ΛΟΓΟΣ Α’. Πεζῇ φράσει, εἰς τὴν κατὰ Σάρκα ΓΕΝΝΗΣΙΝ τοῦ Κυρίου Ἡμῶν ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, Δαμασκηνοῦ μοναχοῦ τοῦ Ὑποδιακόνου καὶ Στουδίτου.

Ζήτημα Ε’. Περὶ τῶν δῶρων τῶν Μάγων.

Ενθυμεῖσθε τώρα τί εἴχομεν πέμπτον ζήτημα; ἰδού τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα ἐπῆγαν οἱ Μάγοι εἰς τὸν Χριστόν, τί ἐσήμαινον; Τὰ δῶρα τῶν Μάγων τὰ ἑξῆς εἰκόνιζον· τὸ μὲν χρυσίον ἐδείκνυεν, ὅτι εἶναι Βασιλεύς, διότι μόνον εἰς τὸν βασιλέα ἁρμόζει ὁ πολὺς πλοῦτος καὶ τὸ χρυσίον. Τοῦτ’ αὐτὸ καὶ ὁ Προφήτης Δαβὶδ προεφήτευσε λέγων· «Βασιλεῖς Θαρσὶς καὶ αἱ νῆσοι δῶρα προσοίσουσι, βασιλεῖς Ἀράβων καὶ Σαβᾶ δῶρα προσάξουσι, καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς» (Ψαλμ. οα’ 10). Καὶ κατωτέρω πάλιν λέγει εἰς τὸν αὐτὸν Ψαλμόν· «καὶ ζήσεται, καὶ δοθήσεται αὐτῷ ἐκ τοῦ χρυσίου τῆς Ἀραβίας» (αὐτόθ. 15). Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἐπῆγαν εἰς τὸν Χριστὸν δῶρον τὸ χρυσίον. Τὸν δὲ λίβανον τὸν ἐπῆγαν ὡς Θεόν, διότι εἰς ἄλλον δὲν ἁρμόζει ὁ λίβανος, εἰμὴ εἰς τὸν Θεόν. Ὁ Προφήτης Δαβὶδ τὸ μαρτυρεῖ καὶ αὐτὸ λέγων· «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου» (Ψαλμ. ρμ’ 2). Πάλιν δὲ τὴν σμύρναν ἐπῆγαν ὡς τριήμερον νεκρόν, ὅπου ἔμελλε νὰ γίνῃ, διότι τὸν Χριστὸν μὲ σμύρναν τὸν ἤλειψαν καὶ τὸν ἔθηκαν εἰς τὸν τάφον, καθὼς τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν Εὐαγγέλιον μαρτυρεῖ. Αὐτὰ προεσήμαινον τὰ δῶρα τῶν Μάγων. Ἔχομεν λοιπὸν καὶ τὴν λύσιν τοῦ πέμπτου ζητήματος.

 

Ζήτημα Ϛ’. Περὶ τῆς άναγνωρίσεως τοῦ Χριστοῦ ὑπὸ τῶν Μάγων.

Εκτον ζήτημα εἶναι· πόθεν οἱ Μάγοι ἐγνώρισαν καὶ ἐπῆγαν τὰ δῶρα ταῦτα εἰς τον Χριστόν; Καὶ αὐτὸ φανερὸν εἶναι, ὅτι ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Βαλαάμ, ἐπειδὴ εἶπεν, ὅτι ὡς λέων θέλει πέσει νὰ κοιμηθῇ· ἐκ τούτου τὸ ἐγνώρισαν, διότι ὁ λέων τὸν βασιλέα ὁμοιοῖ, ἐπειδὴ αὐτὸς εἶναι βασιλεὺς εἰς ὅλα τὰ θηρία. Θεὸν δὲ τὸν ἠννόησαν ἐπειδὴ εἶπεν, ὅτι ὅστις τὸν ὑμνεῖ, θέλει εἶναι ὑμνημένος· ἤτοι ὅστις τιμᾷ τὸν Θεόν, τιμᾷ καὶ ὁ Θεὸς ἐκεῖνον· τοῦτο δὲ εἰς ἄλλον δὲν ἀνήκει εἰμὴ μόνον εἰς τὸν Θεόν· διὰ τοῦτο ὅθεν ἐπῆγαν τὸ θυμίαμα ὡς Θεὸν ἀληθινόν· θνητὸν δὲ τὸν ἠννόησαν, ὁπόταν εἶπεν, ὅτι θέλει πέσει νὰ κοιμηθῇ. Ὅθεν ἐκ τούτου ἐγνώρισαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν τοῦ Κυρίου καὶ ἐπήγαιναν τὴν σμύρναν. Εἴπομεν καὶ τὴν λύσιν τοῦ ἕκτου ζητήματος.

 

Ζήτημα Ζ’. Περὶ τῆς τοποθεσίας τῆσ ἀφίξεως τῶν Μάγων.

Ας ἔλθωμεν τώρα καὶ εἰς τὸ ἕβδομον ζήτημα· τοῦτο δὲ εἶναι, ἂν οἱ Μάγοι, οἵτινες εὗρον τὸν Χριστόν, εἰς το σπήλαιον τὸν εὗρον ἢ εἰς ἄλλον τόπον; Τὸ ζήτημα τοῦτο ἀπαιτεῖ μεγαλυτέραν ἔρευναν, διότι εὑρίσκονται τινές, οἵτινες λέγουσιν, ὅτι δὲν τὸν εὗρον εἰς τὸ σπήλαιον, ἀλλὰ εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἰς τὴν ὁποίαν τὸν εἶχε παραλάβει ἡ Μήτηρ αὐτοῦ.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε ἐν τόμῳ Θʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», εἰς τὸν βίον τοῦ Προφήτου Βαρούχ, τῇ κθʹ (29ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.

[2] Βλέπε ὑποσημείωσιν σελ. 621.

[3] Ἡ Προφητεία αὕτη τοῦ Βαλαὰμ (Ἀριθ. κδʹ 3-18) ἀναγιγνώσκεται ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις κατὰ τὸν Ἑσπερινὸν τῶν Χριστουγέννων, δευτέρα μετὰ τὴν εἴσοδον (βλέπε Μηναῖον). Ἐξ αὐτῆς ἐνεπνεύσθη ὁ μέγας ἁγιογράφος τοῦ ΙΕʹ αἰῶνος Ἐμμανουὴλ Πανσέληνος τὴν σύνθεσιν τῆς περιφήμου εἰκόνος του· «Ὁ Ἀναπεσών», ἢν καὶ καταχωρίζομεν ἐν σελίδι 643. Ἡ ἱστορία αὕτη τοῦ Βαλαὰμ ἀναγράφεται ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν Ἀριθμῶν ἐν κεφαλαίοις κβʹ, κγʹ, καὶ κδʹ, τὸ δὲ τέλος αὐτοῦ ἐν κεφαλαίῳ λαʹ 8.

[4] Βλέπε σχετικῶς καὶ ὑποσημείωσιν τῶν σελίδων 654-656.

[5] Ἡ ἄποψις αὐτὴ δὲν ἐπροσωπεῖ τὸ σύνολον τῶν Πατερικῶν ἐρμηνειῶν περὶ τοῦ ἀστέρος, καθὼς αἱ ἀπόψεις περὶ τῆς φυσικῆς ἢ ὑπερφυσικῆς φύσεώς του διΐστανται.

[6] Βλέπε περὶ τούτου ἐν τῇ ὑποσημειώσει τῶν σελίδων 654-656.