Οὐδὲν ἀφῆκεν ὁ Θεὸς ἀπρονόητον, ἀλλ’ ὅλα τὰ ἔδωκεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, τὰς βασιλείας, τὰς αὐθεντίας καὶ τὰς ἐξουσίας ὁ Θεὸς τὰς ἐχάρισεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, καθὼς τὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Ἁπόστολος Παῦλος λέγων· «Οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία, εἰμὴ ὑπὸ Θεοῦ» (Ρωμ. ιγ’ 1). Ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ μεγάλα χαρίσματα, προφητείας, ἀποστολάς, διδασκαλίας, δυνάμεις, χαρίσματα ἰαμάτων καὶ ὅσα εἶναι τῶν Ἁγίων τὰ ἔργα καὶ αὐτὰ τὰ διεμοίρασεν ὁ υἱός, ὡς λέγει πάλιν ὁ Παῦλος· «Ὑμεῖς δὲ ἐστὲ σῶμα Χριστοῦ, καὶ μέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, πρῶτον Ἀποστόλους, δεύτερον Προφήτας, τρίτον Διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν» (Α’ Κορ. ιβ’ 27-28). Καὶ πάλιν κάτωθεν ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος δεικνύει ὅτι ὅλα τὰ χαρίσματα δὲν τὰ ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς ἕνα ἄνθρωπον λέγων· «Μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες Προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων;» (αὐτ. 29-30). Αὐτὴ εἶναι ἡ διανομὴ τῶν χαρισμάτων τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Θεὸς εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
«Καὶ μετ’ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν· καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὑτοῦ, ζῶν ἀσώτως».
Ἐπειδὴ νέος ἦτον, ὡς μωρὸς οὕτως ἔπραξεν. Ἐχωρίσθη ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν ἐχωρίσθη ἀπ’ αὐτόν, διότι ὁ Θεὸς οὐδένα ἀναγκάζει διὰ νὰ τὸν δουλεύῃ. Ἀφῆκεν ὁ νεώτερος υἱὸς τὸν πατρικόν του οἶκον καὶ ἐπῆγεν εἰς τῶν δαιμόνων τὰς κατοικίας· κατεφρόνησε τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔδραμεν εἰς διασκεδάσεις καὶ χοροὺς καὶ αἰσχρὰς πράξεις· ἄφησε τὴν πρώτην του τιμήν, τὴν ὁποίαν τοῦ ἐχάρισεν ὁ Θεὸς ἐξ ἀρχῆς, καὶ ἀπέκτησεν ἀτιμίαν ἀπὸ τὰ ἔργα του· ἔχασε τὴν παρθενίαν τὴν ὁποίαν τοῦ ἔδωκεν ὁ Θεός, καὶ ἔπεσεν εἰς ἀσωτίας καὶ παρανομίας· ἔχασε τὴν δικαιοσύνην καὶ ἀπέκτησε τὴν ἀδικίαν· ἔχασε τὴν ἀνδρείαν καὶ ἐκέρδισε τὴν δειλίαν· ἔχασε τὴν σωφροσύνην καὶ εὗρε τὴν ἀσωτίαν· ἄφησε τὴν ἀγάπην τοῦ ἠγαπημένου Πατρὸς καὶ ἔδραμεν εἰς τὴν ἀγάπην τῶν διαβολικῶν ἔργων· ἄφησε τὴν πατρικὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ ἔδραμεν εἰς τὴν διαβολικὴν σκληρότητα· εἰς χώραν μακρὰν ἐπῆγεν, ἐπειδὴ λέγει καὶ ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος· «Τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνη καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;» (Β’ Κορ. ϛ’ 14). Χώρα μακρυνὴ ὀνομάζεται ἐκείνη ἡ χώρα, εἰς τὴν ὁποίαν ἐπῆγεν ὁ νεώτερος υἱός, ἐπειδὴ ὡς ὁρίζει καὶ ὁ Προφήτης Ἡσαΐας· «Ὡς ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τῆς γῆς, οὕτως ἀπέχει ἡ ὁδός μου ἀπὸ τῶν ὁδῶν ἡμῶν, καὶ τὰ διανοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς διανοίας μου» (Ἡσ. νε’ 9).