«ΑΦΟΒΙΑ μεγάλη τὸ φοβεῖσθαι τοὺς νόμους», εἶπεν ἕνας σοφός. Ὅποιος δηλαδὴ φοβεῖται τοὺς νόμους, αὐτὸς δὲν φοβεῖται καμμίαν τιμωρίαν. Φοβερὸς εἶναι ὁ Κριτής, φοβερὰ καὶ ἡ Κρίσις. Ὅστις ὅμως ἔχει φόβον καὶ τοῦ Κριτοῦ καὶ τῆς κρίσεως, αὐτὸς θέλει ζήσει χωρὶς τὸν φόβον καὶ ἀπὸ τοῦ Κριτοῦ τὴν ὀργὴν καὶ ἀπὸ τῆς Κρίσεως τὴν τιμωρίαν. Νομίζω ὅτι σᾶς ἔδωκα ἄλλην φορὰν νὰ ἐννοήσετε διά τινος τρόπου ὁποῖος τρόμος μέλλει νὰ εἶναι εἰς τὴν Δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσίαν, ὅταν ὁ Κριτὴς εἶναι Θεός, ὅλος ὀργή, χωρὶς ἔλεος, διότι ἡ δικαιοσύνη του κάνει κρίσιν καὶ ἐκδίκησιν καὶ ὁ κρινόμενος ἁμαρτωλός, πταίστης χωρὶς ἀπολογίαν, διότι ἡ συνείδησίς του κάμνει τὴν κατηγορίαν καὶ τὴν ἀπόφασιν. Ἔρχομαι λοιπὸν σήμερον νὰ σᾶς εἴπω, ὅτι δὲν εἶναι ἄλλος τρόπος διὰ νὰ μὴ φοβῆσθε, οὔτε ἐκεῖνον τὸν φοβερὸν Κριτήν, οὔτε ἐκείνην τὴν φοβερὰν Κρίσιν, παρὰ τὸ νὰ ἔχετε τὸν φόβον καὶ τοῦ Κριτοῦ καὶ τῆς Κρίσεως. «Ἀφοβία μεγάλη τὸ φοβεῖσθαι τοὺς νόμους». Τί εἶναι ἐκεῖνο, ποὺ μᾶς κάνει νὰ φοβούμεθα τόσον τὴν Δευτέραν Παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ; Αἱ ἁμαρτίαι μας. Ἂς ἀφήσωμεν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς τώρα τὰς ἁμαρτίας μας, διὰ νὰ μὴ φοβηθῶμεν τότε οὔτε τὴν κρίσιν οὔτε τὴν ἐκδίκησιν τῆς θείας δικαιοσύνης. Καὶ δὲν ἠμποροῦμεν νὰ τὰς ἀφήσωμεν ἀλλέως, παρὰ μὲ τὴν ἱερὰν ἐξομολόγησιν.
Μὲ τὴν χάριν τοῦ θείου τούτου μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως διώκεται τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον, τὸ ὁποῖον δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ὁμολογήσωμεν τὴν ἁμαρτίαν μας, διὰ νὰ μὴ λάβωμεν τὴν ἰατρείαν μας.
Δι’ ὅλα τὰ πταίσματα, τὰ ὁποῖα κάμνομεν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι, δύο κριτήρια ἔστησεν ὁ Θεός· ἕνα ἐδῶ εἰς τὴν γῆν, τῆς ἐξομολογήσεως· ἄλλο εἰς τὸν οὐρανόν, τῆς Δευτέρας Του Παρουσίας. Ἐδῶ κάθεται κριτὴς εἷς ἄνθρωπος, ὅλος εὐσπλαγχνία· ἐκεῖ κάθεται Κριτὴς εἷς Θεός, ὅλος ὀργή. Ἐδῶ ὅστις κρίνεται, συγχωρεῖται· ἐκεῖ ὅστις κατακρίνεται, κολάζεται. Δὲν γίνεται ἄλλως· ἡμεῖς πρέπει νὰ κριθῶμεν ἢ εἰς τοῦτο ἢ εἰς ἐκεῖνο τὸ Κριτήριον. Ἠκούσατε τί εἶναι Δευτέρα Παρουσία· ἤδη θέλετε ἀκούσει καὶ τὶ εἶναι Ἐξομολόγησις. Ἐγώ, ἀφ’ οὗ σᾶς ἀποδείξω σήμερον τρία πράγματα· πρῶτον, ὅστις θέλει νὰ κάμῃ μίαν ἀληθινὴν καὶ τελείαν ἐξομολόγησιν, τὶ πρέπει νὰ κάμῃ πρὶν νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν Πνευματικόν· δεύτερον, τί πρέπει νὰ κάμῃ ἐκεῖ, ὅπου θὰ εἶναι μὲ τὸν Πνευματικόν· καὶ τρίτον, τὶ πρέπει νὰ κάμῃ ἀφ’ οὗ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὸν Πνευματικόν, τότε, θέλω σᾶς ἀφήσει νὰ ἐκλέξετε ποῖον ἀπὸ τὰ δύο κριτήρια προτιμᾶτε.