Ζήτημα Ι’. Περὶ τοῦ χρόνου τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ας ἔλθωμεν τώρα νὰ διαλύσωμεν καὶ τὸ δέκατον ζήτημα, τὸ ὁποῖον εἶναι: διατί δεν ἐσαρκώθη ὁ Χριστὸς πρωτύτερα, ἀλλὰ εἰς τὸν ὕστερον καιρόν, ἀφήσας τόσας ψυχὰς ἀνθρώπων νὰ κολασθῶσι; Δὲν κατῆλθεν πρωτύτερα, διότι δὲν εἶχον εἰσέτι διέλθει ὅλοι οἱ Προφῆται· ὁ κόσμος ἀκόμη δὲν εἶχε διαλεχθῆ νὰ φανῇ ποῖος εἶναι ὁ καλὸς καὶ ποῖος ὁ κακός· ἀκόμη δὲν εἶχον δοκιμασθῆ τελείως οἱ ἄνθρωποι· ἀκόμη ὁ Προφήτης Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος δὲν ἦτο γεγεννημένος· ὁ στρατιώτης ἀκόμη δὲν εἶχεν ἔλθει· ὁ ἑτοιμαστὴς δὲν εἶχεν ἑτοιμάσει· ὁ κήρυξ δὲν εἶχε κηρύξει· ὁ διαλαλητὴς ἀκόμη δὲν εἶχε διαλαλήσει, ὅτι ἔρχεται ὁ Χριστός· πρῶτον περιπατεῖ ὁ διαλαλητὴς καὶ διαλαλεῖ, ὅτι ἔρχεται ὁ βασιλεύς, καὶ τότε φθάνει καὶ ὁ βασιλεύς· οὕτως ἦτο καὶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος, ὡς κήρυξ· ὁ δὲ Χριστὸς εἶναι ὁ Βασιλεύς· διὰ τοῦτο λοιπὸν ὕστερον ἦλθεν ὁ Χριστὸς καὶ ἐσαρκώθη. Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος τὸ μαρτυρεῖ, λέγων· «ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ. δ’ 4-5).

Ἐπίλογος.

Ἰδοὺ βοηθείᾳ τοῦ γεννηθέντος Χριστοῦ ἐδιαλύσαμεν καὶ τὰ δέκα ζητήματα· φέρε λοιπὸν νὰ εἴπωμεν καὶ τὰ ἐπίλοιπα τῆς ἑορτῆς. Διὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν ὁ Προφήτης Μωϋσῆς προφητεύων ἔλεγε· «Προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ὡς ἐμὲ ἀναστήσει σοι Κύριος ὁ Θεός σου, αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα» (Δευτ. ιη’ 15), καὶ ὀλίγον κατωτέρω, προσθέτει «καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν μὴ ἀκούσῃ ὅσα ἂν λαλήσῃ ὁ Προφήτης ἐκεῖνος ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ ἐκδικήσω ἐξ αὐτοῦ» (αὐτόθι 19). Προφήτην ἔλεγε τὸν Χριστόν, καθότι εἶναι καρδιογνώστης καὶ γνωρίζει, ὡς Θεὸς ὅπου εἶναι, τὶ μέλλει νὰ γίνῃ ἢ διότι προεφήτευσεν ὁ Χριστός, ὅτι μέλλει νὰ καταστραφοῦν τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ Ναός, ὡς καὶ κατεστράφησαν· ὡς ἐμὲ δὲ λέγει, διότι καὶ ὁ Χριστὸς ἄνθρωπος ἦτο, κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ὡς τὸν Μωϋσῆν, πλὴν μόνον ὅτι ἦτο χωρὶς ἁμαρτίας, ἢ εἶπε τοῦτο διότι καὶ ὁ Χριστὸς ἐνομοθέτησεν ἄλλον Νόμον, ὡς καὶ ὁ Μωϋσῆς. Αὐτὸ προέβλεπεν ὁ Δαβὶδ ὁ βασιλεὺς καὶ ἔλεγε· «Καταβήσεται ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καὶ ὡσεὶ σταγὼν ἡ στάζουσα ἐπὶ τὴν γῆν» (Ψαλμ. οα’ 6). Αὐτὸ προέβλεπεν ὁ Προφήτης Δανιὴλ καὶ ἔλεγε πρὸς τὸν Ναβουχοδονόσορα· «καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων ἐκείνων ἀναστήσει ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ Βασιλείαν, ἥτις εἰς τοὺς αἰῶνας οὐ διαφθαρήσεται, καὶ ἡ Βασιλεία αὐτοῦ λαῷ ἑτέρῳ οὐχ ὑπολειφθήσεται· λεπτυνεῖ καὶ λικμήσει πάσας τὰς βασιλείας, καὶ αὐτὴ ἀναστήσεται εἰς τοὺς αἰῶνας» (Δαν. β’ 44).