«Διὰ ταῦτα πάντα μὴ ἀμφιβάλλῃς, εὐγενέστατε. Διότι, καθὼς ὁ Παντοδύναμος Θεὸς ἔπλασεν ἡμᾶς ἐξ ἀρχῆς ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι, οὕτω δύναται νὰ ἀναστήσῃ ἡμᾶς, καθὼς ἐδημιούργησε τὸν κόσμον ὅλον μὲ ἕνα λόγον, καὶ ὑποτάσσονται εἰς τὴν προσταγήν του ὅλα τὰ κτίσματα, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ χωρὶς θεμέλιον, ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, οἱ ἀστέρες, ἡ θάλασσα, καὶ πάντα τὰ κτίσματα Αὐτοῦ. Διότι, ἐὰν δὲν ἦτο γεγραμμένη ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν, δὲν θὰ ἐφαίνετο ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐπειδὴ οἱ δίκαιοι ἔχουσιν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην θλίψεις καὶ διαφόρους δοκιμασίας, οἱ δὲ ἀσεβεῖς καὶ παράνομοι εὐημερίαν πολλὴν καὶ ἀπόλαυσιν, διὰ τοῦτο ὁ δικαιοκρίτης Θεὸς μέλλει νὰ προστάξῃ τὴν κοινὴν ἁπάντων ἀνάστασιν, ἵνα δικαιώσῃ ἕκαστον κατὰ τὰς πράξεις του».

Ὁ ἀληθὴς Θεός.

ΕΙΠΕ τότε ὁ Ἰωάσαφ· «Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τῷ ὄντι πράγματα μοῦ ἀναγγέλλεις, ὦ ἄνθρωπε, καὶ ἄξια φόβου καὶ τρόμου πολλοῦ. Ἀλλὰ ποίαν ἀπόδειξιν ἔχετε δι’ αὐτά, καὶ πῶς ἐπιστεύσατε τόσον εὐκόλως ὅσα ἀκόμη δὲν ἔγιναν; Διότι δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐπράχθησαν, ἠκούσατε ἐξ ἐκείνων οἵτινες εἶδον ταῦτα καὶ ἔγραψαν. Ἀλλὰ δι’ αὐτὰ τὰ ἐξαίσια μέλλοντα νὰ συμβοῦν, πῶς ἔχετε τοσαύτην βεβαιότητα;». Ὁ Βαρλαὰμ ἀπήντησε· «Ἐξ ὅσων ἔγιναν πρότερον ἐλάβομεν τὴν τῶν μελλόντων πληροφορίαν. Διότι ἐκεῖνοι, οἵτινες ἐπροφήτευσαν καὶ ἐκήρυξαν ὅσα ἔγιναν, δὲν ἔσφαλαν εἰς τὴν ἀλήθειαν· ἀλλὰ ἐγένοντο μὲ ἀκρίβειαν ὅλα ὅσα ἐλάλησαν, μὲ πολλὰ σημεῖα καὶ τέρατα. Ὅθεν, καθὼς εἰς τὰ παρελθόντα ἐφάνησαν ἀληθεῖς, καὶ κανὲν κακὸν ἢ πεπλασμένον δὲν μᾶς ἐδίδαξαν, ἀλλὰ πάντα ἔλαμψαν ὡς ὁ ἥλιος, οὕτως εἶναι ἀληθῆ καὶ τὰ μέλλοντα, τὰ ὁποῖα καὶ Αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπεκάλυψε, πρῶτον μὲ λόγους, κατόπιν μὲ ἔργα, ἀναστήσας πολλοὺς νεκρούς, καὶ ἄλλα πολλὰ ποιήσας θαυμάσια. Δὲν ἔχομεν λοιπὸν καμμίαν ἀμφιβολίαν». Συνέχισε δὲ ὁ γέρων διηγούμενος καί τινας παραβολὰς τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς περὶ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου, περὶ τοῦ μὴ ἔχοντος ἔνδυμα γάμου, περὶ τῶν δέκα Παρθένων καὶ ἄλλα.

Ὅταν λοιπὸν ὁ Ἰωάσαφ ἤκουσε τοὺς τοιούτους ψυχωφελεῖς καὶ θαυμασίους λόγους, κατενύχθη καὶ ἐθερμάνθη τὴν ψυχήν, εἰπών· «Ἐπειδή, σεβάσμιε γέρον, μοὶ ἀπεκάλυψες πάντα, εἰπέ μοι τώρα τί νὰ πράξω, διὰ νὰ ἀποφύγω τὴν μέλλουσαν κόλασιν, καὶ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνιον ζωήν;». Εἶπεν ὁ γέρων· «Ἀναγκαιότατον εἶναι νὰ λάβῃς τὸ ἅγιον Βάπτισμα· ὅθεν μὴ ἀργήσῃς νὰ προσέλθῃς εἰς τὸν Χριστόν, ὁ ὁποῖος σὲ ἐκάλεσε, καὶ ἄφες αὐτοὺς τοὺς πονηροὺς καὶ ψυχοφθόρους ψευδοθεούς, τοὺς ὀλεθρίους δαίμονας, τὰ ἀναίσθητα εἴδωλα. Διότι ὅσοι λατρεύουσι ταῦτα εἶναι μωροί, καὶ ἄκουσε ἓν παράδειγμα, διὰ νὰ ἐννοήσῃς τίνος εἶναι ὅμοιοι οἱ προσκυνοῦντες τὰ εἴδωλα».