Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπέστρεψεν ἐκ Ρώμης ἤρχισε νὰ μισῇ τὴν πρώτην του γυναῖκα, ἄνευ οὐδεμιᾶς αἰτίας· αὕτη δὲ μαθοῦσα παρά τινος ἐμπίστου εὐνούχου της τὴν ὑπόθεσιν ὅτι ὤμοσε νὰ συζευχθῇ τὴν Ἡρῳδιάδα καὶ νὰ ἐκδιώξῃ αὐτήν, ἐσκέφθη τίνι τρόπῳ νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὰς χεῖράς του χωρὶς νὰ ἐκτεθῇ· προφασισθεῖσα ὅθεν ἀσθένειαν μετέβη εἰς τὰς θέρμας. Ἦσαν δὲ τότε θερμὰ ὕδατα πλησίον τῆς Ἱεριχοῦς εἰς ἓν φρούριον, ὅπερ ὠνομάζετο Μαχαιροῦς καὶ ἔκειτο σύνορον εἰς τὸ μέσον τῆς Γαλιλαίας, τὴν ὁποίαν ὥριζεν ὁ Ἡρῴδης, καὶ τῆς Ἀραβίας, τὴν ὁποίαν ὥριζεν ὁ Ἀρέτας. Ἀπ’ ἐκεῖ ἔστειλεν ἐπιστολὰς κρυφίως εἰς τὸν πατέρα της, νὰ στείλῃ ἀνθρώπους νὰ τὴν παραλάβωσι, διότι μέλλει νὰ τὴν φονεύσῃ ὁ σύζυγός της διὰ τὸν ἔρωτα τῆς Ἡρῳδιάδος· παρευθὺς δὲ ὁ Ἀρέτας ἀποστείλας στρατιώτας τὴν παρέλαβε καὶ τὴν διέσωσε. Τότε ὁ μιαρὸς Ἡρῴδης, εὑρὼν εὔλογον αἰτίαν, ἐφανέρωσε τὴν μιαράν του βουλήν, καὶ συνεζεύχθη τὴν Ἡρῳδιάδα, κατὰ τὴν συμφωνίαν των. Εἶχε δὲ ἡ Ἡρῳδιὰς ἐκ τοῦ Φιλίππου τότε μίαν θυγατέρα, ὀνομαζομένην Σαλώμην, ὡς τὸ προείπομεν, τὴν ὁποίαν, ὅταν ἦλθεν εἰς τὸν Ἡρῴδην, τὴν συμπαρέλαβε, κορασίδα οὖσαν μικράν. Τοιουτοτρόπως, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἔλαβεν ὁ Ἡρῴδης τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του. Ἔχομεν ὅθεν τὴν λύσιν τοῦ πρώτου ζητήματος.
Πρὸς δὲ τὸ δεύτερον, ποῖον νόμον μωσαϊκὸν παρέβη ὁ Ἡρῴδης, λαβὼν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του, λέγομεν, ὅτι πρῶτον μὲν νόμον μωσαϊκὸν παρέβη ὁ Ἡρώδης τὸν ἑξῆς, ὅστις λέγει εἰς τὸ ιη’ κεφάλαιον τοῦ Λευϊτικοῦ «Ἀσχημοσύνην γυναικὸς ἀδελφοῦ σου οὐκ ἀποκαλύψεις· ἀσχημοσύνη ἀδελφοῦ σού ἐστιν». Δεύτερον δὲ νόμον παρέβη τὸν λέγοντα, εἰς τὸ κ’ (20) κεφάλαιον τοῦ αὐτοῦ Λευϊτικοῦ. «Ὃς ἐὰν λάβῃ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἀκαθαρσία ἐστίν· ἀσχημοσύνην τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἀπεκάλυψεν, ἄτεκνοι ἀποθανοῦνται». Τρίτον δὲ νόμον παρέβη, τὸν κελεύοντα ἐν τῷ κε’ (25) κεφαλαίῳ τοῦ Δευτερονομίου· «Ἐὰν δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀποθάνῃ εἷς ἐξ αὐτῶν, σπέρμα δὲ μὴ ᾖ αὐτῷ, οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότος ἔξω ἀνδρὶ μὴ ἐγγίζοντι· ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς εἰσελεύσεται πρὸς αὐτήν, καὶ λήψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα καὶ συνοικήσει αὐτῇ καὶ ἔσται τὸ παιδίον, ὅ ἐὰν τέκῃ, κατασταθήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ τετελευτηκότος, καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξ Ἰσραήλ».