μεγίστης Λαύρας κατηράσατο καὶ ἀνεθεμάτισε τοὺς προεστῶτας ἐκείνους, οἵτινες ἤθελον δεχθῆ ἀγενείους, ἔστω καὶ ἂν ἦσαν υἱοὶ βασιλέων. Νὰ εἶσθε εἰρηνικοί, νὰ εἶσθε φιλόξενοι, νὰ ἐπιμελεῖσθε τὰς ἑορτὰς πνευματικῶς καὶ ὄχι κοσμικῶς, δηλαδὴ νὰ μὴ καταγίνησθε αὐτὰς τὰς ἡμέρας εἰς ἀργολογίας καὶ γέλωτας καὶ ἀστεῖα, ἐπειδὴ ἡ ἑορτὴ εἶναι φωτισμὸς καὶ ἁγιασμὸς τῆς ψυχῆς, ὅστις γεννᾶται ἀπὸ τὴν σιωπὴν καὶ προσευχὴν καὶ ἀνάγνωσιν τῶν ἱερῶν βιβλίων. Εἰς τὰς Ἀκολουθίας τῆς Ἐκκλησίας νὰ ψάλλετε μὲ σεμνότητα καὶ εὐλάβειαν καὶ ὄχι μὲ ἀτάκτους φωνάς. Νὰ εὐλαβῆσθε καὶ τὸν Ἡγούμενον μὲ ὅλην σας τὴν δύναμιν. Αὐτὰ νὰ φυλάττητε καὶ μετὰ τὸν θάνατόν μου καθὼς καὶ ζῶντες ἐμοῦ ἐφυλάττετε καὶ ἐγὼ θὰ εἶμαι νοερῶς πάντοτε μαζί σας· εἰ δὲ μή, νὰ ἀπολογῆσθε σεῖς εἰς ἐκεῖνο τὸ φοβερὸν καὶ πάνδημον Κριτήριον».