Αὐταὶ δὲ αἱ δύο γυναῖκες ὁδηγηθεῖσαι εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου προσηύξαντο καὶ ἱκέτευσαν αὐτὸν μετὰ πίστεως ἀληθοῦς καὶ ἀδιστάκτου. Ἀκολούθως δὲ ἡ μήτηρ, ἔτριψε τὴν πάσχουσαν θυγατέρα διὰ τοῦ ἐκεῖ χώματος καὶ πάραυτα ἀνεδείχθη ἡ ἀξιοθαύμαστος θεία Χάρις τῆς ὁποίας ἠξιώθη ὁ ἱερὸς Πατὴρ ἡμῶν Ἅγιος Μακάριος. Διότι ἀφ’ οὗ κατέβησαν εἰς τὴν πόλιν, ἡ μήτηρ παρετήρησεν ὅτι ἔφθασεν ἡ συνήθης ὥρα τῆς ἐνάρξεως τοῦ πάθους τῆς θυγατρὸς αὐτῆς, τὸ ὁποῖον μόνον ἐλαφρῶς κάπως αὐτὴν προσέβαλε, τὴν δὲ ἐπιοῦσαν οὐδόλως. Ἔγραψε δὲ τοῦτο πρὸς τὸν γαμβρὸν αὐτῆς. Παραμείνασα ὅμως ἐνταῦθα ἐπί τινας ἡμέρας μετέβαινε καθ’ ἑκάστην μετὰ τῆς ἰαθείσης κόρης εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου Μακαρίου, ἀποδίδουσα πρὸς αὐτὸν τὰς προσηκούσας ἐγκαρδίους καὶ εἰλικρινεῖς εὐχαριστίας καὶ τὸν Παντοδύναμον Θεὸν δοξάζουσα. Πάντα δὲ ταῦτα ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ στόματος αὐτῆς τῆς ἰδίας, ἀφοῦ προσεκαλέσαμεν αὐτὴν καὶ ἀκριβῶς τὰ περὶ τούτου ἐξητάσαμεν.
Ὄχι δὲ μόνον τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἀναφέρομεν ἀνωτέρω, ἐποίησεν ὁ σήμερον εὐλαβῶς ἑορταζόμενος ἱερὸς ἡμῶν Πατὴρ Ἅγιος Μακάριος, ἀλλὰ καὶ ἕτερα τοιαῦτα καὶ παραπλήσια ἐποίησε καὶ καθ’ ἑκάστην ποιεῖ πρὸς τοὺς ἐν πίστει αὐτὸν ἐπικαλουμένους. Διότι ἡ αὐτὴ θεία Χάρις, ἥτις ἐδωρήθη εἰς τοὺς παλαιοτέρους Ἁγίους, ἔχει δωρηθῆ καὶ εἰς τοὺς νεωτέρους, ὡς καὶ ἡ θαυματουργὸς δύναμις εἰς ἀνταμοιβὴν τῆς ἀρετῆς αὐτῶν καὶ ὁσιότητος, τὴν ὁποίαν ἐναργῶς ἐν πολλοῖς ἀποδεικνύει ὁ ἐκ γενετῆς καὶ μέχρι τοῦ νῦν καὶ ἀεὶ εὔσπλαγχνος καὶ οἰκτίρμων Ἅγιος Μακάριος, ὁ ἐπαξίως μακαριζόμενος καὶ προσηκόντως δοξαζόμενος, οὗ ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.