Τότε ὁ βασιλεὺς ἔστειλε καὶ ἔφεραν τὸν Δανιήλ, εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· «Οἱ μάγοι καὶ οἱ σοφοὶ τῶν Χαλδαίων δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐξηγήσουν τὰ γράμματα αὐτά· ἐὰν λοιπὸν τὰ εὕρῃς σύ, θὰ σὲ ἐνδύσω κόκκινον φόρεμα, καθὼς φορῶ καὶ ἐγώ, θὰ βάλω εἰς τὸν λαιμόν σου μανιάκην χρυσοῦν καὶ θὰ σὲ καταστήσω τρίτον ἄρχοντα τῆς βασιλείας μου». Τοῦ λέγει ὁ Προφήτης· «Τὰ δωρήματά σου, βασιλεῦ, δός τα εἰς ὅποιον ἀγαπᾷς, ἐγὼ δὲ δίχως δῶρα θὰ σοῦ ἐξηγήσω τὰ γράμματα. Ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος ἔδωκεν εἰς τὸν προπάππον σου Ναβουχοδονόσορα τὴν τιμὴν καὶ τὴν ἐξουσίαν, καὶ τὸν ἔτρεμεν ὁ κόσμος· ὅταν δὲ ὑψώθη ἡ καρδία του καὶ ὑπερηφανεύθη κατὰ τοῦ Θεοῦ, ἤρθη καὶ ἡ τιμή του, καὶ αὐτὸς ἐτρέφετο μὲ τὰ ἄγρια θηρία, διὰ νὰ γνωρίσῃ, ὅτι μόνος ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς εἶναι ἔνδοξος καὶ φοβερός. Καὶ σὺ λοιπόν, ὦ βασιλεῦ, δὲν ἐταπείνωσας τὴν καρδίαν σου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ἔφερες τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ ἁγίου ναοῦ, καὶ τὰ ἔδωκες εἰς τὰς παλλακίδας σου καὶ εἰς τοὺς φίλους σου διὰ νὰ πίνουν μὲ αὐτά, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἀφιερωμένα εἰς τὸν Θεὸν τὸν ὕψιστον· καὶ τὸ χειρότερον, ὅτι δὲν ἐδόξασες τὸν Θεόν, ὅστις ἔχει τὴν ἐξουσίαν τῆς πνοῆς πάντων τῶν ζώντων, ἄλλὰ ἐτίμησας τὰ εἴδωλα τὰ κωφὰ καὶ ἀναίσθητα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν τῶν ἁνθρώπων. Διὰ τοῦτο αὐτὸς ὁ ἀληθὴς Θεὸς ἐβαρύνθη κατὰ σοῦ, καὶ ἔστειλε τὸν Ἄγγελον αὐτοῦ, καὶ ἔγραψε τὰ γράμματα ταῦτα, τὰ ὁποῖα δηλοῦσιν οὕτως: Μανή, ἤτοι ἐμέτρησεν ὁ Θεὸς τὴν βασιλείαν σου, καὶ τὴν ἐτελείωσε. Θεκέλ, ἤτοι τὴν ἔβαλεν εἰς τὸν ζυγὸν τῆς Δικαιοσύνης, καὶ εὑρέθη ὑστερημένη. Φάρες, ἤτοι θέλει διαμοιρασθῆ ἡ βασιλεία σου εἰς Μήδους καὶ Πέρσας· αὐτὴ εἷναι ἡ ἐξήγησις τῶν γραμμάτων, ὦ βασιλεῦ».

Τότε, ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους, ἐλυπήθη μέν, πλὴν ὥρισε καὶ ἐνέδυσαν τον Δανιὴλ μὲ τὸ βασιλικὸν ἔνδυμα, ἔβαλε δὲ εἰς τὸ στῆθός του καὶ τὸν χρυσοῦν μανιάκην· ἐπρόσταξε δὲ νὰ εἶναι τρίτος κατὰ σειρὰν ἄρχων τῆς βασιλείας του. Τοῦτο δὲ ἐποίησεν ὁ βασιλεύς, δεικνύων γνώμην καλοπροαίρετον, διότι τὸ νὰ ἔλθουν μὲν τὰ κακὰ ἐπ’ αὐτόν, ὅσα εἶπεν ὁ Προφήτης, ἐγνώρισεν, ὅτι δὲν εἶναι ἀπὸ τῆς ἐξουσίας αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ· τὸ δὲ νὰ τὸν τιμήσῃ, καθὼς ὑπεσχέθη, ἔβαλεν εἰς τὸν νοῦν του, ὅτι εἶναι ἀληθινοῦ βασιλέως ἰδίωμα.