ΑΙ ἑορταὶ καὶ αἱ πανηγύρεις τῆς Ἐκκλησίας μας, εὐλογημένοι Χριστιανοί, δι’ οὐδένα ἄλλον λόγον τελοῦνται εἰ μὴ μόνον πρὸς ψυχικὴν ὠφέλειαν· καὶ οὐχὶ ἑορτάζοντες οἱ Χριστιανοί, νὰ ἔχωμεν ἐλευθερίαν νὰ περιδιαβάζωμεν ἢ νὰ τρώγωμεν λαιμάργως ἢ νὰ πίνωμεν ἄνευ μέτρου. Δὲν πανηγυρίζομεν δι’ αὐτό, ἀλλὰ διὰ νὰ ἔχωμεν τὸν καιρὸν νὰ προστρέχωμεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἵνα ἀκούωμεν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ ἵνα λάβωμεν μισθὸν ἀπὸ τοὺς ἑορταζομένους Ἁγίους. Διὰ τοῦτο δὲ ἀπέχομεν ἀπὸ πᾶσαν ἐργασίαν καθ’ ἑκάστην ἑορτὴν καὶ ἀργίαν· διὰ νὰ συναχθοῦν οἱ Χριστιανοὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, νὰ ἀκούσωσι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, νὰ γνωρίσωσι τίς εἶναι ὁ κατ’ αὐτὴν ἑορταζόμενος Ἅγιος ἢ Ἁγία ἢ τί ἔργα ἐποίησε καὶ πῶς ἐμαρτύρησε διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τώρα δὲ ἕνεκα τούτων τὸν τιμῶμεν καὶ τὸν δοξάζομεν. Ἡμεῖς λοιπόν, ὦ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, οἵτινες ποθοῦμεν νὰ τύχωμεν τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἂς μὴ ἀγανακτήσωμεν ποτὲ ἑορτάζοντες καὶ πανηγυρίζοντες, διότι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ὑμνοῦνται καὶ δοξάζονται ἀπὸ ἡμᾶς, μᾶς ἐπιτηροῦν πάντοτε, μᾶς διαφυλάττουν καὶ μᾶς προστατεύουν παρακαλοῦντες τὸν Θεὸν διὰ τὴν σωτηρίαν μας.

Οὕτω λοιπὸν προστατεύει ἡμᾶς καὶ ὁ σήμερον ἑορταζόμενος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος, ὁ μέγας προστάτης καὶ βοηθὸς τοῦ Χριστιανικοῦ γένους, ὁ πρόθυμος ἀκροατὴς τῶν ἐπικαλουμένων αὐτόν, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρότατος, ὅστις ἔχυσε τὸ αἷμα του διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ γνωρίσαντος τὴν δόξαν τοῦ Ἁγίου του εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Διὰ τούτου τοῦ Ἁγίου τὴν ἑορτὴν συνεκεντρώθημεν σήμερον ἡμεῖς, ὦ εὐσεβεῖς Χριστιανοί· τοῦτον δοξάζομεν σήμερον, τοῦτον ἐπαινοῦμεν, τοῦτον ἐγκωμιάζομεν καὶ παρὰ τούτου ζητοῦμεν χάριν καὶ ἔλεος. Αὐτὸν τὸν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου μαρτυρήσαντα παρακαλοῦμεν νὰ μᾶς διαφυλάττῃ ἀπὸ τὰ σκάνδαλα, ἀπὸ τοὺς πειρασμούς, ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ πᾶν κακόν. Τούτου λοιπὸν τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος τὸν Βίον, τὸ Μαρτύριον καὶ τὰ θαύματα ἀρχόμεθα διηγούμενοι, αἰτούμενοι πρῶτον τὴν βοήθειαν αὐτοῦ.

Διοκλητιανὸς ὁ τῶν Ρωμαίων βασιλεύς, ὅτε ἀναξίως ἀνέλαβε τὸ ἀξίωμα τῆς βασιλείας, ἐπεδείκνυε πολλὴν φροντίδα εἰς τὸ πῶς νὰ τιμᾷ τὰ εἴδωλα, πῶς νὰ θεραπεύῃ τὰ θελήματα τῶν θεῶν τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ πῶς νὰ χαίρεται καὶ νὰ εὐφραίνεται εἰς τὰς πανηγύρεις αὐτῶν. Περισσότερον δὲ ἐξ ὅλων τῶν θεῶν τῶν Ἑλλήνων ἐτίμα τὸν Ἀπόλλωνα.