ἐπέρασεν ἐκεῖνος ἀβρόχοις ποσὶ τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, περιεπάτησε καὶ ὁ Χριστὸς ἐπάνω τῆς θαλάσσης· προσηύξατο ἐκεῖνος καὶ κατέβη βροχὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἐπετίμησε καὶ ὁ Χριστὸς τοὺς ἀνέμους καὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἐπαύσαντο τῆς ταραχῆς· ηὐλόγησεν ἐκεῖνος τῆς Σαραφθίας τὸ καδδίον καὶ δὲν ἔλειψε τὸ ἄλευρον, ηὐλόγησε καὶ ὁ Χριστὸς τοὺς πέντε ἄρτους καὶ ἐχορτάσθησαν πέντε χιλιάδες λαός· ἤλεγχεν ἐκεῖνος τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων καὶ τὸν βασιλέα Ἀχαάβ, ἤλεγχε καὶ ὁ Χριστὸς τοὺς Φαρισαίους καὶ Γραμματεῖς λέγων· «ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη».
Ἀκούσατε δὲ καὶ ἄλλην αἰτίαν διὰ τὴν ὁποίαν ἔλεγον οἱ ἄνθρωποι, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι αὐτὸς ὁ Ἠλίας· εἶναι δὲ αὕτη ὅτι ὁ Προφήτης Μαλαχίας λέγει εἰς τὸ δ’ κεφάλαιον ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ· «ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην». Ἐπειδὴ δὲ ὁ Προφήτης Μαλαχίας, ὑστερώτερος ὢν τοῦ Προφήτου Ἠλία, εἶπε, ὅτι μέλλει νὰ ἔλθῃ πάλιν ὁ Προφήτης Ἠλίας, διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι ἀνέμενον τὸν Ἠλίαν. Διὰ ταύτας τὰς δύο αἰτίας ἐνόμιζον οἱ ἄνθρωποι διὰ τὸν Χριστόν, ὅτι εἶναι ὁ Προφήτης Ἠλίας. Προφήτην δὲ τὸν ἐνόμιζον, ἢ ὡς ἕνα τῶν Προφητῶν, διότι ὡς οἱ Προφῆται οἱ περισσότεροι δὲν ἤξευραν γράμματα μόνον ἐκ Πνεύματος Ἁγίου ἐλάλουν, ὁμοίως καὶ ὁ Χριστός, μὴ γνωρίζων γράμματα, ἐδίδασκε τοὺς Ἑβραίους ἐν παραβολαῖς· διὰ τοῦτο καὶ ἄλλοτε θαυμάζοντες ἔλεγον· «Πῶς οὗτος οἶδε γράμματα μὴ μεμαθηκώς;». Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐλύσαμεν τὰς πέντε ἀπορίας, ἂς ἔλθωμεν καὶ εἰς τὴν ἄλλην ρῆσιν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου.
«Αὐτὸς γὰρ ὁ Ἡρῴδης ἀποστείλας ἐκράτησε τὸν Ἰωάννην καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ὅτι αὐτὴν ἐγάμησεν· ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδη, ὅτι οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου. Ἡ δὲ Ἡρῳδιὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι, καὶ οὐκ ἠδύνατο· ὁ γὰρ Ἡρῴδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάννην, εἰδὼς αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον καὶ ἅγιον, καὶ συνετήρει αὐτόν· καὶ ἀκούσας αὐτοῦ πολλὰ ἐποίει, καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουεν».
Ἔχομεν καὶ ὧδε ἓξ ζητήματα· πρῶτον μέν, πῶς ἔλαβεν ὁ Ἡρῴδης τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του· δεύτερον, ποῖον νόμον μωσαϊκὸν παρέβη ὁ Ἡρῴδης, συζευχθεὶς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του· τρίτο, ἆρά γε ὁ Ἡρῴδης οὗτος Ἑβραῖος ἦτο κατὰ τὴν θρησκείαν ἢ ἀλλόφυλος; Διότι τινὲς τὸν λέγουσιν ἀλλόφυλον. Τέταρτον, τίνος ἕνεκεν τὸν ἤλεγχεν ὁ Πρόδρομος καὶ δὲν ἐσιώπα· πέμπτον, πόθεν ἐγίνωσκεν ὁ Ἡρῴδης τὸν Ἰωάννην, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής, ὅτι ἦτο ἄνθρωπος ἅγιος καὶ δίκαιος· ἕκτον, ἀφ’ οὖ τὸν ἤξευρεν ἅγιον καὶ δίκαιον καὶ μετὰ πάσης προθυμίας ἤκουε τοὺς λόγους του, διατί τὸν ἐφόνευσε.