ΘΕΟΔΩΡΑ ἡ θαυμασία καὶ ἀοίδιμος καὶ τῶν τοῦ Θεοῦ δωρεῶν ἐπώνυμος ἦτο ἀπὸ τὴν Αἴγιναν. Ὁ πατήρ της ἦτο κληρικὸς τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ὀνόματι Ἀντώνιος, καλόγνωμος καὶ ἐνάρετος, ὅστις ἔγινε καὶ Μοναχὸς ὕστερον. Ἡ δὲ μήτηρ της ἐκαλεῖτο Χρυσάνθη, ὁμοίως καὶ αὐτὴ καλῆς προαιρέσεως. Ἔζησε δὲ εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν ἡ Χρυσάνθη ὀλίγον καιρόν, ἀφοῦ ἐγέννησεν ἓν θυγάτριον· καὶ τὴν ἡμέραν ὅπου ἐκοιμήθη διὰ παντὸς ἔγινεν ὁ σύζυγός της (πρὶν μάλιστα νὰ τὴν ἐνταφιάσῃ) Μοναχός· ὅτι ἀπὸ καιροῦ τὸ ἐπόθει, καὶ δὲν ἐλυπήθη διότι ἀπέθανεν ἡ γυνή του καὶ τὸν ἐλύτρωσε τῶν τοῦ κόσμου γηΐνων φροντίδων.
Ἔμεινεν ὅθεν ἡ Θεοδώρα ὀρφανὴ πρὶν νὰ γνωρίσῃ τὴν μητέρα της, καὶ παρέμεινε πλησίον εἰς τὴν ἀνάδοχόν της, ἡ ὁποία ἦτο ἐνάρετος καὶ ἀνέτρεφε τὸ κοράσιον ἐπιμελῶς καὶ το ἐνουθέτει πολλάκις μὲ ψυχωφελεῖς λόγους, τὴν ἔμαθε δὲ καὶ τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ τόσον ἔγινε συνετή, φρόνιμος καὶ ὡραία, ὥστε ὅλοι τὴν ἐθαύμαζον καὶ τὴν ἐζήτουν πολλοὶ διὰ νύμφην των, βλέποντες τὴν εὐταξίαν καὶ κοσμιότητά της τὴν ὑπερθαύμαστον, ἐν ᾧ δὲ ἦτο μόλις ἐτῶν ἑπτά, εἶχε τελείαν γνῶσιν ὡς ἐνῆλιξ. Πρὸς ἡσυχίαν καὶ ἀνάπαυσίν του ὁ πατήρ της τὴν ὑπάνδρευσεν, ἀνήλικον οὖσαν, χωρὶς νὰ τελεσθῇ τὸ μυστήριον τοῦ γάμου, ἀλλὰ μόνον τὸ συνοικέσιον, ἤτοι τὸ προικοσύμφωνον ἔγραψαν καὶ ἀντήλλαξαν ἀρραβῶνας κατὰ τὸ σύνηθες. Ὁ ἀρραβωνιαστικός της ἦτο ὁ εὐγενέστατος τῆς νήσου καὶ εἰς τὸν βίον λαμπρότατος.
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἤρχοντο εἰς τὴν Αἴγιναν συχνάκις Τοῦρκοι πειραταί, καὶ πολλοὺς ἠχμαλωτιζον ἢ καὶ ἐθανάτωναν, ἐξ ὧν ἐφόνευσαν καὶ ἕνα ἀδελφὸν τῆς Θεοδώρας, ὁ ὁποῖος ἦτο Ἱεροδιάκονος· διότι τρία παιδία ἔκαμεν ὁ πατήρ της· πρῶτον ἓν θυγάτριον, ὅπου ἔγινεν ἀπὸ μικρὸν καλογραῖα, Ἀγάπη ὀνόματι· δεύτερον τὸν φονευθέντα Ἱεροδιάκονον, καὶ τὴν Θεοδώραν τελευταίαν. Βλέπων δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς τὴν ὁρμὴν τῶν Ἀγαρηνῶν, ὅτι ἤρχοντο πολλάκις καὶ τοὺς ἐζημίωναν, ἐπῆρε τοὺς συγγενεῖς του καὶ τὴν Θεοδώραν καὶ ἐπῆγαν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, ἐκατοίκησαν δὲ ἐκεῖ ἐν τόπῳ ὡραίῳ καὶ ἀφόβῳ. Ὁ δὲ πατὴρ τῆς κόρης ἀπῆλθεν εἰς τόπον ἔρημον, καὶ ἐκεῖ ἐτελείωσε τὸν βίον, θεαρέστως πολιτευθείς. Αὐτὴ δὲ συνέζη μετὰ τοῦ μελλοσυζύγου της, ἕως οὗ ἦλθεν εἰς νόμιμον ἡλικίαν, ὁπότε ἐτελέσθη τὸ Μυστήριον τοῦ γάμου καὶ ἐγέννησε θυγάτριον, ὕστερον δὲ ἐγέννησεν ἄλλα δύο, τὰ ὁποῖα εἰς ὀλίγον καιρὸν ἀμφότερα ἐτελεύτησαν.