Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ τοῦ Χριστοῦ, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἑορτάζει σήμερον, Κυριακὴν πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, τὴν μνήμην πάντων τῶν ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εὐαρεστησάντων τῷ Θεῷ, καθὼς αὐτοὺς γενεαλογεῖ ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος καὶ ὅσους ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρις Ἀβραὰμ ἀριθμεῖ ὡς ἐπίσης καὶ πάντων τῶν Προφητῶν καὶ Προφητίδων, ἐπειδὴ αὐτοὶ ἐγένοντο ἀρχηγοὶ τοῦ γένους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ σάρκα καὶ διότι αὐτοὶ προεῖπον περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τῶν ὁποίων τὰς προφητείας καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν εἰς Αὐτόν.
Μετὰ πάντων λοιπὸν τῶν Δικαίων Προπατόρων καὶ Πατέρων ἐξόχως ἀναφέρουσι τὰ σήμερον ψαλλόμενα Τροπάρια καὶ ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἐκκλησίας μας περὶ τοῦ Ἁγίου Προφήτου Δανιὴλ καὶ τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων. Διατί δὲ τοῦτο; διότι ὁ Προφήτης αὐτός, καθὼς θέλετε ἀκούσει κατωτέρω, μὲ τὴν ἐξήγησιν τοῦ ὀνείρου, τὸ ὁποῖον εἶδεν ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ, προεσήμαινε φανερὰ τὴν ἔνσαρκον οἰκονομίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅτι θέλει γεννηθῆ ἐκ τῆς Παρθένου ἄνευ θελήματος ἀνδρὸς καὶ ὅτι θέλει διαμένει ἡ Βασιλεία του καὶ ἡ ἐξουσία του εἰς τοὺς αἰῶνας. Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Παῖδες, μὲ τὸ θαῦμα τὸ ὁποῖον ἐγένετο εἰς αὐτούς, μὴ καταφλεχθέντας ἐν τῇ καμίνῳ προεικόνισαν τὴν Ἁγίαν Παρθένον, ἥτις ἔμεινεν ἄφλεκτος ἐκ τοῦ πυρὸς τῆς Θεότητος. Τὴν ἱστορικὴν ταύτην διήγησιν πρόκειται νὰ φέρω καὶ ἐγὼ ὁ εὐτελὴς πρὸς τὴν ὑμετέραν ἀγάπην, ὁσιώτατοι Πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς ὅπως ἀκούσητε ταύτην προθύμως, ἵνα θησαυρίσητε θησαυρὸν μέγαν εἰς τὴν ψυχήν σας. Διότι ὄχι μόνον σήμερον εἶναι ἀναγκαῖον καὶ ὠφέλιμον νὰ μάθετε τὰ περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ ἔτους ἀνάγκη εἶναι νὰ ἐνθυμεῖσθε τὴν ἱστορίαν των· διότι δὲν ὑπάρχει Ἀκολουθία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία νὰ μὴ ἀναφέρῃ δι’ αὐτοὺς καὶ μάλιστα οἱ εἱρμοὶ τῆς ζ’ καὶ η’ ᾠδῆς πάντοτε δι’ αὐτοὺς διηγοῦνται· ἀλλὰ διὰ νὰ μὴ γίνῃ ἐλλιπὴς ὁ λόγος μου, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀρχίσω ἀπ’ ἀρχῆς τὴν περὶ τούτων ἱστορίαν.
Εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἦτο βασιλεύς τις, Ναβουχοδονόσορ ὀνόματι, ὅστις συνάξας τα στρατεύματά του ἐξεστράτευσε κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, τὴν ὁποίαν καὶ κατέλαβεν. Οὗτος ὄχι μόνον τὸν κοινὸν λαὸν μετῴκησεν ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν Βαβυλῶνα, ἀλλὰ καὶ τὸν βασιλέα τῆς Ἱερουσαλήμ, Σεδεκίαν ὀνόματι, αἰχμάλωτον παραλαβών, αὐτὸν μὲν ἐτύφλωσε, τοὺς παῖδας αὐτοῦ κατέσφαξε, πάντα δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέως καὶ τὰ σκεύη τοῦ ναοῦ τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ, μὲ τὰ ὁποῖα εἶχε κατακοσμήσει αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Σολομών, τὰ ἀπεκόμισεν ὅλα εἰς τὴν Βαβυλῶνα.