Ἐξυπνήσασα μετ’ ἐκπλήξεως ἡ γυνὴ ἐζήτησε φῶς, καὶ ἀμέσως ἅπαντες προστρέξαντες εὗρον ταύτην καθημένην καὶ τὴν ἴσκαν ὡς αἱμάτινον βῶλον ἐρριμμένην ἐπὶ τῆς σινδόνος. Ἔκπληκτοι τότε ἐβόησαν ἅπαντες ὁμοφώνως· «Κύριε, ἐλέησον! Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου!». Ἐπίσης ἐξεπλάγησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν ἅπαντες οἱ γείτονες καὶ ὅσοι ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν τῆς πασχούσης εὑρέθησαν αὐτόπται μάρτυρες τοῦ θαύματος τούτου· οὐδεὶς ὅμως ἐτόλμησε νὰ λύσῃ τοὺς ἐπιδέσμους τῆς πληγῆς ἄνευ τῆς παρουσίας τοῦ ἰατροῦ, τὸν ὁποῖον καὶ ἐζήτησαν ἀλλὰ δὲν εὗρον. Τὴν ἑπομένην λοιπὸν νύκτα ἐνεφανίσθη πάλιν εἰς τὴν γυναῖκα ταύτην ὁ Ἅγιος καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· «Διατί ζητεῖς ἰατρόν, ἐν ᾧ ἐγὼ σοῦ ὑπεσχέθην ὅτι σὲ ἰατρεύω; Μὴ ἀπίστει καὶ μὴ φοβοῦ». Ἀφ’ οὗ λοιπὸν ἐξημέρωσε καὶ ἡ γυνὴ διηγήθη ὅσα ἤκουσεν, ἀπεφασίσθη νὰ λυθοῦν οἱ ἐπίδεσμοι καὶ τούτων λυθέντων, ὤ τοῦ θαύματος! Οὔτε τραῦμα, οὔτε πληγὴ ἐφαίνετο, ἀλλὰ μικρόν τι σημεῖον. Ἡ δὲ γυνὴ ἰαθεῖσα ἐντελῶς ἀνέλαβε τὰς δυνάμεις αὐτῆς, εὐγνωμόνως κηρύττουσα τὴν διὰ τῆς θείας Χάριτος παράδοξον θεραπείαν καὶ ἴασιν αὐτῆς ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Μακαρίου. Ἀλλὰ καὶ ἕτερον θαῦμα ἀκούσατε.
Εἰς τὴν ἐνορίαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Εὐστρατίου, ἥτις ἀνήκει εἰς τὴν Νέαν Μονὴν τῆς Χίου, κατοικεῖ βαφεύς τις ὀνομαζόμενος Μπαστιᾶς. Τούτου τὸν υἱὸν Νικόλαον, μαθητεύοντα εἰς τὴν δημοσίαν σχολὴν τῆς Χίου, ἔδειρεν ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ, ὡς ἀτακτήσαντα. Ἐπειδὴ δέ, ὡς φαίνεται, τὸ κτύπημα ἐγένετο σφοδρότερον ἐπί τινος νεύρου, ἐπέφερεν εἰς τὸ παιδίον πόνους δριμυτάτους καὶ τοιαύτην κυρτότητα, ὥστε δὲν ἠδύνατο οὐδόλως νὰ βαδίσῃ. Ἀγανακτήσας λοιπὸν διὰ τοῦτο ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐξοργισθείς, ἠπείλει τὸν διδάσκαλον· ἀλλ’ ἠμποδίζετο ἀπὸ τοῦ νὰ πράξῃ τι ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων τῆς σχολῆς. Ὅθεν θέλων νὰ δικαιωθῇ ἔφερε τὸ τέκνον αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἀρχιερέα τῆς Χίου καὶ ἔπειτα πρὸς τοὺς Δημογέροντας, οἵτινες ἐδάκρυσαν ἰδόντες τὸ ἐλεεινὸν τοῦτο θέαμα. Ἀπῄτει δὲ ὁ δυστυχὴς ἐκεῖνος πατὴρ νὰ ὑποχρεωθῇ ὁ διδάσκαλος εἰς πληρωμὴν τοὐλάχιστον τῶν ἰατρικῶν καὶ τῶν ἐπισκέψεων τοῦ ἰατροῦ. Ἐπειδὴ ὅμως, ἂν καὶ κατεβλήθησαν τὰ ἔξοδα, ὅλα ἀπέβαινον εἰς μάτην, ὁ δυστυχὴς πατὴρ μὴ ἔχων τὶ ἄλλο νὰ κάμῃ ἀνεβίβασε τὸ ταλαίπωρον τέκνον του εἰς ζῷον καὶ ἔφερεν αὐτὸ μετὰ τῆς μητρός του εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου.