Ταῦτα ἔλεγον οἱ ἱερεῖς ἐκεῖνοι, στηριζόμενοι εἰς τὴν πονηρίαν των, διότι εἶχον κατώγαιον κρυφίως κάτωθεν τοῦ ναοῦ, τὸ ὁποῖον ἐπεκοινώνει διὰ σήραγγος μὲ τὴν οἰκίαν τοῦ πρώτου ἱερέως καὶ ἐκεῖθεν εἰσήρχοντο μέχρι τῆς τραπέζης τοῦ ναοῦ, τὴν ὁποίαν εἶχον ἔμπροσθεν τοῦ Βήλ. Ἐγείροντες δὲ λίθον μέγαν, εἰσήρχοντο σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις καὶ τὰ ἔτρωγον τὴν νύκτα, ἔπειτα πάλιν ἔβαλλον τὴν πλάκα εἰς τὸν τόπον της, καὶ οὕτω δὲν ἐγνώριζεν ὁ κοινὸς λαὸς τί ποιοῦσιν οἱ ἱερεῖς. Τὸν λόγον τοῦτον εἰπόντες οἱ ἱερεῖς πρὸς τὸν βασιλέα, ἐπαραμέρισαν. Ὁ δὲ βασιλεύς, παραλαβὼν τὸν Προφήτην Δανιήλ, ἐπῆγαν εἰς τὸν ναὸν καὶ ἔβαλον τὰ φαγητὰ ἔμπροσθεν τοῦ Βήλ. Ὅταν δὲ ἠθέλησε νὰ ἐξέλθῃ ὁ βασιλεύς, τοῦ λέγει ὁ Προφήτης· «Ἔκβαλε ἔξω τὸν κοινὸν λαὸν καὶ μεῖνε μόνος σύ, βασιλεῦ, ἐδῶ καὶ βλέπε τὶ πρόκειται νὰ κάμω». Τότε ἐπῆρεν ὁ Προφήτης στάκτην καὶ ἀφοῦ τὴν ἔβαλεν εἰς κόσκινον ἤρχισε νὰ πασπαλίζῃ ὅλον τὸ ἔδαφος τοῦ ναοῦ. Ἔπειτα ἐξῆλθε μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ ἐσφράγισαν τὰς θύρας οἱ δὲ ἱερεῖς δὲν εἶδον τὶ ἐποίησεν ὁ Προφήτης Δανιήλ.

Κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην εἰσῆλθον πάλιν οἱ ἱερεῖς εἰς τὸν ναόν, κατὰ τὸ σύνηθες αὐτῶν, σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις ἀπὸ τὸ κατώγαιον, τὸ ὁποῖον εἶχον καὶ κατέφαγον τὰ φαγητὰ ἐκεῖνα. Τὴν δὲ πρωΐαν ἐπῆγεν ὁ βασιλεὺς μετὰ τοῦ Δανιὴλ νὰ ἴδῃ τὸ ἀποτέλεσμα· καὶ ὡς εἶδεν ἐν πρώτοις τὰς θύρας ἐσφραγισμένας, ἐρωτᾷ τὸν Δανιήλ· «Σῶαι εἶναι αἱ σφραγῖδες, Δανιήλ;». Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ· «Σῶαι εἶναι, βασιλεῦ». Ὅταν δὲ ἤνοιξαν τὰς θύρας, παρετήρησεν ὁ βασιλεὺς ἀπὸ μακρόθεν εἰς τὸ εἴδωλον καὶ εὐθὺς ὡς εἶδεν ὅτι ἔλειπον τὰ φαγητά, ἐβόησε μεγαλοφώνως· «Μέγας θεὸς εἶσαι, Βήλ, καὶ δὲν ὑπάρχει δόλος εἰς σέ». Ὁ δὲ Δανιὴλ γελάσας, ἐκράτησε τὸν βασιλέα καὶ τοῦ λέγει· «Στάσου, βασιλεῦ, καὶ μὴ ὑπάγῃς παρέμπροσθεν· ἴδε τὰ ἴχνη τῶν πατημάτων τούτων τίνος εἶναι;». Βλέπει ὁ βασιλεὺς καὶ ἦσαν ἴχνη πατημάτων ἀνδρῶν, γυναικῶν καὶ παιδίων. Τότε θυμωθεὶς κατὰ τῶν ἱερέων, τοὺς ἔβαλεν εἰς βάσανα καὶ οὕτως ὡμολόγησαν οἱ μιαροὶ τὴν κακοτεχνίαν των καὶ ὅτι τὰ ἔτρωγον αὐτοὶ διὰ νυκτὸς κρυφίως. Τότε ὁ βασιλεὺς τοὺς μὲν ἱερεῖς ὥρισε νὰ τοὺς φονεύσουν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις, εἰς δὲ τὸν Δανιήλ παρέδωκε τὸ εἴδωλον καὶ τὸν ναόν καὶ αὐτὸς τὸν μὲν ναὸν κατέκαυσεν, τὸ δὲ εἴδωλον συνέτριψεν.