Τὸ δὲ διατὶ οἱ πόδες ἦσαν μέρος μὲν σιδηροῖ, μέρος δὲ ὀστράκινοι, δηλοῖ, ὅτι πολλὰ μὲν ἔθνη θὰ εἶναι κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον μεμιγμένα εἰς τὸν κόσμον, ὅμως αὐτὰ θὰ ἔχουν διαφόρους θρησκείας, καὶ δὲν θὰ πιστεύουν ὅλοι εἰς ἕνα Θεόν, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀπ’ ἀλλήλων κεχωρισμένοι κατὰ τὴν πίστιν, καθὼς καὶ ὁ σίδηρος, ὅταν ἀναλύσῃ δὲν ἑνοῦται μὲ τὸ ὄστρακον. Κατὰ δὲ τὰς ἡμέρας ἐκείνας τῆς τελευταίας βασιλείας θέλει ἀναστήσει ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ Βασιλείαν, ἡ ὁποία δὲν θέλει διαφθαρῆ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ τέλος δὲν θὰ ἔχῃ». Τοῦτο δὲ ἔλεγεν ὁ Προφήτης, σημαίνων τὴν ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων Γέννησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀχειροτμήτου Λίθου, ἡ ὁποία ἐγένετο ἐκ τοῦ Ὄρους τοῦ νοητοῦ, ἥτοι τῆς Παρθένου, ἄνευ θελήματος ἀνδρός.

Ὡς ἤκουσε ταῦτα ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον καὶ προσεκύνησε τον Δανιήλ, καὶ εἶπεν· «Ἀληθῶς ὁ Θεὸς τὸν ὁποῖον σὺ προσκυνεῖς, αὐτὸς εἶναι ὁ Θεός, ὅστις ἀποκαλύπτει κρύφια μυστήρια». Δώσας δὲ μεγάλα χαρίσματα εἰς τὸν Προφήτην, τὸν κατέστησε πρῶτον ἐπάνω εἰς τοὺς λογιστὰς τῆς βασιλείας του. Ὁ δὲ Δανιὴλ παρεκάλεσε τὸν βασιλέα καὶ ἐτίμησε καὶ τοὺς Τρεῖς Παῖδας τοὺς συγγενεῖς του, καὶ τοὺς ἔκαμεν ἄρχοντας εἰς τὰς πόλεις καὶ ἐπαρχίας, αὐτὸν δὲ τὸν ἔκαμεν ἄρχοντα εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ βασιλέως.

Κατὰ δὲ τὸ δέκατον ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας του ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ εἰκόνα χρυσῆν, κατὰ τὸ ὁμοίωμα τοῦ προσώπου αὐτοῦ, τῆς ὁποίας τὸ ὕψος ἦτο πήχεις ἑξήκοντα καὶ τὸ πλάτος αὐτῆς πήχεις ἕξ· ἔστησε δὲ τὴν εἰκόνα αὐτὴν πλησίον τῆς Βαβυλῶνος, εἰς πεδιάδα λεγομένην Δεειρᾶ, καὶ ἀπέστειλεν ὁρισμὸν νὰ συναχθῶσιν ὅλοι οἱ ἄρχοντες τῶν ὑπ’ αὐτὸν ἐθνῶν, οἱ στρατηγοί, οἱ τοπάρχαι, οἱ διοικηταί, οἱ τύραννοι καὶ οἱ ἐξουσιασταὶ καὶ νὰ ἔλθουν εἱς τὰ ἐγκαίνια τῆς εἰκόνος. Κατὰ τὸν ὁρισμὸν λοιπὸν τοῦ βασιλέως συνήχθησαν ὅλοι, ἐστάθη δὲ τότε ὁ κήρυξ τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε· «Πρὸς σᾶς λέγω, λαοί, φυλαὶ καὶ γλῶσσαι, ὅτι εἰς οἵαν ὥραν ἀκούσητε τὴν σάλπιγγα καὶ τὰ ἄλλα μουσικὰ ὄργανα, ὅλοι νὰ πέσετε νὰ προσκυνήσετε τὴν εἰκόνα τοῦ βασιλέως· διότι ὅποιος δὲν τὴν προσκυνήσῃ, θέλει ριφθῆ εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν ἐκεῖ πλησίον κατακαιομένην». Οἱ δὲ διάφοροι λαοὶ καὶ αἱ διάφοροι φυλαὶ καὶ γλῶσσαι, ὅταν ἤκουσαν τὴν σάλπιγγα, ὅλοι πεσόντες προσεκύνησαν τὴν εἰκόνα τοῦ βασιλέως, οἱ δὲ Τρεῖς Παῖδες καὶ ὁ Δανιὴλ ὁ Προφήτης δὲν ἔπεσον νὰ προσκυνήσωσι τὴν εἰκόνα.