Ὁ Ὅσιος Ἰωάσαφ ἐκδημεῖ πρὸς Κύριον.
ΟΤΑΝ ὁ Ἰωάσαφ ἐγκατέλειψε τὴν βασιλείαν ἦτο χρόνων εἰκοσιπέντε, καὶ τριάκοντα πέντε ἔτη ἀφωσιώθη εἰς τὴν ἄσκησιν, ἀφ’ ὅτου δὲ ἐφωτίσθη, πολλὰς ψυχὰς ἀνέσπασεν ἀπὸ τὸν φάρυγγα τοῦ βροτοκτόνου, ὥστε νὰ ἀξιωθῇ ἀποστολικῆς ἀξίας καὶ χάριτος. Ἐγένετο δὲ Μάρτυς ἑκουσίως, ὁμολογήσας τὸν Θεὸν μετὰ παρρησίας ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐφάνη κήρυξ τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ μεγαλόφωνος, εἰπών, ὅτι ἦτο ἕτοιμος διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου νὰ βασανισθῇ καὶ νὰ θανατωθῇ ἀκόμη. Κατεπάλαισε τὰ τῆς πονηρίας πνεύματα εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἐνίκησε πάντας τοὺς πειρασμοὺς μὲ τὴν θείαν χάριν καὶ δύναμιν. Εἶχε τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς καθαροὺς ἀπὸ πᾶν γήϊνον σκότος καὶ προέβλεπε τὰ μέλλοντα καὶ πᾶσαν στιγμὴν πρὸ ὀφθαλμῶν εἶχε τὸν ποθούμενον Ἰησοῦν Χριστόν, βλέπων τὸ ἄρρητον κάλλος Αὐτοῦ κατὰ τὸν Προφήτην Δαβὶδ τὸν λέγοντα· «Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διὰ παντός».
Ὅθεν δὲν ἠμέλησεν ὁ μακάριος τὸν ἀγῶνα τῆς ἀσκήσεως, ἀλλ’ ἐφύλαττε τὴν προθυμίαν του ἕως ἐσχάτης ἡμέρας, μάλιστα δὲ καθ’ ἑκάστην ἐπρόκοπτεν εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀναβαίνων εἰς ὑψηλοτέραν θεωρίαν καὶ ἀρετήν, ἕως οὗ ἔφθασεν εἰς τὸ ἀκρότατον ὅριον τῆς μοναδικῆς πολιτείας, νεκρώσας τελείως τὸν ἔξω ἄνθρωπον καὶ ζῶν μόνον τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ὁ δὲ Χριστὸς ἔζη ἐν αὐτῷ κατὰ τὸν οὐράνιον Παῦλον. Οὕτως ὁσίως πολιτευόμενος ἀπῆλθε πρὸς τὸν Δεσπότην ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον θερμῶς ἐπόθει καὶ ὑπηρέτει, καὶ εἰς τὸν ὁποῖον παρέδωκε τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ψυχήν, ἀπελθὼν ἐκ τῆς προσκαίρου ζωῆς εἰς τὴν ἀτελεύτητον. Ἐκεῖ ἔνθα ὑπάρχει μελῳδία ἀπέραντος καὶ ἀνέκφραστος γλυκύτης, τῶν εὐφραινομένων ἡ ἀγαλλίασις.
Τὸ δὲ τίμιον αὐτοῦ καὶ ἁγιώτατον λείψανον ἐνεταφίασεν ἄλλος ἀσκητής, ὁ ὁποῖος ἔζη ἐκεῖ πλησίον, ὅστις εἶδεν ἐκ Θεοῦ ἀποκάλυψιν καὶ μετέβη ἵνα ὑπηρετήσῃ τὸν Ὅσιον Ἰωάσαφ. Ἐλθὼν δὲ ἔκλαυσε πολύ. Εὐφήμισε δὲ τοῦτο μὲ ἱερὰν ὑμνῳδίαν καὶ τελέσας πάντα, κατὰ τὴν τάξιν, ἔθαψεν εἰς τὸν τάφον τοῦ Βαρλαάμ. Τότε εἶδεν ἐν ὀπτασίᾳ θεῖον Ἄγγελον, ὅστις τοῦ εἶπε· «Μετάβηθι εἰς τὰς Ἰνδίας, καὶ εἰπὲ εἰς τὸν βασιλέα νὰ ἔλθῃ νὰ παραλάβῃ, τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν Ἁγίων διὰ νὰ ἔχωσι ταῦτα εἰς βοήθειαν». Ὁ δὲ ἀσκητὴς ὑπακούσας, ἔδραμε πρὸς τὸν βασιλέα Βαραχίαν καὶ ἀνήγγειλε τὰ διατρέξαντα.