Αὐτὸ προέβλεπε καὶ ὁ Προφήτης, Ἀββακούμ, καὶ ἔλεγεν· «Ὁ Θεὸς ἀπὸ Θαιμὰν ἥξει, καὶ ὁ Ἅγιος ἐξ ὄρους Φαρὰν κατασκίου δασέος» (Ἀβ. γ’ 3). Ὄρος κατάσκιον τὴν Παναγίαν ὀνομάζει, ἥτις ἦτο ἐσκιασμένη ὅλη ἀπὸ τὰς Χάριτας τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Αὐτὸ προεσήμαινεν ἡ Βάτος, τὴν ὁποίαν εἶδεν ὁ Μωϋσῆς (Ἐξ. γ’ 2)· διότι καὶ ἡ Παναγία ἐδέχθη τὸ πῦρ ὅλον τῆς Θεότητος καὶ ἔμεινεν ἀκατάφλεκτος. Αὐτὸ προεσήμαινεν ἡ Ράβδος τοῦ Ἀαρὼν (Ἀριθ. ιζ’ 8), ἥτις χωρίς τινα ὑγρότητα ἐβλάστησεν, διότι καὶ ἡ Παναγία χωρὶς σπορὰν ἀνδρὸς ἐγέννησε σήμερον τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Αὐτὸ προεσήμαινεν ἡ Κλῖμαξ τοῦ Ἰακώβ (Γεν. κη’ 12), διότι διὰ τοῦ τόκου τῆς Παναγίας οἱ ἄνθρωποι ἀναβαίνουσιν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Αὐτὸ προεσήμαινεν ἡ Κάμινος τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων (Δαν. γ’ 19-29), διότι καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος δὲν κατεκάη ἀπὸ τὸ πολὺ πῦρ τῆς Θεότητος. Αὐτὴν τὴν ἁγίαν ἡμέραν ὅλοι οἱ Προφῆται προεφήτευσαν, ἂν καὶ ἐγὼ χάριν συντομίας ἀντιπαρέρχομαι τοὺς πολλούς.
Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἄς πανηγυρίσωμεν σήμερον, ἄς τιμήσωμεν τὴν ἡμέραν τὴν Δεσποτικήν, ἂς δοξάσωμεν τὸν Χριστόν, ὄχι μὲ θυσίας εἰδωλολατρικὰς ἢ μὲ χοροὺς ἤ μέθας καὶ ᾄσματα καὶ ὅσα χαίρεται ὁ δαίμων, ἀλλὰ μὲ εὐχαριστίας, μὲ δοξολογίας, μὲ καθαρὰν καρδίαν καὶ γενικῶς μὲ ὅσα χαίρεται καὶ δοξάζεται ὁ Θεός· διὰ νὰ ἀξιωθῶμεν καὶ ἡμεῖς τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν, Χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σήμερον γεννηθέντος, ᾯ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.