Οὕτω καὶ ἐγένετο πωλήσαντες κατὰ τὴν ὑπόσχεσιν τὰ ὑπάρχοντά των, ἀπῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, προσεκύνησαν τοὺς ἁγίους Τόπους, ἐξωμολογήθησαν τὰ συμβάντα εἰς αὐτοὺς εἰς τὸν ἁγιώτατον Πατριάρχην Σωφρόνιον καὶ κοινωνήσαντες τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ἀπὸ τὰς ἁγίας του χεῖρας ἐπλήρωσαν τὴν ἐπιθυμίαν των, καθὼς ἐπόθουν, γενόμενοι Μοναχοί. Ἡ Σοφιανὴ λαβοῦσα τὸ ἅγιον σχῆμα μετωνομάσθη Σωφρονία Μοναχή, ἡσυχάσασα εἰς ἓν τῶν Μοναστηρίων τῆς Ἁγίας Πόλεως. Ὅτε δὲ μετ’ ὀλίγον συνεπληρώθη τὸ τρίτον ἔτος ἀπὸ τὴν ἡμέραν ὅπου εἶδε τὴν ὀπτασίαν, ἀσθενήσασα ὀλίγον ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ, κληρονομήσασα τὸν φωτεινὸν ἐκεῖνον Παράδεισον μὲ περισσοτέραν δόξαν παρὰ τὸ πρότερον· τὸ δὲ τίμιόν της λείψανον ἐνεταφιάσθη ἐντίμως καὶ εὐλαβῶς ὡς ἔπρεπεν εἰς τὴν ταφὴν τῶν ξένων. Ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Χρῆστος ἀπῆλθεν ἵνα προσκυνήσῃ εἰς τὸ Σίναιον Ὄρος, ἔνθα καρεὶς μετωνομάσθη Χαρίτων Μοναχός, εὐφράνας δὲ ἐν τοῖς θεαρέστοις ἔργοις τὸν Θεὸν ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.
Ἡ ὀπτασία αὕτη ἔλαβε χώραν κατὰ τὸ σωτήριον ἔτος 1607 ἀπὸ γεννήσεως Χριστοῦ, ἔγραψε δε ταύτην ὁ πνευματικὸς ἀφ’ οὗ διεπίστωσε τὴν ἀκρίβειαν τῶν γεγονότων πρὸς ὠφέλειαν τῶν ἀναγινωσκόντων. Ὅθεν ἅπαντες οἱ ἀκούοντες ταῦτα ἂς παραδειγματισθοῦν καὶ ἂς διορθώσουν τὴν πολιτείαν αὐτῶν, ἵνα ἀξιωθῶσι νὰ κατοικήσωσι μετὰ τῆς Σοφιανῆς εἰς τὸν φωτεινὸν ἐκεῖνον καὶ πάντερπνον Παράδεισον, μετὰ πάντων τῶν δικαίων καὶ Ἁγίων. Εἰς δόξαν Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ἑνὸς Θεοῦ, ᾧ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ κράτος πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.