Ἂς εἴπωμεν τώρα καὶ ἕν ἐκ τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου, τὰ ὁποῖα ἐτέλεσε μετὰ τον θάνατόν του καὶ ἔπειτα νὰ κάμωμεν τέλος εἰς τὸν λόγον μας. Ἑώρταζον κατ’ ἔτος οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς τὴν μνήμην τοῦ Ὁσίου ἐν τῇ Μονῇ. Ἀλλ’ ἐπειδὴ τὰ ζιζάνια δὲν λείπουν ἀπὸ τὸν σῖτον, εἷς μεταξὺ τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς δὲν ἤθελε νὰ συνεορτάσῃ μετὰ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν τὴν ἐτήσιον ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου. Ἀλλὰ καταλιπὼν ἔφευγεν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἀπὸ τὴν ἱερὰν ἐκείνην Ἀκολουθίαν, τὴν ὁποίαν ἔψαλλον οἱ Πατέρες ὁλονύκτιον ἀγρυπνοῦντες καὶ ἐκοιμᾶτο εἰς τὸ κελλίον του. Οὐχὶ δὲ μόνον τοῦτο ἐποίει καταφρονῶν τὴν θείαν δόξαν καὶ ἁγιότητα τοῦ Ἁγίου, ἀλλὰ καὶ λόγια βλάσφημα καὶ σιχαμερὰ ἐξέμει ἀπὸ τὴν δυσώδη κοιλίαν του κατὰ τοῦ Ὁσίου ὁ ἀνόσιος, κολασμένον καὶ πλάνον ἀποκαλῶν αὐτόν. Ὅθεν φαίνεται ὁ Ἅγιος εἰς τὸν ὕπνον του κατ’ αὐτὴν τὴν νύκτα τῆς ἑορτῆς, ὅτε οἱ Πατέρες ὅλοι ἠγρύπνουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἐφάνη δὲ ὅλος ἀστραπηφόρος καὶ μὲ δεδοξασμένον τὸ πρόσωπον, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ δύο ἐκ τῶν πρώτων ἐκείνων ἡγιασμένων μαθητῶν του. Καὶ πλήρης θυμοῦ καὶ ἀγανακτήσεως κατὰ τοῦ βλασφήμου λέγει πρὸς αὐτόν· «Δέν σοι ἀρέσει, ὦ μιαρέ; Δεδόξασται τὸ δεδοξασμένον». Καὶ νεύων πρὸς τοὺς μαθητάς του ὁ Ὅσιος λέγει· «Βάλετε κάτω αὐτὸν τὸν βλάσφημον». Βάλλοντες δὲ αὐτὸν κάτω, ἐφάνη εἰς αὐτὸν ὅτι ἔδειρεν αὐτὸν ὁ Ἅγιος διὰ τῆς ράβδου, τὴν ὁποίαν ἐκράτει, εἰς τοὺς πόδας, ἀπὸ δὲ τῶν πόνων καὶ τὸν ἄμετρον φόβον ἐξυπνήσας ᾐσθάνετο πονῶν τοὺ πόδας. Τότε ὅλος ἔντρομος τρέχει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ πίπτων κατὰ γῆς βάλλει μετάνοιαν εἰς τὸν Ἡγούμενον ὅλος ἠλλοιωμένος καὶ κραυγάζων· «Συγχωρήσατέ μοι, Πατέρες καὶ ἀδελφοί· τώρα εἶδον μὲ τὰ ὄμματα τῆς ψυχῆς μου ὅτι ὄντως ὁ Θεὸς μεγάλως ἐδόξασε τὸν Ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Σίμωνα. Τώρα καὶ πιστεύω καὶ προσκυνῶ αὐτόν, ὡς ἰσάξιον καὶ ὁμότιμον μὲ τοὺς παλαιοὺς μεγάλους Ἁγίους Ἀντώνιον, Εὐθύμιον, Σάββαν καὶ τοὺς λοιπούς. Εὐχαριστῶ σοι, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, ὅτι μὲ ἐλύτρωσες ἀπὸ τὴν δαιμονιώδη πλάνην μου, τὸν ταλαίπωρον». Ταῦτα δὲ βοῶν μετὰ δακρύων διηγήθη ἐν μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας τὴν φοβερὰν ἐκείνην δόξαν τοῦ Ἁγίου καὶ τὰ ὑπόλοιπα κατὰ πλάτος καὶ πάντες ἐδόξαζον τὸν Θεὸν καὶ τὸν αὐτοῦ θεράποντα Ὅσιον Σίμωνα, οὗ ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς τῆς οὐρανῶν Βασιλείας. Ἀμήν.