Λόγος περὶ τῆς Δευτέρας Παρουσίας, τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου, διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Ἐκεῖ ὁ κόλπος τοῦ Ἀβραὰμ ὑποδέχεται αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι ὑπομένουσι τὰς θλίψεις καθώς ποτε ἐδέχθη τὸν Λάζαρον. Ἐκεῖ ἀνοίγονται οἱ θησαυροὶ τῶν αἰωνίων μου ἀγαθῶν. Ἐκεῖ εἶναι ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἡ μήτηρ τῶν πρωτοτόκων. Ἐκεῖ εἶναι ἡ μακαρία γῆ τῶν πραέων. «Ἔλθετε πρός με πάντες καὶ ἐγὼ θέλω ἀναπαύσει ὑμᾶς» (αὐτόθι). Ἐκεῖ ὅπου πάντα εἶναι ἥσυχα καὶ ἀστασίαστα, ὅπου εἶναι τὰ φωτεινὰ καὶ θεάρεστα, ὅπου οὐδεὶς ἀδικεῖ ἢ τυραννεῖται, ὅπου δὲν ὑπάρχει πλέον ἁμαρτία, οὔτε μετάνοια, ὅπου εἶναι τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον καὶ ἡ ἀνεκλάλητος χαρά».

«Μακάριοι οἱ πενθοῦντες» (Ματθ. ε’ 4). Πενθήσατε, μετανοήσατε, ἐπιστρέψατε πρός με καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς ἀναπαύσει ἐκεῖ ὅπου δὲν ὑπάρχει πόνος πλέον, οὐδὲ δάκρυ, οὐδὲ φροντίς, οὐδὲ μέριμνα, οὐδὲ ὀδυρμός. Ἐπιστρέψατε, υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς ἀναπαύσει, ἐκεῖ ὅπου δὲν ὑπάρχει ἄρσεν καὶ θῆλυ, δὲν ὑπάρχει πλέον διάβολος, οὔτε θάνατος, οὔτε νηστεία, οὔτε λύπη, οὔτε ἔρις, οὔτε ζηλοτυπία· ἀλλὰ χαρὰ καὶ εἰρήνη, ἀνάπαυσις καὶ ἀγαλλίασις. Ἐπιστρέψατε πρός με καὶ ἐγὼ θέλω ἀναπαύσει ὑμᾶς, ἐκεῖ ὅπου εἶναι τὸ ὕδωρ τῆς ἀναπαύσεως καὶ ὁ τόπος τῆς χλόης καὶ ἡ παρὰ τοῦ Θεοῦ τῶν ὅλων γεωργουμένη ἄμπελος, εἰς ἐκείνην τὴν μακαρίαν γῆν τῶν πραέων, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐγὼ ἡ ἀληθινὴ ἄμπελος βλαστάνουσα, τῆς ὁποίας γεωργός, ὡς ἀκούετε, εἶναι ὁ Πατήρ. «Ἔλθετε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι καὶ ἐγὼ θέλω ἀναπαύσει ὑμᾶς» (Ματθ. ια’ 28), ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἀτελεύτητος ζωὴ καὶ ἡ εὐφροσύνη πάσης ἀγαθότητος. Ἔλθετε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ ἐγὼ θέλω ἀναπαύσει ὑμᾶς ἐκεῖ ὅπου εἶναι τὸ μόνον ἐράσμιον, τὸ διηνεκὲς ἀγαλλίαμα, ἡ ἀΐδιος εὐφροσύνη, τὸ ἀνέσπερον φῶς, ὁ ἄδυτος ἥλιος. «Ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ’ ὑμᾶς καὶ μάθετε ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ καὶ θέλετε εὕρει ἀνάπαυσιν εἰς τὰς ψυχὰς ὑμῶν» (αὐτ. 29) ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὁ ἦχος τῶν ἑορταζόντων, ὅπου οἱ ἀπόκρυφοι θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως ἀποκαλύπτονται.

«Ἔλθετε πρός με πάντες καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς ἀναπαύσει, ἐκεῖ ὅπου εἶναι μεγάλη δωρεά, ἀκατανόητος χαρά, ἀμετάτρεπτος εὐφροσύνη, ἄληκτος ὑμνολογία, ἀσίγητος δοξολογία, ἀκατάπαυστος εὐχαριστία, ἀδιάλειπτος θεολογία, ἀτελεύτητος Βασιλεία, ἄπειρος πλοῦτος, ἀπέραντοι αἰῶνες, ἄβυσσος οἰκτιρμῶν, ἐλέους πέλαγος καὶ φιλανθρωπία; τὰ ὁποῖα δὲν δύνανται νὰ λαλήσωσιν ἀνθρώπινα στόματα, ἀλλὰ φανεροῦνται μόνον δι’ αἰνιγμάτων. Ἐκεῖ εἶναι μυριάδες Ἀγγέλων, Πρωτοτόκων πανηγύρεις, Ἀποστόλων θρόνοι, Προφητῶν προεδρίαι, Πατριαρχῶν σκῆπτρα, Μαρτύρων στέφανοι, Δικαίων ἔπαινοι. Ἐκεῖ πάσης ἀρχῆς, ἐξουσίας καὶ τάξεως ὁ μισθὸς ἀπόκειται καὶ ὁ τόπος ἡτοιμάσθη».