«Αὐτὸς λοιπὸν ὁ Θεὸς ἐδημιούργησε τὸν οὐρανόν, τὴν γῆν, τὸν ἀέρα, τὴν θάλασσαν, τὸν ἥλιον, τὴν σελήνην, τὰ ἄστρα, τὰ ζῷα, τὰ δένδρα, τοὺς ἰχθῦς καὶ πάντα τὰ ὄντα. Τέλος ἐδημιούργησε τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα αὐτοῦ καὶ καθ’ ὁμοίωσιν μὲ θαυμασίαν σοφίαν καὶ σύνεσιν, τὸν ὁποῖον ἐτίμησε μὲ τὸ αὐτεξούσιον καὶ κατέστησεν αὐτὸν βασιλέα πάσης τῆς κτίσεως, δίδων εἰς αὐτὸν καὶ γυναῖκα εἰς βοήθειάν του καὶ ἐγκατέστησεν αὐτοὺς εἰς Παράδεισον ὡραιότατον, ὅστις γέμει πάσης εὐφροσύνης καὶ ἀγαλλιάσεως. Ἐπρόσταξε δὲ τούτους νὰ μὴ φάγουν ἀπὸ τὸ δένδρον τοῦ κακοῦ. Εἷς δὲ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους συνεσκοτίσθη εἰς ἔπαρσιν καὶ ἀλαζονείαν, ἐξ αἰτίας τῶν παλαιῶν τιμῶν τὰς ὁποίας εἶχεν. Ὅθεν, ὁ ἄθλιος, ἐγένετο δαίμων σκοτεινὸς μεθ’ ὅλου τοῦ τάγματός του».
Ἡ πτῶσις τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
ΑΥΤΟΙ οἱ δαίμονες ἐφθόνησαν τὴν μεγίστην καὶ θαυμαστὴν ἀξίαν τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ ἀρχηγὸς τούτων, μετασχηματισθεὶς εἰς ὄφιν, ἐδολιεύθη καὶ ἠπάτησε τὴν γυναῖκα ζῶσαν ἐν τῷ Παραδείσῳ καὶ αὐτὴ τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ ἔφαγον ἀπὸ τὸν καρπὸν τοῦ ἀπηγορευμένου δένδρου. Ἕνεκα τῆς τοιαύτης παρακοῆς ὁ Δημιουργὸς τῶν πάντων Θεὸς ἐξώρισε τούτους ἀπὸ τὸν Παράδεισον καὶ ἐζημιώθησαν τὰ μέγιστα κατὰ τὴν ἀθανασίαν καὶ τὰ λοιπὰ ἀξιώματα, διότι παρέβησαν τὴν ἐντολὴν τοῦ Ποιήσαντος αὐτούς. Καὶ πάλιν οἱ τούτων ἀπόγονοι ἔπεσαν εἰς ἄλλα διάφορα ἁμαρτήματα. Ὅθεν ὁ Θεὸς ἐμίσησεν αὐτοὺς καὶ ἔκαμεν εἰς ὅλον τὸν κόσμον κατακλυσμόν, καὶ ἀπώλεσε πᾶσαν ψυχὴν ζῶσαν. Μόνον ἕνα δίκαιον ἀφῆκε μὲ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ εἰς τὴν κιβωτόν, Νῶε καλούμενον».
«Καὶ πάλιν, ἀφοῦ ἐπλήθυναν οἱ ἄνθρωποι, ἐλησμόνησαν ἐκείνην τὴν τιμωρίαν, καὶ ἔπιπτον εἰς περισσοτέραν ἀσέβειαν, νομίζοντές τινες ἐξ αὐτῶν ὅτι ὁ κόσμος ἔγινε τυχαίως καὶ αὐτομάτως. Ὅθεν ἐγκαταλείψαντες τὸν Κτίστην προσεκύνουν τὰ κτίσματα, ἤτοι τὸν ἥλιον, τοὺς ἀστέρας, τὰ στοιχεῖα καὶ ἄλλα πολλὰ δημιουργήματα. Ἄλλοι ἐσέβοντο ὁμοίους αὐτῶν ἀνθρώπους, πόρνους, φονεῖς, ἄρρενάς τε καὶ γύναια, τῶν ὁποίων ἔστηναν εἴδωλα καὶ ὡς θεοὺς ἐπίστευον καὶ ἐσέβοντο. Καὶ κανεὶς δὲν ἠννόησε τὸν ἀληθῆ Θεόν. Μόνον εἷς φρόνιμος ἄνθρωπος, Ἀβραὰμ ὀνόματι, ὅστις διεχώρισε τὸν Κτίστην ἀπὸ τὰ κτίσματα, τοῦτο δὲ καὶ ἐδίδαξεν εἰς ὅσους ἐξ αὐτοῦ ἐγεννήθησαν. Οὗτοι δέ, φυλάσσοντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ἐπλήθυναν μὲ καιρόν, ὁ δὲ ἀριθμὸς των ἔγινεν ἀμέτρητος εἰς τὴν Αἴγυπτον. Ὁ δὲ βασιλεὺς αὐτῆς Φαραὼ ἤθελε νὰ θανατώσῃ αὐτούς. Ὅθεν ἔφυγον ἅπαντες ἐκεῖθεν, καὶ ἔφθασαν εἰς τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν».