Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου.
ΚΑΤΑ δὲ τὴν τρίτην ἡμέραν ὁ Ἰησοῦς ἀνέστη θεοπρεπῶς, καὶ ἐφάνη πολλάκις εἰς τοὺς Μαθητὰς Αὐτοῦ, ἵνα αὐτοὺς ἐνδυναμώσῃ. Ἔπειτα ἀνελήφθη ἔμπροσθεν αὐτῶν μετὰ δόξης πολλῆς καὶ θείας δυνάμεως, καὶ ἀνελθὼν εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ καὶ πάλιν μέλλει νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ κρίνῃ ὅλον τὸν κόσμον. Καὶ τώρα μὲν ἀποθνῄσκομεν, ὅταν ὅμως ἔλθῃ ἡ βασιλεία Του καὶ καταβῇ εἰς τὴν γῆν τὸ δεύτερον, θ’ ἀναστηθῶμεν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, καὶ θὰ κριθῶμεν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα του. Καὶ οἱ μὲν ἐνάρετοι, οἱ φυλάξαντες τὰ σωτήρια προστάγματα αὐτοῦ, θὰ μεταβοῦν εἰς χαρὰν ἀνεκλάλητον, συνευφραινόμενοι μετ’ αὐτοῦ αἰωνίως εἰς τὸν Παράδεισον. Οἱ δὲ ἁμαρτωλοὶ καὶ παρήκοοι, οἱ τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν Νόμον Του καταφρονήσαντες, θὰ καταδικασθοῦν μετὰ δαιμόνων εἰς πῦρ ἀτελεύτητον καὶ κόλασιν αἰώνιον».
«Ἀφ’ οὗ δὲ ἀνελήφθη ὁ Κύριος, ἔστειλεν εἰς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ ἐφώτισε τούτους νὰ λαλῶσιν ὅλας τὰς γλώσσας, οἵτινες καὶ διεσπάρησαν εἰς ὅλον τὸν κόσμον, κηρύττοντες τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, κατὰ τὸ πρόσταγμα. Καὶ ἐβάπτισαν τὰ πεπλανημένα ἔθνη εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, διδάσκοντες αὐτοὺς νὰ φυλάττωσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου. Οὕτως ἐκηρύχθη τὸ σωτήριον ὄνομα τοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην. Ἀλλ’ εὑρίσκονται πολλοὶ ἀνόητοι, οἵτινες λατρεύουσιν εἴδωλα. Ὅμως μὲ τὴν δύναμιν Αὐτοῦ, τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ, θὰ ἀφανισθῇ ἡ εἰδωλολατρία καὶ θὰ βασιλεύσῃ μόνος αὐτὸς ὁ ἀληθὴς καὶ παντέλειος. Ἰδού, ἤκουσες μὲ ὀλίγους λόγους τὴν θείαν οἰκονομίαν καὶ ἐνόησας κάπως τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν ἀληθῆ Θεὸν ἡμῶν καὶ Δεσπότην. Ὅθεν, ἐὰν δεχθῇς εἰς τὴν ψυχήν σου τὴν χάριν αὐτοῦ καὶ γίνῃς δοῦλός Του, θὰ γνωρίσῃς Ἐκεῖνον σαφέστερον».
Ὁ Ἰωάσαφ φωτίζεται.
ΕΥΘΥΣ ὡς ἤκουσε ταῦτα ὁ νέος, ἔλαμψεν εἰς τὴν ψυχὴν του φῶς θεϊκὸν καὶ ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ θρόνου αὐτοῦ μὲ πολλὴν ἀγαλλίασιν ἀντίκρυσε τὸν γέροντα, εἰπών· «Νομίζω, τίμιε πάτερ, ὅτι αὐτὸς ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ τίμιος λίθος, τὸν ὁποῖον κρατεῖς κεκρυμμένον καὶ δὲν τὸν δεικνύεις εἰς τὸν καθένα, ἀλλὰ μόνον εἰς ἐκείνους οἵτινες ἔχουσιν ὑγιᾶ τὰ τῆς ψυχῆς αἰσθητήρια. Διότι, ὡς ἤκουσα τοὺς λόγους σου, φῶς γλυκύτατον εἰσῆλθεν εἰς τὴν καρδίαν μου, καὶ ἠφάνισε τὴν λύπην, ἥτις τὴν ἐκάλυπτε πρότερον. Ἐὰν λοιπὸν γνωρίζῃς περὶ τούτου περισσότερα, μὴ ἀμελήσῃς νὰ μοὶ διηγηθῇς ταῦτα μὲ πᾶσαν ἀκρίβειαν».