Τότε ὁ ἡγεμὼν Φαυστῖνος εἶπε· «Καὶ τὶς εἶναι ἐκεῖνος, εἰπέ μοι, διὰ τὸν ὁποῖον ἐσκέφθης νὰ καταφρονήσῃς σήμερον καὶ τὰς πληγὰς καὶ τὸν θάνατον;». Ὁ δὲ Θεόδουλος ἀπήντησεν· «Ὁ Θεὸς ὁ τὰ πάντα διὰ τῶν νόμων τῆς φύσεως συμπληρώσας καὶ ὁ Τούτου Υἱὸς καὶ Λόγος, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, τοῦ ὁποίου τὴν σφραγῖδα παραλαβὼν ἐκ τρυφερᾶς ἡλικίας, δὲν θέλω μέχρι τέλους ἐγκαταλείψει. Ταχύτερον δὲ μᾶλλον θέλω ἀποβάλει τὸ σῶμα, παρὰ τὴν εὐσέβειαν, πειθόμενος εἰς σὲ τὸν τύραννον».

Θέλων τότε ὁ Φαυστῖνος νὰ εἰρωνευθῇ τὰ παρὰ τοῦ Ἁγίου Θεοδούλου λεχθέντα, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Καλῶς, ὦ νεανία, ὡμίλησας, σὺ ὁ τὰ κλεῖθρα καὶ τὰς τοῦ Θεοῦ σφραγῖδας κρατῶν». Ἀλλ’ ὁ Θεόδουλος, ὁ τῆς θεοσεβείας λίαν πιστὸς οἰκονόμος, ἀπεκρίθη· «Οὐδέποτε θὰ δυνηθῇς, ἔστω καὶ πολεμῶν διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου, νὰ θραύσῃς τὰ κλεῖθρα τοῦ ἰδικοῦ μου λογισμοῦ καὶ νὰ μοῦ ἀφαιρέσῃς τὴν σφραγῖδα· διότι μέγιστον μέλημα δι’ ἐμὲ εἶναι τὸ νὰ ἀνακηρύττω Θεὸν τὸν Χριστόν». Θαυμάσας τότε ὁ Φαυστῖνος τὸν νεανίαν διὰ τὴν φρόνησίν του, διέταξε νὰ φέρουν πλησίον του τὸν Ἀγαθόποδα, τὸν δὲ Θεόδουλον διέταξε νὰ ἀπομακρύνουν ἐκεῖθεν. Εὐθὺς δὲ ὡς ὁ Ἅγιος Ἀγαθόπους ἐπλησίασεν, εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ ἡγεμών· «Θυσίασον εἰς τοὺς θεούς· διότι ἰδοὺ καὶ ὁ Θεόδουλος, πλανώμενος πρῶτον, τώρα ὑπόσχεται νὰ θυσιάσῃ». Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος Ἀγαθόπους, ἀντιληφθεὶς τὴν ἀπάτην, εἶπεν ἀποκρινόμενος· «Προθύμως καὶ ἐγὼ τὴν διὰ λόγων θυσίαν θὰ προσφέρω πρὸς τὸν Θεόν μου καὶ τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ Ἰησοῦν Χριστόν. Διότι πρὸς τούτους καὶ ὁ Θεόδουλος ὑπεσχέθη νὰ προσφέρῃ εὔοσμον θυσίαν». Εἶπεν ὁ Φαυστῖνος· «Δὲν θέλω νὰ θυσιάσῃς εἰς τοὺς παρὰ σοῦ εἰς μάτην ἀναφερομένους, ἀλλὰ πρὸς τοὺς τὴν οἰκουμένην φυλάττοντας δώδεκα θεούς».

Τότε ὁ Ἀγαθόπους, ἡρέμως κινήσας τὴν κεφαλήν, λέγει πρὸς τὸν τύραννον· «Εἰπέ μοι, ἀποκαλεῖς θεοὺς ἐκείνους τοὺς ὁποίους ἡ καλὴ τέχνη ἀπετύπωσεν εἰς μορφὴν ἀνθρώπων ἐξ ὕλης φθαρτῆς; Ὀνομάζεις θεοὺς ἐκείνους τοὺς ὁποίους οἱ ἄνθρωποι, διὰ τῶν ἰδίων των χειρῶν κατασκευάζοντες, μετ’ ὀλίγον, ὡς καλλιτέρους των, λατρεύουσι; Θεοὶ εἶναι οἱ μὴ δυνάμενοι νὰ ἐγείρουν τὴν χεῖρα ἐναντίον ἐκείνων οἵτινες θέλουν νὰ τοὺς ἀνατρέψουν; Ὀνομάζεις θεοὺς τοὺς διὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ των μὴ βλέποντας, τοὺς ἀκινήτους ὄντας καὶ ἀναίσθητον ἔχοντας πᾶν αἰσθητήριον ὄργανον; Τοὺς κατὰ τὸ σῶμα περιγεγραμμένους ὀνομάζεις θεούς, τοὺς ὑπὸ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων νομισθέντας ὡς ἐμψύχους, τοὺς ὁποίους οἱ τὰς τοιαύτας μετερχόμενοι τέχνας κατεργάζονται καὶ ἀντὶ ἀργυρίου καὶ τεσσάρων ὀβολῶν διαπραγματεύονται;