Καὶ ὄχι μόνον τοσοῦτον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἄλλην προσταγὴν τῶν δούλων του ὁρίζει νὰ φέρουν καὶ τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν νὰ τὸν σφάξουν, καὶ εἶπεν· «Ἐκβάλετε τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, δηλονότι τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ὅστις δὲν ἐδέχθη ἁμαρτίας ζυγόν, ὅστις εἶναι παρθένος καὶ ἐγεννήθη ἐκ Παρθένου· τὸν μόσχον, ὅστις ἀκολουθεῖ τοὺς σύροντας αὐτόν, ὅστις δὲν ἀντιστέκεται μὲ τὴν δύναμίν του ἢ μὲ τὰ κέρατά του, ὅστις αὐτοθελήτως κύπτει τὴν κεφαλήν του πρὸς τοὺς θέλοντας νὰ τὸν σφάξουν. Σφάξατε τὸν μόσχον, ὅστις σφάζεται θεληματικῶς, ὅστις σφάζεται καὶ δὲν νεκρώνεται, ὅστις μοιράζεται καὶ ἁγιάζει ἐκείνους, ὅπου τὸν μοιράζουν. Σφάξατε τὸν μόσχον, ὅστις τρώγεται ἀπὸ τοὺς καθαρούς, καὶ ποτὲ δὲν δαπανᾶται. Σφάξατε αὐτόν, ὅστις καθαρίζει τοὺς σφάζοντας αὐτόν· αὐτὸν ὅστις εὐφραίνει τοὺς μετέχοντας ἐξ αὐτοῦ· αὐτὸν σφάξατε, νὰ φάγωμεν καὶ νὰ εὐφρανθῶμεν, διότι «χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκ. ιε’ 7, 10). Νὰ χαρῶμεν, διότι ἰδικόν μου φαγητὸν εἶναι τὸ νὰ σωθῇ ὁ ἄνθρωπος· νὰ ἀγαλλιασθῶμεν, ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦτο ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας καὶ τώρα ἀνέζησε διὰ τῆς μετανοίας του. Ἕως ὅτου μὲν ἔκειτο εἰς τὰς ἁμαρτίας, νεκρωμένος ἦτο· ἐπειδὴ δὲ ἔδραμε πρός με, εὐθὺς ἀνεστήθη, διότι ἐγὼ εἰμὶ ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή (Ἰωάν. ια’ 25). Ἂς χαρῶμεν καὶ ἂς εὐφρανθῶμεν, διότι ὁ υἱός μου οὗτος ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη τώρα. Ἕως ὅτου μὲν ἔλειπεν εἰς τὴν μακρυνὴν χώραν, ἦτο ἀπολωλώς· τώρα δὲ ὅπου προσέδραμεν εἰς ἐμέ, εὑρέθη, ὅτι «ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια» (Ἰωάν. ιδ’ 6)· ἂς φάγωμεν καὶ ἂς χορτάσωμεν, νὰ χορτάσῃ καὶ αὐτός, διότι ἐπείνα βόσκων τοὺς χοίρους.
Ταῦτα ὁ μὲν Πατὴρ ἔλεγεν, οἱ δὲ ὑπηρέται καὶ δοῦλοι ἐνεργοῦσαν. Χαρὰ μεγάλη ἔγινε τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν εὕρεσιν τοῦ νεωτέρου υἱοῦ· οἱ Ἱερεῖς ηὐφράνθησαν· οἱ Ἄγγελοι ἐχάρησαν. Αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Πατὴρ καὶ Θεὸς ηὐφράνθη καὶ ἐχάρη. Καὶ λοιπὸν εἰς τὴν χαρὰν ἐκείνην ἐγένετο καὶ μεγάλη δοξολογία· οἱ μὲν Ἱερεῖς ἔλεγον μετὰ ὑμνῳδίας· «Δόξα τῷ Πατρὶ τῷ εὐσπλάγχνῳ· δόξα τῷ Υἱῷ τῷ φιλανθρώπῳ· δόξα καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι τῷ παναγάθῳ». Οἱ δὲ Ἄγγελοι ἐκ τοῦ ἑτέρου μέρους ἔψαλλον, λέγοντες· «Ἅγιος ὁ Πατήρ, ὅστις ἠθέλησε νὰ σφαγῇ ὁ Υἱός, Ἅγιος ὁ Υἱός, ὅστις ἐσφάγη καὶ ζῆ. Ἅγιος ὁ Παράκλητος, τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, ὅπερ τελειώνει τὴν θυσίαν».